Steeds meer pogingen tot zelfdoding in Australisch vluchtelingenkamp

Activisten tijdens een betoging in Sydney, Australië, tegen de behandeling van mensen in de detentiecentra, 18 november 2017. © Reuters

Steeds meer asielzoekers en vluchtelingen die vastzitten op het eiland Manus in Papoea-Nieuw-Guinea verminken zichzelf of ondernemen pogingen tot zelfdoding. Het is een teken van de steeds slechtere gezondheidszorg voor de vluchtelingen, stellen Amnesty International en de Australische Vluchtelingenraad.

Het voorbije jaar halveerde de Australische regering het aantal gezondheidswerkers dat psychische hulp verleent aan vluchtelingen en asielzoekers op Manus. In een nieuw rapport schetsen Amnesty en de Australische Vluchtelingenraad welke gevolgen dat heeft voor de psychische gezondheid van de mannen die vastzitten op het eiland.

Voor de mensen op Manus is het nooit moeilijker geweest om goede gezondheidszorg te krijgen dan nu.

Joyce Chia, arts bij de Australische Vluchtelingenraad

Het rapport beschrijft hoe moeilijk het voor vluchtelingen is om in Papoea-Nieuw-Guinea zelf toegang te krijgen tot gezondheidszorg. De meer dan zeshonderd vluchtelingen en asielzoekers op Manus kunnen alleen terecht in een kleine kliniek en in het lokale ziekenhuis, dat zwaar onderbemand is en geen vertalers heeft.

‘Voor de mensen op Manus is het nooit moeilijker geweest om goede gezondheidszorg te krijgen dan nu’, zegt Joyce Chia, arts bij de Australische Vluchtelingenraad. ‘Slechts een handvol wordt overgebracht naar Australië. Zij die in Papoea-Nieuw-Guinea blijven moeten steeds vaker betalen voor hun eigen gezondheidszorg en hun weg zoeken in het gezondheidszorgsysteem zonder de hulp van vertalers.’

Bloedvergiftiging

Ze geeft het voorbeeld van een man die stierf aan een bloedvergiftiging nadat hij zich in de voet had gesneden. ‘Een wetsdokter noemde zijn dood het resultaat van een opeenstapeling van vertragingen en fouten. We willen niet nog meer van die vermijdbare overlijdens.’

Als ze niet op Manus kunnen worden behandeld, worden mensen overgebracht naar Port Moresby, de hoofdstad van Papoea-Nieuw-Guinea. Maar ook daar is een gespecialiseerde behandeling vaak niet mogelijk. Een behandeling in Australië is voor velen de beste hoop op herstel, zeggen de organisaties. Maar er zijn nagenoeg geen medische transfers naar Australië: amper negen in het voorbije anderhalf jaar.

Australië moet dringend samenwerken met Papoea-Nieuw-Guinea en andere landen in de regio om duurzame oplossingen te vinden voor deze crisis.

Claire Mallinson, directeur Amnesty International Australië

Systeem mislukt

‘Het gebrek aan gezondheidszorg en veiligheid op het eiland Manus toont aan dat het Australische offshore-asielsysteem mislukt is’, zegt Claire Mallinson, directeur van Amnesty International Australië. ‘Al drie mensen hebben zelfmoord gepleegd, tot wanhoop gedreven door het jarenlange verblijf in een openluchtgevangenis. Minstens vijf anderen hebben in de voorbije twee maanden geprobeerd een einde aan hun leven te maken.’

‘De Australische regering haalt kinderen weg uit offshore-detentiecentra in Nauru, maar de situatie van de mannen op Manus is even acuut. Australië moet dringend samenwerken met Papoea-Nieuw-Guinea en andere landen in de regio om duurzame oplossingen te vinden voor deze crisis.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content