Er was weinig ijs beschikbaar in de ruimte ten tijde van het ontstaan van de aarde.
Ondanks de massa water in de vorm van oceanen en rivieren en gletsjers, wordt slechts 1 procent van de aardmassa door water gevormd. Volgens astronomen kwalificeert de aarde daarmee als een droge planeet. Wat vreemd is, want volgens gangbare modellen zou de aarde in haar specifieke positie in het zonnestelsel véél natter moeten zijn.
In het vakblad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society wordt een oplossing voor dat probleem gepresenteerd. Die draait rond de positie van een zogenaamde ‘sneeuwlijn’ in het zonnestelsel. De sneeuwlijn is de zone vanaf waar het licht van de zon niet krachtig genoeg meer is om ijs te doen smelten. Ze zou in de loop der tijden vanaf een heel grote afstand door allerhande fysische processen geleidelijk richting zon zijn opgeschoven.
Maar in tegenstelling tot wat eerdere modellen voorspelden, zou ze zich nooit dichter dan de aarde bij de zon bevonden hebben. Als dat het geval was geweest, was de aarde in een koude zone ontstaan, en was ze voornamelijk uit ijsblokken gevormd, net als de veraf gelegen planeten Uranus en Neptunus, wier massa voor tientallen procenten uit water bestaat.
De aarde ontstond dus in een warme (en droge) zone van het zonnestelsel, waardoor ze zo weinig water heeft. Hetzelfde zou uiteraard ook voor Venus en Mercurius opgaan (en waarschijnlijk zelfs voor Mars). (DD)
