Met de Lunar Zebro wil de Technische Universiteit Delft de eerste Nederlandse robot op de maan krijgen. De Belg Brecht Pierreux werkt mee aan het project. ‘De race naar de maan is helemaal heropend.’
Hij zit nog maar in het tweede jaar van zijn studie lucht- en ruimtevaarttechniek aan de Technische Universiteit Delft (TU Delft), en toch mikt Brecht Pierreux (19) al hoog. 384.400 kilometer hoog, om exact te zijn. Sinds maart werkt hij als enige Belg mee aan een project waarbij studenten een maanrover bouwen. In 2022 moet de Lunar Zebro de eerste Nederlandse robot op de maan worden.
Voor Pierreux is het een kinderdroom die uitkomt. De Lunar Zebro moet de lichtste en compactste maanrover tot dusver worden. In tegenstelling tot zijn voorgangers heeft hij geen rupsbanden of wielen maar zes roterende poten, waardoor hij iets weg heeft van een insect. Voor de aandrijving zorgt een batterij die opgeladen wordt via een zonnepaneel. ‘Op termijn willen we met zwermen werken’, legt Pierreux uit. ‘In plaats van één heel dure maanrover te sturen, zou je bij volgende missies kunnen opteren voor duizenden kleine robots om het maanoppervlak te verkennen. Dat gaat sneller, en het is geen ramp als er eens één kapotgaat.’
De voornaamste technologische uitdaging wordt de lancering.
‘De voornaamste technologische uitdaging wordt de lancering’, zegt Pierreux, die als lid van het Structures Department van de TU Delft verantwoordelijk is voor de composiet waarmee het chassis van de robot wordt gemaakt. ‘De robot moet zo licht mogelijk zijn, maar moet tegelijk de vibraties en de krachten kunnen weerstaan waaraan hij tijdens de lancering wordt blootgesteld.’ Pierreux verwacht dat de Lunar Zebro ongeveer 2 kilogram zal wegen. ‘Elke gram extra drijft de lanceerprijs op.’
Op de maan worden de extreme omstandigheden de grootste uitdaging voor de Lunar Zebro. Overdag ligt de temperatuur op het maanoppervlak om en bij de 125 graden Celsius, ’s nachts daalt ze tot min 190. ‘Bovendien is er maanstof’, legt Pierreux uit. ‘Dat is een soort fijne, elektrisch geladen sneeuw. Omdat de stofdeeltjes zo klein zijn, kruipen ze overal tussen. Dat leidt tot enorme slijtage.’
De bedoeling is dat de robot overdag – op de maan duurt een dag 14 aardse dagen – op verkenning gaat. Als de kille nacht aanbreekt, zal hij in slaapstand gaan. Na de maannacht hoopt het team hem opnieuw op te starten. Zodra de techniek op punt staat, zullen de Nederlandse maanrovers semiautonoom navigeren. ‘Ze zullen geheel zelfstandig en in grote groepen werken.’
Sowieso zijn het boeiende tijden voor ruimtevaartfans. ‘De race naar de maan is helemaal heropend’, zegt Pierreux, die in die race een belangrijke rol weggelegd ziet voor de Lunar Zebro. ‘Met onze robots een dorp op de maan bouwen moet mogelijk zijn. Dat zou een soort trainingscentrum kunnen worden voor astronauten, of een tussenstop op weg naar een verdere bestemming. Sowieso is ons ultieme doel de Lunar Zebro ooit op Mars in te zetten.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
