‘Te gemakkelijk om probleem-Hunter Biden weg te zetten als louter lasterpraatjes’

Donald Trump neemt in zijn campagne Joe Bidens zoon in het vizier. Zijn de nieuwe aantijgingen tegen Hunter Biden de October surprise?

‘De zoon hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn vader, en de vader niet voor de zonden van zijn zoon.’ Hoewel Donald Trump beweert dat de Bijbel zijn ‘favoriete boek aller tijden’ is, heeft hij kennelijk nooit Ezechiël gelezen.

Want net via de zonden van de zoon probeert Trump Joe Biden te destabiliseren. De aantijgingen gaan terug tot 2014, toen Hunter Biden – samen met verschillende andere westersgezinde figuren – benoemd werd in de raad van bestuur van het Oekraïense energiebedrijf Burisma. Daarbij zou Hunter zich bezondigd hebben aan corruptie. Joe Biden was op dat moment vicepresident en liet, aldus Trump, de toenmalige procureur-generaal ontslaan om zijn zoon te beschermen. Volgens een gelekte mail zou Hunter een vertegenwoordiger van het bedrijf geïntroduceerd hebben bij zijn vader.

Hunter staat al langer in de aandacht. In 2019 zette Trump al de Oekraïense president Volodymyr Zelensky onder druk om bezwarend materiaal te vinden. Ook Trumps privéadvocaat Rudy Giuliani verspreidt voortdurend samenzweringstheorieën over de Bidens waarvoor – net als de nieuwe aantijgingen in The New York Post – geen snipper bewijs bestaat. Een onderzoek waarmee Republikeinse senatoren Joe Bidens ‘ongeschiktheid voor het presidentschap’ wilden aantonen, liep eind september met een sisser af.

In het eerste presidentiële debat leek Trump met zijn aanval op Bidens zoon vooral zichzelf te schaden. Toen hij Hunter ridiculiseerde omdat hij in 2014 wegens een cocaïneverslaving uit de marine werd ontslagen, kreeg Biden de kans om zich op menselijk vlak te onderscheiden. Door te antwoorden dat hij trots is op zijn zoon, diens liederlijkheden ten spijt, raakte hij zowel ter linker- als ter rechterzijde een snaar. Van Trump is de anekdote bekend dat hij aanvankelijk bezwaar maakte toen zijn eerste vrouw voorstelde om hun zoon Donald te noemen: ‘Wat als hij een loser wordt?’

Tegelijk zou het te gemakkelijk zijn om het probleem-Hunter Biden weg te zetten als louter lasterpraatjes. De carrière van Bidens zoon zegt ook iets over de verwevenheid tussen geld en politiek die het Amerikaanse systeem al langer ondergraaft. Zelfs als hij en zijn vader hun gesprekken beperken tot koetjes, kalfjes en baseball, is een indruk van mogelijke belangenvermenging ongehoord. Dat Trump in het bevoordelen van zijn familie eindeloos veel verder gaat, is daarbij geen excuus. Op een moment waarop miljoenen Amerikanen hun geloof in het systeem hebben opgezegd, moet een presidentskandidaat smettelozer dan ooit tevoren zijn.