Voormalig Amerikaans president Barack Obama toont zich in zijn memoires hard voor de evolutie die de Republikeinse partij doormaakt en die volgens hem begon bij Sarah Palin.
“Het was alsof mijn aanwezigheid in het Witte Huis een diepgewortelde paniek aanzwengelde, een gevoel dat de natuurlijke orde was verstoord”, schrijft Obama over zijn eerste termijn als president. “Donald Trump begreep dat, toen hij geruchten begon aan te moedigen dat ik niet geboren zou zijn in de Verenigde Staten en dus een onwettige president zou zijn. Hij voedde de raciale angst van miljoenen Amerikanen die bang waren van een zwarte man in het Witte Huis.”
Obama wijdt in zijn boek veel aandacht aan de Republikeinse partij en hoe die de laatste jaren veranderd is. Sarah Palin, die in 2008 een gooi deed naar de kandidatuur voor haar partij, speelde daarin een grote rol, vindt hij. “Met Palin vonden de duistere krachten die al lang sluimerden aan de rand van de partij hun weg naar het podium.” Obama heeft het over vreemdelingenhaat, anti-intellectualisme, samenzweringstheorieën en vijandigheden tegen gekleurde mensen.
Palin werd uiteindelijk de running mate van presidentskandidaat John McCain. “Ik vraag me soms af of McCain haar nog steeds zou hebben geselecteerd als hij had geweten hoezeer ze de weg zou voorbereiden voor toekomstige politici die zijn partij en het politieke landschap in het algemeen in een richting zouden sturen die hij verafschuwde.”
Een belangrijke rol is ook weggelegd voor Joe Biden, destijds vicepresident onder Obama en intussen de president-elect van de Verenigde Staten. “Ik hield ervan dat Joe er meer dan klaar voor was om president te worden als mij iets zou overkomen, en ik dacht ook dat hij een geruststelling zou vormen voor diegenen die mij te jong vonden voor het presidentschap”, schrijft Obama. “Het belangrijkste was echter mijn buikgevoel: dat me vertelde dat Joe fatsoenlijk, eerlijk en loyaal was.”
Biden wordt momenteel het leven moeilijk gemaakt door Donald Trump, die nog steeds zijn nederlaag niet heeft erkend en er mee voor zorgt dat de president-elect geen budget krijgt om zijn presidentschap voor te bereiden. Dat was helemaal anders bij de overgang tussen George W. Bush en Obama. “Door zijn respect voor het ambt, door de lessen van zijn vader, door slechte herinneringen aan zijn eigen start… of misschien gewoon door fatsoen, deed president Bush alles wat binnen zijn mogelijkheden lag om de 11 weken tussen mijn verkiezing en zijn vertrek zo vlot mogelijk te laten verlopen”, schrijft Obama. “Ik beloofde mezelf dat ik mijn opvolger op dezelfde manier zou behandelen.”
Het is niet allemaal bittere ernst in de memoires. Bij de beschrijving van zijn studentenleven toont de voormalige president veel zelfrelativering. Obama trachtte naar eigen zeggen meisjes te imponeren met zijn intellectuele nieuwsgierigheid. “Als een strategie om meisjes te verleiden, bleek mijn pseudo-intellectualisme grotendeels waardeloos. Ik belandde in een reeks warme, maar kuise vriendschappen”, schrijft hij.
Het 768 pagina’s tellende ‘A promised Land’ verschijnt op 17 november en handelt over Obama’s jeugd, zijn eerste stappen in de politiek, zijn verkiezingscampagne in 2008 en zijn eerste vier jaar in het Witte Huis. Het is het eerste deel van de memoires die Obama schreef na zijn presidentschap. Hij en zijn vrouw Michelle zouden een voorschot van 65 miljoen dollar hebben gekregen voor hun beider terugblikken.
