‘Johnson riskeert om bij een vertrouwensstemming zo weer naar huis te worden gestuurd’

Boris Johnson is premier, en dat is wat hij altijd wilde zijn. Het is afwachten welke prijs de Britten en de rest van Europa daarvoor betalen.

Hij begon aan zijn passage in Downing Street met een rotvaart. Als Boris Johnson het Verenigd Koninkrijk op 31 oktober uit de Europese Unie wil halen, moet hij ook opschieten – do or die, zei hij, met een akkoord of zonder, tegen welke prijs ook. Toch kwamen zijn eerste toespraken en de samenstelling van zijn regering nog als een schok: hij omringt zich alleen met harde brexiteers en met zeer rechtse marketeers zonder scrupules. De Ierse premier Leo Varadkar, die na vier dagen nog op een belletje uit Londen wachtte, noemde de uitspraken van Johnson een oorlogsverklaring aan Europa.

Johnson riskeert om bij een vertrouwensstemming zo weer naar huis te worden gestuurd.

Het gaat daarbij om de Ierse backstop. Om te vermijden dat er na de brexit weer een harde grens tussen de Ierse Republiek en Noord-Ierland komt, sprak Theresa May met Brussel af dat het VK voorlopig in de Europese douane-unie zou blijven. Dat is voor Johnson en zijn aanhang zoveel als vloeken in de kerk. Het probleem is dat er voor geen enkele brexitoplossing een meerderheid is in het Lagerhuis. Niet voor de deal die May sloot, maar ook niet voor een brexit zonder akkoord. Een bijkomend probleem is dat de regering in dat parlement maar over een meerderheid van twee zetels beschikt. Johnson riskeert om bij een vertrouwensstemming zo weer naar huis te worden gestuurd.

Hij gokt er blijkbaar op dat een combinatie van publieke dreigementen en de inzet van persoonlijke charme tijdens privégesprekken Europese leiders mild kan stemmen. De kans dat hij zo in Berlijn en Parijs meer gedaan krijgt dan May is zo goed als onbestaande. Ze kennen Johnson en zijn trumpiaanse aanpak. Het is toch opmerkelijk dat populisten zoals Alexander Boris de Pfeffel Johnson, zoals hij voluit heet, altijd doen alsof ze tegen het zogenaamde establishment opkomen. Weinig Britten zijn minder een deel van dat establishment dan Johnson zelf. Populisten zoals hij worden meestal ook gesteund door vaak obscure financiers, zoals dat bij de brexitcampagne het geval was.

Wellicht paste de show van Johnson, vorige week, in de voorbereiding op nieuwe verkiezingen.

Wellicht paste de show die Johnson vorige week opvoerde in de voorbereiding op nieuwe verkiezingen. Als de gevolgen van een roekeloze brexit zich dan nog niet breed laten voelen, kan hij die met de hulp van Nigel Farage ook winnen en zijn positie in het Lagerhuis versterken. Het is hoog spel. Johnson en zijn mensen sturen hun land naar een isolement, terwijl ze hoe dan ook opnieuw met Europa aan tafel moeten. Ook op het vlak van diplomatie en veiligheid kunnen ze namelijk moeilijk zonder de Unie, die zich sterker presenteert dan ze misschien vooraf hadden gedacht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content