
In beeld: de afgrijselijke gevolgen van de Japanse kwikvergiftiging
De 64-jarige Jitsuko Tanaka was een van de eerste Japanners die officieel erkend werden met de Minamataziekte. Als kind speelde Jitsuko vaak op het strand, ze ving er schelpdieren en at ze op zonder te weten dat die met kwik vervuild waren. Het meisje was amper drie jaar oud toen ze haar handen niet meer kon bewegen. Ook behoorlijk wandelen ging plots niet meer.
Shinobu Sakamoto (61), zelf slachtoffer, gaat in scholen spreken over de ziekte. Aanvankelijk werd gedacht dat de Minamataziekte een besmettelijke ziekte was, wat de slachtoffers in een sociaal isolement bracht. Jaren later werd echter de link gelegd met de lozing van afvalwater van een chemische fabriek.
Shinobu Sakamoto krijgt therapie in het ziekenhuis. Een “gewone” kwikvergiftiging vertoont verschijnselen als verminderd zicht, gehoor en spraakvermogen en oriëntatieverlies. Ook de inwendige organen en het gebit worden aangetast. In Minamata waren de symptomen veel erger. De hoeveelheden kwik die het lichaam van de inwoners vernietigden, waren ongezien.
Jitsuko Tanaka moet een hoofdbeschermer dragen. In totaal zijn er 2.265 erkende slachtoffers. Het ware aantal ligt vele malen hoger
Shinobu Sakamoto en haar moeder begeven zich naar het ziekenhuis voor de therapie. Moeders die indertijd geen symptomen hadden, gaven de kwik tijdens de zwangerschap door aan hun baby. De kinderen werden geboren met spasmen en hadden soms verlamde ledematen.
Shinobu Sakamoto wordt geholpen bij het aantrekken van haar schoenen in het bijzijn van haar moeder.
Yuji Kaneko werd in 1955 geboren in Minamata in 1955. Zijn hele gezin lijdt aan de ziekte.
Koichiro Matsunaga werd in 1963 in Minamata geboren. Enkele jaren geleden kon hij niet langer stappen.
Een navelstreng van enkele tientallen jaren oud wordt tentoongesteld in het Internationale Kwiklab in Minamata. Iemand stuurde het op om getest te worden op een mogelijke vergiftiging.
Hirokatsu Akagi, directeur van het Internationale Kwiklab, demonstreert zijn methode om de ziekte op te sporen.
Een ingenieur van het Nationaal Instituut voor de Minamataziekte verzamelt zeewater uit de baai van Minamata op de aanwezigheid van kwik. In 2013 werd in Minamata een wereldwijd verdrag overeengekomen dat het gebruik van kwik aan banden legt, het Minamataverdrag.
Een staal van een met kwik vervuilde vis uit 1956 is te zien in het informatiecetrum over de ziekte in Minamata.
Patiënten proberen erkenning te eisen voor de rechtbank en hopen op een schadevergoeding.
Isamu Nagai werd geboren in 1957 en kan niet wandelen door zijn misvormde benen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier