Komt er eindelijk een Europese spreiding van de vluchtelingen? Europees Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker dreigt met sancties.
Officieel bestaat er sinds 2015 een verdelingsmechanisme waardoor vluchtelingen die asiel aanvragen verdeeld worden over Europa. Zo zouden de meer welvarende Noord-Europese landen meer verantwoordelijkheid opnemen. Maar omdat landen zoals Tsjechië, Hongarije en Slowakije weigeren vluchtelingen op te vangen, blijft het systeem voorlopig dode letter. Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker wil de komende weken de forcing voeren.
Jean-Claude Juncker: Stelt u zich voor een seconde voor wat voor beeld er van Duitsland was ontstaan als bondskanselier Angela Merkel tegen al die vluchtelingen aan het station van Boedapest had gezegd: ‘Regel jullie problemen maar in je eentje, het zal ons worst wezen.’ Haar beslissing en de opnamebereidheid van de bevolking hebben een beeld gecreëerd waarvan Duitsland nog altijd de positieve nawerkingen voelt. Alleen ziet men dat in Duitsland helaas niet meer.
Wie niet meewerkt, haalt zich een procedure wegens verdragsschending op de hals
Maar sindsdien worden Italië en Griekenland aan hun lot overgelaten.
Juncker: Ach, men geeft kritiek op Europa, op de Europese Commissie, op Juncker en tutti quanti omdat de verdeling van de vluchtelingen er niet onmiddellijk door raakt. Daarbij vergeet men te zeggen dat er nu al 20.000 vluchtelingen herverdeeld worden. Het zijn trouwens vooral de lidstaten die niet willen meewerken. Wij moeten ons nu met de vraag bezighouden of ze daarmee de verdragen schenden of niet.
U hebt het over Hongarije en Slowakije.
Juncker: Onder andere. Wie niet meewerkt, moet er rekening mee houden dat hij zich een procedure wegens verdragsschending op de hals haalt. De beslissing daarover is nog niet gevallen, maar ik zeg u: ik ben ervoor. Niet om te dreigen, maar om duidelijk te maken dat genomen beslissingen gelden, ook wanneer men tegen heeft gestemd. Europese solidariteit kan geen eenrichtingsstraat zijn. Het verkeer moet van beide kanten komen.
Volgens de Britse historicus Timothy Garton Ash gaat Europa te vertrouwelijk om met de Hongaarse premier Viktor Orban. U begroet hem zelfs met ‘Hallo, dictator’.
Juncker: Ik spreek hem al jaren zo aan. In de omgang kan ik het goed met hem vinden, maar inhoudelijk hebben we weinig gemeen. We liggen vaak in de clinch. Ik erger me vooral aan de vragenlijst die hij onder Hongaarse gezinnen heeft verspreid waarin hij hen opdraagt Brussel te stoppen. Ik heb hem gezegd dat ook hij Brussel is, en hij dus zichzelf probeert te stoppen. Hij neemt aan alle beslissingen deel. Ik kan niet accepteren dat hij het voorstelt alsof Brussel een vreemde macht is die Hongarije met een anti-Hongaars invasienetwerk bedreigt.
Ook met de Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft Europa problemen. Wil Turkije nog altijd bij de EU?
Juncker: Ik heb Erdogan gezegd dat Turkije in het reine moet komen met zijn Europese aspiraties. Veel Turken zijn Europeesgezind, maar binnen de regering is hun aantal beperkt. Hij is er openlijk opuit om de EU-toetreding te verhinderen en Brussel daarvan de schuld te geven. Vanuit mijn standpunt gaat dat in tegen het belang van het Turkse volk. Ik hou me van mijn kant aan de afspraken. Op de top van Helsinki in 1999 is Turkije kandidaat-lidstaat geworden. Dat blijft gelden.
