18-09-2023, 17:50Bijgewerkt op: 19-09-2023, 22:06Bron: Der Spiegel
Het Oekraïense tegenoffensief heeft wel degelijk kans op slagen, zegt de Amerikaanse militair analist Michael Kofman.
Kofman werd geboren in Oekraïne en emigreerde in 1991 met zijn familie naar de Verenigde Staten. Hij is directeur van het Russia Studies Program bij het Center for Naval Analyses (CNA), een door de overheid gefinancierd onderzoeksinstituut. Volgens hem hebben de Oekraïense troepen een realistische kans op een doorbraak, als ze tenminste niet zonder munitie komen te zitten.
Hoever staat het Oekraïense tegenoffensief?
Michael Kofman: Het bevindt zich duidelijk in de laatste fase. Het lijkt erop dat zowel de Oekraïense als de Russische reserves zijn ingezet. Daarom is dit een uitputtingsstrijd: wie is beter in staat om zijn troepen te beheren, met behoud van gevechtskracht en munitie? Het doel van het Oekraïense offensief is niet alleen het doorbreken van de Russische verdedigingslinies, het dient een breder strategisch doel: de Russische strijdkrachten een beslissende nederlaag toebrengen en aanzienlijke hoeveelheden grondgebied bevrijden. De vraag is of de Oekraïense strijdkrachten in staat zullen zijn om door de Russische verdedigingslinies heen te breken en aanzienlijke terreinwinst te boeken.
Wat bedoelt u met ‘aanzienlijke terreinwinst’?
Kofman: Ik weet niet hoe de Oekraïense regering en de westerse landen dat zullen beoordelen. De oorspronkelijke doelen lijken te zijn geweest om de stad Melitopol te bereiken, de Russische grondcommunicatielijnen langs de kustlijn te verstoren en de Zee van Azov te bereiken.
Hoe groot zijn de kansen om die oorspronkelijke doelen te bereiken?
Kofman: Ik denk dat er een realistische mogelijkheid is dat de Oekraïense troepen door de Russische linies breken, zeker als de Russische strijdkrachten uitgeput zijn en geen extra reserves hebben om in de strijd te gooien.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken zei in mei dat de Oekraïners alles hadden wat ze nodig hebben om substantieel grondgebied te heroveren.
Kofman: Nee, ze hadden niet alles wat ze nodig hadden. Ik denk dat het Oekraïense leger had wat het Westen kón leveren binnen de tijdlijn voor dit offensief en de beleidsbeperkingen op dat moment. Maar terwijl het offensief steeds werd uitgesteld, investeerde het Russische leger natuurlijk ook in de voorbereiding van zijn verdediging.
Hoe zal deze oorlog verdergaan wanneer het offensief voorbij is?
Kofman: Ik vermoed dat we een langdurige afwachtende periode tegemoet gaan richting de winter, waarin beide partijen hun posities zullen consolideren terwijl ze druk proberen uit te oefenen op hun tegenstander. Ik denk dat het er waarschijnlijk net zo uit gaat zien als afgelopen winter. Een van de redenen daarvoor is dat de westerse regeringen een afwachtende houding hebben aangenomen ten opzichte van dit offensief.
Wat heeft Oekraïne nu het dringendst nodig?
Kofman: Hetzelfde als voorheen: artilleriemunitie en luchtverdedigingssystemen, plus een uitbreiding en verbetering van de westerse training om de kwaliteit van de Oekraïense troepen op peil te houden en de troepenmacht weer op te bouwen. Naast die drie prioriteiten ook vervoersmiddelen, drones en materiaal om mijnen te ruimen.
Wat is de Russische strategie in dit stadium van de oorlog?
Kofman: De Russische strategie bestaat erin de oorlog te verlengen. Tot volgend jaar proberen de Russen om de levensvatbaarheid van Oekraïne als staat te vernietigen. Ze hopen dat ze de westerse politieke wil langzaam kunnen uitputten. Rusland heeft geen goede strategie om de oorlog te wínnen. Hun strijdkrachten hebben op dit moment echt geen offensieve kracht. De kans om meer Oekraïens grondgebied in te nemen is erg klein, zelfs om de meest minimale oorlogsdoelen te bereiken, namelijk het veroveren van de Donbas. Maar het Russische leiderschap heeft zijn doel om Oekraïne te vernietigen nog niet opgegeven. En het zal daar veel middelen voor uittrekken.
Hebben de Russen de middelen om deze oorlog lang vol te houden?
Kofman: De materieelsituatie aan Russische kant is niet geweldig, maar ze hebben voldoende wapentuig om de gevechten op de korte termijn te kunnen volhouden. En ze proberen materieel en munitie te krijgen van andere landen zoals Iran en Noord-Korea.
