‘Voor de privatisering van zijn kroonjuwelen kan Tsipras best een beroep doen op Guy Verhofstadt’

De eisen van de schuldeisers aan Griekenland doen Jean-Marie Dedecker denken aan de sale and lease back-operaties van Paars onder Guy Verhofstadt. Hij verwacht weinig heil van de plannen die nu op tafel liggen. ‘Zonder uitstap uit de euro en zonder schuldherschikking staan de Grieken binnen enkele maanden terug in Brussel met de boetepij en de bedelstaf.’

Wie denkt dat het stof op de Akropolis is neergedwarreld, dwaalt. De Trojka (IMF, ECB & Europese Commissie) en de vierde musketier, het Europese Noodfonds ESM, zitten amper in het Parthenon en ze rollen al worstelend over de vloer in een partijtje Grieks-Romeinse stijl.

We hebben als inwoner van ons koninkrijkje elk al een reisje naar Griekenland betaald zonder het land te bezoeken. Zo’n 13 miljard in totaal of 5.000 euro per Belgisch gezin. Van iedere euro die we naar Athene stuurden, zien we nooit nog één cent terug. Toch hebben de Europese satrapen beslist opnieuw 86 miljard naar de Peloponnesos te zenden bovenop de huidige 320 miljard. Zuurstof voor een opgewarmd lijk. Vooral uit eigen belang, een vestzak- broekzak operatie besprenkeld met een sausje solidariteit. Zo gaf het ESM al een voorschot van 7 miljard euro, waarvan 3,5 miljard diende om de ECB (Europese Centrale Bank) terug te betalen en 2 miljard aan het IMF (Internationaal Monetair Fonds). Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, maar slechte heelmeesters zijn grafdelvers en lijkenbidders op begrafenisceremoniën. Het is in ons land nochtans bij wet verboden dat banken geld lenen aan insolvabele schuldenaars. Europa staat boven de wet. Het IMF wil nu enkel nieuw geld vrijmaken als er een schuldherschikking komt.

De Grieken moeten als tegenprestatie voor 50 miljard euro staatseigendommen privatiseren, met een opgelegd wurgscenario: de helft daarvan voor herkapitalisatie van de banken, 25% voor schuldaflossing en 25% voor investeringen. Zo’n privatisering werd hen enkele jaren geleden al een keer opgelegd door Europa in ruil voor een haircut of kwijtschelding van zo’n 100 miljard euro. Van die 50 werd amper voor 3 miljard euro ten gelde gemaakt. Het is een utopie te denken dat het hun nu wel zou lukken. Voor het collectivistische marxistische Syriza zijn privatiseringen een tantaluskwelling. Als je pillen moet slikken waarvan je zelf niet gelooft dat je er van geneest, blijf je ziek. Het zijn hoogstens placebo’s om de schijn op te houden.

Voor de privatisering van zijn kroonjuwelen zou Tsipras best een beroep kunnen doen op onze Europese roeptoeter Guy Verhofstadt. Met Paars was hij een meester in sale & lease back-operaties: verkopen van overheidsgebouwen (zelfs aan Delaware Companies met zetels in belastingparadijzen) om ze terug te huren tegen woekerprijzen. Gelegaliseerde diefstal. De lusten voor vandaag, de lasten voor morgen. Guy reisde ook naar Parijs om Electrabel te verlappen aan het Franse GDF Suez. Hij loog het parlement voor dat we in ruil een Golden Share van de Fransozen hadden gekregen. Waar dit Gouden Aandeel is, weet nog altijd niemand. Feit is dat Guy een gouden zitje gekregen heeft in SOFINA, goed voor zo’n 138.000 euro zitpenningen per jaar. SOFINA – de holding van de familie Boël – is een belangrijke aandeelhouder van GDF Suez. Suez Environment probeert nu EYDAP en EYATH, de grootste publieke watermaatschappijen van Athene en Thessaloniki over te nemen met als partner het Griekse ELLAKTOR waarvan de eigenaar, mediamagnaat Leonidas Bobolas, al in de cel zat voor grootschalige belastingontduiking en het witwassen van geld. Met Guy als Europees lobbyist moet die overname lukken.

Guy heeft ook nog een bestuurszitje (goed voor zo’n 60.000 euro per jaar) bij EXMAR, het scheepvaartimperium van de familie Saverys, dat op haar beurt business doet met de Griekse redersfamilie Livanos, verwant met de Onassis- clan en opererend vanuit Lausanne. De Nederlandse auteur en EU-watcher Arne Wellens beweert zelfs dat onze Guy ook Oekraïne in de EU wil omdat er daar veel schaliegas in de bodem zit, en zowel EXMAR als SUEZ op deze bodenrijkdom azen en het vervoer er van met LNG schepen. Maar dit durven wij zelfs niet denken. Griekse reders bezitten zo’n 16% van de wereldhandelsvloot, goed voor 7,5% van het Griekse BBP en voor 200.000 arbeidsplaatsen. Van de fiscus hoeven ze niets te vrezen. De belastingovereenkomsten die tijdens het kolonelsregime tussen 1967 en 1974 afgesloten werden, bleven doodleuk van kracht en werden zelfs in de grondwet verankerd. De meesten hebben hun geld naar Zwitserse rekeningen versast, zoals Aristoteles Mitsikadis: een paar miljard dollar naar het Zwitserse Zug.

Guy is een echte Europa lover, lid van de Friends of Europe & EIPA (European Institute of Public Administration). Hij bepleitte in 2002 de toetreding van de Grieken tot de Muntunie ook al hadden die vervalste begrotingscijfers. Hij werd ook al gehuldigd door de SEU (The state of the European Union) een lobbyclub van het Europese bedrijfsleven. Hij is zelfs voorstander van Europese schulden en belastingen. Volgens de Nederlandse EU-watcher Arno Wellens wil Guy – wij citeren – “pensioenfondsen dwingen om te beleggen in zaken waar de politiek prioriteit aan geeft, zoals groene investeringen van Suez. Ook moet het mogelijk worden om pensioenfondsen te dwingen obligaties te kopen van Europese failliete landen.” Pikant detail : Guy Verhofstadt is ook vicevoorzitter van de grootste Nederlandse pensioenuitvoerder APG. Van pensioenfonds naar aasgierfonds. Het hemdje is altijd nader dan het rokje.

Naast de steun van onze eigenste Guy om een Grexit te vermijden, kan Tsipras ook een zetje gebruiken van zijn Franse geestesgenoot François Hollande. Het Frans activisme tegen de Grexit maskeert zelfs de eigen catastrofale situatie. François zou de rijkste Griek, Philip Niarchos (nummer 737 op de miljardenhitlijst van Forbes) uit Parijs naar huis kunnen sturen, samen met zijn vermogen van 2,5 miljard dollar. De nummer 787, Spiros Latsin, woont wel in Genève maar bracht zijn vermogen van 2,4 miljard dollar onder in de Luxemburgse EFG Financial Group. Deze Griekse oligarch is eigenaar van Hellenic Petroleum, CMM Shipping en de Eurobank . Bij de eerste Griekse crisis en bail-out ontving zijn Eurobank 5.3 miljard euro steun van Europa met een knipoog van zijn vriend en ex-EU-baas Barosso. Met de welwillende hulp van de huidige Luxemburgse EU- voorzitter Juncker moet een repatriëring wel lukken. Deze gehaaide redersfamilies wachten geduldig tot de publieke sector wordt geprivatiseerd om ze dan tegen een prikje in te pikken met hun fiscaal ontdoken spaargeld. Juncker kan Tsipras zelfs nog meer helpen. Volgens Kostas Theodoropoulis van de Eurobank Asset Management is sedert 1 januari 2015 een kleine 40% van alle Griekse spaargeld naar het buitenland versluisd, waarvan 10% naar Luxemburgse investeringsfondsen! Doen Juncker. Op empathie van de Britten en de Hollanders hoeft Tsipras niet te rekenen. De Tommy’s verwelkomen met hun “non domiciled tax status” superrijke expats, en het Nederlandse trustkantoor TMF deed volgens de Volkskrant recent nog een oproep aan Griekse bedrijven om hun centen naar hen te versluizen om buiten de kapitaalcontroles te blijven. Als je Europese mandarijnen als vrienden hebt, heb je geen vijanden meer nodig.

Met zijn referendum heeft Tsipras de Europese goden op de Olympus getart. Hij moet nu hun Diktat ondergaan als een oudtestamentische afstraffing. Willen ze niet afgaan van een olijvenrepubliek naar een golfplatenstaat (het is immers moeilijk om in een land met een lage mediterrane vegetatie in boomhutten te gaan leven, zei prof. Sokratis Koniordos ooit) dan zijn de Grieken beter af met een GREXIT en een schuldherschikking. Met een eigen Drachme worden ze dan competitiever en kunnen ze hun eigen lot in handen nemen. Ze waren misschien wel de gevangenen van hun eigen politieke elite, maar het waren ook Rousfeti die hun stem gaven aan politici in ruil voor gunsten of een job in de parasitaire openbare sector. Ze waren vertrouwd met de Fakelaki, de enveloppes met smeergeld, met gerechtelijke willekeur, met een belastingadministratie van een corrupt ontwikkelingsland en met een uitgavenpatroon van een welvaartstaat. Van de 710.000 landbouwbedrijven (België telt er amper 37.000) betaalde er geen enkele belastingen. Alle boeren lagen aan de Europese subsidiebaxter. Hellas werd een verzorgingsstaat met geleend geld. In de twaalf jaar voor de crisis groeide het BNP per hoofd met 50%. Ondertussen is het gekrompen met 25%. Een pijnlijke maar logische economische correctie.

Zonder uitstap uit de euro en zonder schuldherschikking staan de Grieken binnen enkele maanden terug in Brussel met de boetepij en de bedelstaf. Dan vrees ik geen Grexit maar een Gerexit. Dan voeren de Germanen een sterke Deutsche Mark in en wordt Europa een Ersatz-Nation met een gedevalueerde euro. Dan worden de Duitsers rijker en kunnen ze meer invoeren, terwijl wij goedkoper worden en dus meer kunnen uitvoeren naar onze grootste handelspartner en dus zo ook rijker worden. Of is dat te simplistisch? Eventjes aan onze orakels vragen, de economen. Zij weten altijd alles beter, maar meestal is het uit jaloezie omdat ze niet mogen meespelen.