Sterrenkundigen hebben ontdekt dat de bolvormige sterrenhopen rondom onze Melkweg de enige overlevenden zijn van een bloedbad dat zich 13 miljard jaar geleden heeft voltrokken.
Een team rond Diederik Kruijssen van het Max-Planck-Instituut voor Astrofysica simuleerde botsingen van geïsoleerde sterrenstelsels, waarbij er vele nieuwe sterren (“starburst”) ontstaan. De veronderstelling was dat ook het aantal sterrenhopen zou toenemen, maar niets daarvan. Alleen de helderste en grootste overleefden de crash op grond van hun eigen aantrekkingskracht. Snel wijzigende gravitationele krachten vernietigden snel de kleinere sterrenhopen.
Na afloop van dit bloedbad, dat zo’n 2 miljard jaar duurde, zagen de onderzoekers alleen nog sterrenhopen met relatief grote aantallen sterren, met de karakteristieken van een jonge populatie bolvormige sterrenhopen van zowat 11 miljard jaar geleden.
Rondom ons sterrenstelsel bevinden zich zowat 200 compacte sterrenhopen, die elk maximaal een miljoen sterren omvatten. Met een leeftijd van 13 miljard jaar zijn ze haast zo oud als het universum zelf, waardoor ze veel kunnen leren over de manier waarop de eerste sterren en sterrenstelsels zijn ontstaan.
Bij bolvormige sterrenhopen lijkt overal in de kosmos het aantal sterren ongeveer hetzelfde te zijn. Jongere sterrenhopen omvatten daarentegen minder dan honderd tot duizenden sterren.
“Het is de ironie van het lot te zien hoe de ‘starbursts’ de vele sterrenhopen die ze produceren, grotendeels meteen weer vernietigen. Dit gebeurt overigens niet alleen bij botsingen van sterrenstelsels, maar bij elke gebeurtenis waarbij grote hoeveelheden sterren worden gevormd”, zegt Kruijssen. (Belga/TE)
