De Europese Unie is niet medeplichtig aan wat de Verenigde Naties ‘de onmenselijke behandeling van vluchtelingen en migranten in Libië’ noemt. ‘We proberen juist om de problemen op te lossen en resultaten te bereiken in een extreem moeilijke omgeving’, zo zegt een Europese woordvoerder in reactie op de uitspraken van de VN.
De Europese Unie is sinds afgelopen zomer actief in Libische wateren. Europa ondersteunt er de kustwacht in het onderscheppen van vluchtelingenboten op de Middellandse Zee en leidt de Libische mariniers ook op. Sindsdien is de migratiestroom tussen Libië en Italië, de voornaamste route van Afrika naar Europa, sterk afgenomen.
Maar volgens de hoge VN-commissaris voor de mensenrechten Zeid Ra’ad Al Hussein zijn heel wat van die vluchtelingen het slachtoffer van mensensmokkel, ontvoering, marteling, verkrachting of dwangarbeid, en heeft Europa ondanks de toegenomen betrokkenheid in het land ‘nog niets gedaan om die misbruiken in te perken.’ Europa is daarom medeplichtig aan de ‘onmenselijke behandeling van vluchtelingen’, menen ze bij de VN. De EU behandelt migranten er als criminelen en ‘het lijden van migranten vastgehouden in Libië is een misdrijf tegen het geweten van de mensheid’, sprak Al Hussein dinsdag.
Maar de EEAS, het Europees Orgaan voor Extern Optreden, ontkent dat ten stelligste. ‘Het zijn niet de acties van de Europese Unie die een onmenselijk systeem hebben gecreëerd in Libië, wel integendeel. We proberen om de problemen in het land op te lossen en resultaten te bereiken in een extreem moeilijke omgeving’, sprak woordvoerster Catherine Ray woensdag.
Ze benadrukte verder dat de EU voorlopig niet van plan is om de ondersteuningsoperaties van de Libische kustwacht stop te zetten. ‘Dit beleid zal worden verdergezet, want daardoor kunnen we duizenden levens redden in de Libische wateren.’
Het Noord-Afrikaanse land is het belangrijkste vertrekpunt voor migranten richting Europa. Sinds in 2011 een einde kwam aan het bewind van dictator Mouammar Kadhafi is Libië ondergedompeld in bestuurlijke chaos. Twee autoriteiten, de GNA (Government of National Accord) in Tripoli enerzijds en een verkozen parlement en regering in het oosten van het land anderzijds, eisen de macht op.
