‘Het Midden-Oosten stond niet hoog op de to-dolijst van president Joe Biden’

Met de crisis in het Midden-Oosten kwam er echt een einde aan de wittebroodsweken van Joe Biden in het Witte Huis.

Het Midden-Oosten stond niet hoog op de to-dolijst van president Joe Biden en hij was ook niet van plan om daar snel verandering in te brengen. Hij heeft nog geen speciale gezant voor de regio aangesteld en het is ook nog wachten op een nieuwe Amerikaanse ambassadeur in Israël. Biden had wel andere zaken aan zijn hoofd. Om te beginnen de pandemie in eigen land, en internationaal in de eerste plaats de confrontatie met China.

Maar de nieuwe oorlog tussen Israël en Hamas dropte het Midden-Oosten op zijn agenda. Dagenlang hield Biden het op de klassieke stelling dat Israël het recht heeft om zich te verdedigen – wat niemand betwist – en weigerde hij om ook bij Israël op een staakt-het-vuren aan te dringen. Het zal wel dat Washington ondertussen achter de schermen met, onder meer, Egypte aan een diplomatieke oplossing werkte. Maar de perceptie was dat de VS zich, zoals gebruikelijk, alleen om Israël bekommerden. Dat ontlokte senator en voormalig presidentskandidaat Bernie Sanders de vraag hoe het dan moet met het recht van Palestijnen om zich te verdedigen.

Biden had tijdens zijn lange carrière altijd een goed contact met Israël. Dat is nu met premier Benjamin Netanyahu misschien minder, omdat die zeer close was met Donald Trump. Maar met zijn afwachtende houding stond hij nu snel onder druk van de intussen invloedrijke progressieve vleugel van de Democratische Partij. Het bekende Congreslid Alexandria Ocasio-Cortez beschuldigde Israël zonder meer van apartheid. Haar collega Ilhan Omar sneerde dat Biden beloofd had dat hij van mensenrechten toch het centrum van zijn buitenlandse politiek zou maken. Ze spraken er ook schande van dat de regering net nu een wapendeal met Israël sloot – terwaarde van 700 miljoen dollar – voor de levering van precisiebommen. Op het moment dat ook vrouwen en kinderen in Gaza onder Israëlische bommen werden bedolven.

Dat gevoel wordt onder Democratische politici én kiezers breder gedragen dan bij vorige confrontaties tussen Israël en de Palestijnen. Zeker sinds Black Lives Matter zijn ongelijkheid en discriminatie voor de Amerikaanse kiezer in het algemeen belangrijker geworden – Bernie Sanders lanceerde de kreet Palestinian Lives Matter. Met de blik op de tussentijdse verkiezingen van volgend jaar moet Biden daar rekening mee houden. Tegelijk verandert een simpel staakt-het-vuren weinig aan de levensomstandigheden van de Palestijnen. Alleen is geen enkele partij nu klaar om dat probleem echt aan te pakken. Joe Biden is dat niet, maar Israël en de Palestijnen zijn het evenmin.