Plaats en datum zijn vastgelegd: Donald Trump en Vladimir Poetin zien elkaar op 16 juli in Helsinki voor hun eerste echte top.
Dat er voor de hoofdstad van Finland werd gekozen, heeft ook een symbolische betekenis. In 1975 werden daar de Helsinki-akkoorden ondertekend tussen de leiders van het westerse bondgenootschap en die van het Oostblok. Het ging toen, in wat de geest van Helsinki werd genoemd, om veiligheid en mensenrechten. Waar het nu om gaat, is minder duidelijk. Zeker de afloop van de ontmoeting tussen Trump en de Noord-Koreaan Kim Jong-un in Singapore stemt niet tot optimisme. Daar stal Trump de show, maar ging Kim met de winst naar huis.
Donald Trump en Vladimir Poetin spreken elkaar enkele dagen na de top van de NAVO in Brussel. Ze zouden het over de veiligheid in Europa kunnen hebben, over de toekomst van Syrië of over de opvolging van akkoorden over kernbewapening tussen de VS en Rusland, maar zekerheid daarover is er niet. Het lijkt er alsnog op dat Trump, zoals in Singapore, op zijn improvisatietalent rekent en minder op een grondige, diplomatieke voorbereiding van het gesprek. Boven de relaties tussen Washington en Moskou hangt overigens ook nog altijd de schaduw van het onderzoek naar de Russische inmenging in het Amerikaanse verkiezingsproces in 2016.
Als Trump straks de spons veegt over de sancties tegen Rusland, is de trans-Atlantische breuk totaal.
Wat Poetin graag wil, is bekend. Hij wil van de economische sancties af, die na de annexatie van de Krim in 2014 en de Russische betrokkenheid bij de oorlog in Oost-Oekraïne tegen zijn land werden afgekondigd. Daarvoor werd Rusland toen ook uit de G7 gezet. Poetin heeft nu ook gehoord dat Trump graag wil dat Rusland weer tot die club van rijke landen wordt toegelaten. Hij weet dat Trump tijdens de top van de G7 in Quebec zei dat de Krim echt een deel van Rusland is omdat de mensen daar Russisch spreken. Hij heeft vast ook vernomen dat Trump daar eveneens zei dat de NAVO net zo slecht is als NAFTA, het vrijhandelsakkoord tussen de VS, Canada en Mexico waar Amerika vanaf wil.
In de marge van hun grote migratieoverleg verlengden de leiders van de Europese Unie de sancties tegen Rusland vorige week zonder veel discussie. Die sancties werden in 2014 in samenspraak met de toenmalige Amerikaanse regering afgekondigd. Deze Amerikaanse regering vindt dat internationale instellingen en akkoorden de belangen van de VS in de weg staan. Trump zei vorige week nog dat de hele Europese samenwerking van het begin af aan tegen de VS was gericht, wat volstrekt onjuist is. Maar als hij straks de spons veegt over de sancties, waait er een andere wind uit Helsinki en is de trans-Atlantische breuk ook op dat vlak totaal. Poetin zal dat niet erg vinden.
