De 754 parlementsleden willen weg uit Straatsburg, ze willen in het hart van het beleid zitten. In Brussel. Ook als de steunbalken in de raadzaal daar barsten.
Europa. Het halfrond van het Europees Parlement (EP) in Straatsburg keek vorige week raar op. Op tientallen zitplaatsen stond een gevouwen kartonnen stoeltje. ‘Make yourself a single seat’, luidde de boodschap, kies voor één zetel. De 754 parlementsleden willen weg uit Straatsburg, ze willen in het hart van het beleid zitten. In Brussel. Ook als de steunbalken in de raadzaal daar barsten.
‘Dat is hier ook al gebeurd, dat het plafond naar beneden valt’, grinnikt Edward McMillan-Scott – sinds 1984 Europees Parlementslid voor de Britse Conservatieven. McMillan-Scott is de drijvende kracht achter de ’terugkeer naar Brussel’. Al dertig jaar ijvert hij voor de geloofwaardigheid van het EP. Die wordt alleen verworven ‘als het EP ook functioneert als een écht, nationaal parlement, dat zijn eigen agenda zet, en zelf bepaalt waar en wanneer het vergadert’. Dat is nu niet het geval, een kwart van het werk moet verdragsrechtelijk in Straatsburg afgehaspeld worden. Het EP moet daarom twaalf keer per jaar in Straatsburg vergaderen. ‘Wij willen eigen beslissingsrecht en een wijziging van het Verdrag’, stelt McMillan-Scott, die ook ondervoorzitter van het EP is.
Democratie mag toch iets kosten?
Edward McMillan-Scott: Straatsburg is weggegooid geld: 180 miljoen per jaar voor het behoud van drie zetels: Brussel, Straatsburg, Luxemburg. Want vergeet niet, ook daar zitten nog 3000 ambtenaren, die jaarlijks liefst 30.000 missies volbrengen naar de andere steden. Die tijdrovende verhuizingen verstoren het gezinsleven. En we stoten met z’n allen dan 19.000 ton CO2 uit. We moeten zijn waar de beslissingen vallen: bij de Raad, de Commissie, de buitenlanddienst, de ngo’s, de bedrijfslobbies.
Straatsburg is het symbool van de Frans-Duitse verzoening. Parijs wil dat niet opgeven.
McMillan-Scott: Het zal moeten inbinden. We besloten vorig jaar met een ongeziene meerderheid van 615 tegen 64 stemmen om twee sessies in één week te houden. Alleen een paar Franse en Duitse christendemocraten zijn hardleers. Niemand wil Straatsburg helemaal laten vallen. Het Hof van Justitie kan hierheen verhuizen, of Eurojust, Europol, het Internationaal Gerechtshof. Het Comité van de regio’s. Nu draait dit gebouw maar 48 dagen per jaar. Simone Veil schreef in 2007 in Une Vie al dat versnippering gelijkstaat aan verspilling. (LDV)
