Noodkreet uit laatste rebellenbolwerk in Syrië: ‘Straks kunnen we geen kant meer op’

Gewonde man in het puin na een luchtaanval van het Syrische leger in Khan Sheikhoun, in de provincie Idlib. © REUTERS
Joanie De Rijke
Joanie De Rijke Medewerkster Knack

De bewoners van de provincie Idlib zitten als ratten in de val, nu het Syrische regime en Rusland hun luchtaanvallen opnieuw hebben opgevoerd.

‘Iedere dag horen we de doffe dreunen van de vatenbommen’, zegt Mohammed Kaadouni, bewoner van de stad Saraqib in de provincie Idlib, in het noordwesten van Syrië.

‘Er doen allerlei geruchten de ronde over een nakend grondoffensief, daar zijn we heel bang voor.’ – Mohammed Kaadouni, inwoner Saraqib

‘Onze stad zelf wordt nog niet gebombardeerd, het regime en de Russen hebben het voorlopig alleen op onze buitenwijken gemunt. Ze bombarderen net aan de grens van de stad, daar waar het platteland begint. Ze voeren ook aanvallen uit op de stad Idlib zelf, en op de dorpen rond de Al-Zawiyaberg. We horen de bommen van op 20 kilometer afstand inslaan. Intussen zitten we hier in Saraqib en wachten we af op wat komen gaat. Er doen allerlei geruchten de ronde over een nakend grondoffensief, daar zijn we heel bang voor. Mocht het hier echt losbarsten, dan kunnen we alleen vluchten naar het noorden van de provincie, de enige plek waar het momenteel nog rustig is. Maar niemand weet of dat zo blijft. Straks kunnen we geen kant meer op. Een ware nachtmerrie.’

De laatste rebellen

Van het akkoord dat Turkije en Rusland vorig jaar sloten over de situatie in de provincie Idlib lijkt de afgelopen tien dagen niet veel meer over te blijven. Afspraak was dat er een bufferzone zou komen waar geen gevechten zouden plaatsvinden. Turkse militairen hielden toezicht op die de-escalatiezone.

Idlib is het laatste rebellenbolwerk dat nog niet heroverd is door het regime van president Bashar al-Assad. Er wonen zo’n anderhalf miljoen mensen. Verschillende jihadisten uit andere delen van Syrië hebben zich de laatste jaren in de provincie gevestigd en zich tussen de bevolking gemengd of zich in nieuwe groeperingen herenigd. Hayat Tahrir al-Sham (HTS), de lokale afdeling van Al-Qaeda, is de grootste radicale beweging die er actief is.

Witte Helmen

Intussen zijn de burgers de dupe van het nieuwe offensief van het regime.

‘De bombardementen zijn vooral gericht op het noorden van de provincie Hama en het zuiden van de provincie Idlib’, zegt Ayman K. van de lokale hulporganisatie de Witte Helmen. ‘De vredesgesprekken over Idlib die in de Kazachse hoofdstad Astana leveren niet echt iets op, we vermoeden dat dit de reden is voor de nieuwe reeks aanvallen van het regime.’

‘Er zijn al verschillende doden gevallen, onder wie een van onze medewerkers.’ – Ayman K. (Witte Helmen)

Behalve gevechtsvliegtuigen gebruikt het Assad-regime sinds lange tijd ook weer helikopters met vatenbommen, gevuld met explosieven en granaatscherven, zegt Ayman K.

Vatenbommen

‘Vooral ten noorden van Hama worden sinds drie dagen aanvallen met vatenbommen uitgevoerd. Na de vatenbommen komen de gevechtsvliegtuigen, met de bedoeling om nog meer slachtoffers te maken. Wanneer de Witte Helmen ter plaatse zijn om mensen van onder het puin te redden nadat de helikopters hun bommen dropten, krijgen ze te maken met Russische of Syrische gevechtsvliegtuigen die een tweede bom gooien op de getroffen locatie. Daarna volgt dan weer een golf van artillerievuur. We halen tientallen gewonden per dag vanonder het puin. Er zijn ook al verschillende doden gevallen, onder wie een van onze medewerkers.’

De bombardementen hebben duizenden bewoners uit hun huizen gedreven. Volgens Ayman K. zijn in het zuiden van Idlib zo’n 50 grote en kleine steden compleet leeg. De inwoners zijn naar andere steden gevlucht of zoeken hun heil in opvangkampen aan de Turkse grens. De grens zelf blijft stevig gesloten. Ankara is bang voor een enorme vluchtelingenstroom waaronder wellicht ook jihadisten die doorreizen naar Europa.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content