Tomas Roggeman (Jong N-VA)

‘Internationale bemiddeling is nu de enige piste voor een onderhandelde oplossing’

Tomas Roggeman (Jong N-VA) Voorzitter van Jong N-VA

Tomas Roggeman, de voorziiter van Jong N-VA, kijkt in de richting van de Europese Commissie en de Euopese Raad om de vrede te bewaren in Catalonië.

Voor de tweede keer op rij heeft de Catalaanse regering de deadline voor een onafhankelijkheidsverklaring opgeschoven. De eerste aankondiging van 48 uur na het referendum werd 72 uur, en bedraagt intussen een week. Catalaans regeringsleider Carles Puigdemont koopt duidelijk tijd in zijn pogingen om overleg aan de knopen met Madrid.

De regering Rajoy daarentegen blijft die vraag consistent weigeren en wil de Catalaanse afscheidingsbeweging niet aanvaarden als gesprekspartner. Nu ook de koning de confrontatie opzoekt in plaats van overleg te bepleiten, loopt ook de laatste binnenlandse piste voor een binnenlandse onderhandelde oplossing dood.

Spanje is niet in staat om op een volwassen manier om te gaan met het Catalaanse onafhankelijkheidsstreven. Dat geldt zowel voor de regering als voor de man in de Madrileense straat. De schreeuw ‘a por ellos‘, wat zoveel als ‘grijp ze’ waarmee de Guardia Civil naar Catalonië uitgewuifd werd, laat weinig ruimte voor twijfel. Meningsuitingen voor de Catalaanse zaak worden niet geduld, zoals de voetballer Gérard Piqué, die voor FC Barcelona speelt, op zijn laatste training mocht ondervinden.

Internationale bemiddeling is nu de enige piste voor een onderhandelde oplossing

Het protest van de Spaanse oppositiepartijen in Madrid is maar schoorvoetend terwijl Rajoys eigen achterban van de Partido Popular geen toegevingen aanvaardt. Tegenover vreedzame Catalaanse volksbeweging staat militant Spaans staatsnationalisme dat geweld niet schuwt.

Internationale bemiddeling is nu de enige piste voor een onderhandelde en vreedzame oplossing. Het is onwaarschijnlijk dat Spanje uit eigen beweging externe bemiddeling zal vragen. Het is dus de verantwoordelijkheid van de internationale gemeenschap om de druk op te voeren. En liefst snel. Het is goed dat onze eerste minister Charles Michel geweld veroordeelde, maar dat dit buiten Slovenië geen navolging kreeg, kan worden geïnterpreteerd als een vrijgeleide voor Spanje om verder te gaan op het ingeslagen pad van confrontatie.

Een gewelddadige escalatie is helaas niet ondenkbaar, aangezien er genoeg precedenten zijn. De overgrote meerderheid van recente onafhankelijkheidsverklaringen in Europa verliepen gelukkig in vreedzame omstandigheden (Tsjechië, Slowakije, Montenegro, Estland, Letland, Litouwen, Moldavië, Wit-Rusland, Oekraïne). Maar wanneer een afscheiding niet aanvaard wordt door het moederland, bestaat een risico op gewapend conflict. De Balkanoorlogen zijn gestart door het door Serven gedomineerde Joegoslavië dat weigerde aan tafel te gaan met de Slovenen en Kroaten, terwijl West-Europa de kwestie afschilderde als een binnenlands probleem.

Die kennis gecombineerd met waarnemingen op het terrein, waaronder de militante ophitsing onder een groot deel van Rajoy’s kiezers, de inzet van de militaire politie richting Catalonië, maakt het een bijzonder slecht idee om Spanje in dit verhaal carte blanche te geven. De Europese Commissie en de Europese Raad zijn de enige instanties die hiervoor voldoende gezag hebben. Door hun flauwe reacties hebben ze al hun gezicht verloren; laat ze dan minstens de vrede bewaren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content