Duitse AfD wil de mannelijkheid redden: ‘Cristiano Ronaldo is een schoolvoorbeeld van de vernichting’

AfD-lijsttrekker Alexander Gauland © Reuters

Volgens de rechtspopulistische Alternative für Deutschland (AfD) gaat het bergaf met de Duitse mannelijkheid. De moderne Duitse man is volgens die partij niet opgewassen tegen de gevolgen van de islamisering en moet daarom weerbaar worden. De vrouw is dan weer een traditionele rol aan de haard toebedeeld.

Het gaat niet goed met de Alternative für Deutschland zo kort voor de Duitse Bondsdagverkiezingen van 24 september. Amper een jaar geleden, tijdens volle vluchtelingencrisis, joeg de partij de Duitsers schrik aan toen ze op maar liefst 15 procent van de stemmen werden gepeild. In de deelstaatverkiezingen in Sachsen-Anhalt en Mecklenburg-Vorpommeren haalden ze bijna een kwart van de stemmen, niet toevallig de twee deelstaten waarvan de inwoners het minst gelukkig zijn.

De AfD vindt dat de man zijn vrouw en familie beschermen, desnoods met geweld

Carsten Koschmieder, Freie Universitu0026#xE4;t in Berlijn

Van dat succes schiet op nationaal vlak weinig meer over. Volgens de laatste peiling van peilingbureau Forsa staat de AfD op een schamele 7%. Waar velen zich tot vorig jaar nog afvroeg of Duitsland na de Brexit en Donald Trump de volgende dominosteen is die omvalt, is het nu nog maar de vraag of de AfD op 24 september überhaupt de kiesdrempel van 5% haalt.

Deze duikvlucht heeft AfD voor een groot deel aan zichzelf te danken. De afgelopen twee jaar streden partijgenoten voortdurend over de inhoudelijke koers en het leiderschap van partijleider Frauke Petry. Dat gesteggel maakt de partij nu voor veel kiezers onaantrekkelijk. Van charismatisch leiderschap is binnen de AfD nooit echt sprake geweest. Het vluchtelingendebat speelt nauwelijks nog een rol en met de nieuwe Franse president Macron gelooft Duitsland weer in de Europese Unie. De twee thema’s waarmee de AfD zich onderscheidde, spelen aan de vooravond van de verkiezingen nauwelijks nog een rol. Wat overblijft is een aartsconservatieve partij die vooral aantrekkelijk blijkt te zijn voor mannen.

Mannen, mannen en nog eens mannen

Op het eerste oog zou je echter niet zeggen dat de AfD een conservatief mannenbolwerk is. Partijvoorzitter Frauke Petry is sinds 2015 het boegbeeld van de partij. Zij scheidde eerder van haar man met vier kinderen en hertrouwde in 2016 met een partijgenoot, van wie ze onlangs beviel van haar vijfde. Daarnaast is de controversiële barones Beatrix Von Storch een van de twee Europarlementsleden, die tot vorig jaar nog samen in de fractie met N-VA zaten. En de 38-jarige Alice Weidel is samen met Alexander Gauland lijsttrekker voor de Bondsdagverkiezingen. Zij is een succesvolle zakenvrouw, lesbisch en voedt twee kinderen op met haar vriendin in Zwitserland.

Maar ondanks de relatieve diversiteit aan de top, is de AfD veeleer mannenpartij. Uit recent onderzoek van Allenbach blijkt ruim driekwart van de partijleden mannelijk is. Op zich geen verrassend gegeven. In Duitsland bestaat het ledenaantal bij elke partij uit een pak meer mannen dan vrouwen. Bij de CSU uit Beieren is zelfs 80% van de leden mannelijk, en bij de meer groene, alternatieve en libertaire partijen, zoals die Grünen, is ook maar 39% vrouwelijk.

Bovendien is het verschil tussen het aantal mannelijke en vrouwelijke kiezers dat voor de AfD stemt erg groot. Nergens in Duitsland is het verschil tussen het aandeel mannelijke en vrouwelijke kiezers zo groot, wat eigen is aan rechts-populistische partijen in gans Europa. In de academische middens wordt dit verschil bij populistische en radicaal rechtse partijen dan toepasselijk ook de ‘gender gap’ genoemd.

Traditioneel rollenpatroon

Opvallend bij de AfD is echter haar uiterst traditionele opvatting over de rolverdeling tussen man en vrouw bepalen steeds meer de politieke richting. Volgens Carsten Koschmieder, politiek-socioloog van de Freie Universität in Berlijn, is dit het gevolg van de groeiende invloed van traditioneel-christelijke en Duits-nationalistische stromingen in de partij. Hierdoor veranderde de AfD na de oprichting in 2013 van een liberale anti-euro- in een populistische en conservatieve anti-islampartij.

De politiek correcte en gedomisticeerde Duitse man durft niet meer terugslaan tegen de Islam

Auteur Thor Kunkel

De angst voor feminisering, of ‘Gender-mainstreaming’ zoals ze dat zelf noemen, komt duidelijk naar voren in het partijprogramma uit 2016. Door ‘Gender-mainstreaming’ verheft de elite het beeld van de zelfstandige werkende vrouw tot norm. ‘Een verkeerd begrepen feminisme waardeert alleen vrouwen in het beroepsleven, maar niet vrouwen die “slechts” moeder of huisvrouw zijn’, schrijft de partij in haar programma. Tot slot roept ze in het programma mensen op om zich te weren tegen de ‘stigmatisering van de traditionele rolverdeling’.

In de afgelopen twee jaar groeide met name de nationalistische stroming, Der Flügel genaamd, in de AfD. Die conservatieve en nationalistische vleugel won binnen de partij aan macht nadat Björn Höcke en André Poggenburg in 2015 met de Erfurter Resolution de AfD in tweeën verdeelde en toenmalig voorzitter Bernd Lucke aan de kant schoven. De gematigde vleugel verliet de partij, waardoor de AfD een bont allegaartje van quasi stuurloze identitairen werd. Een van de twee lijsttrekkers voor de bondsverkiezingen, Alexander Gauland, behoort ook tot deze groep.

‘Cristiano Ronaldo is een nicht’

De opvattingen over de rolverdeling tussen man en vrouw bij de AfD-nationalisten komen volgens Koschmieder voort uit het hardnekkige idee dat Duitsland Amerikaanse-Joodse ideeën over gelijkwaardigheid krijgt opgedrongen door de politieke elite in Berlijn. ‘Ideeën die in hun ogen zijn bedoeld om de Duitse families te vernietigen en zo het land te verzwakken’, volgens Koschmieder. Deze opvattingen komen volgens de Berlijnse onderzoeker sterk overeen met de complottheorieën van Hitlers’ nationaal-socialistische arbeiderspartij NSDAP. ‘Alleen toen de Tweede Wereldoorlog in volle gang was, waren vrouwen in de fabrieken hard nodig en verdween het thema steeds meer naar de achtergrond.’

In het beeld van deze nationalistische politici heeft de man het voor het zeggen en is hij een sterk figuur. ‘Een man houdt zich in hun ogen niet bezig met zijn uiterlijk, dat vinden ze verwijfd. Hij moet zijn vrouw en familie beschermen, desnoods met geweld’, zegt Koschmieder. De metroseksuele man is volgens de populisten het toonbeeld van de morele verloedering van Duitsland. Volgens de voorzitter van de AfD-jongerenorganisatie Markus Frohnmeier is Portugese sterspeler Cristiano Ronaldo een schoolvoorbeeld van de ‘vernichting van de samenleving’. ‘Een watje die zijn wenkbrauwen laat epileren en mannenbladen nodig heeft om zijn leven zin te geven. Daar is niets mannelijk aan.’

Volgens de AfD willen de politiek correcte linkiewinkies het gevaar van de Islam doelbewust niet zien

Het ‘mannendebat’ in de AfD laaide op tijdens de vluchtelingencrisis van de afgelopen twee jaar, toen duizenden Syrische en Noord-Afrikaanse jongemannen het land binnenkwamen. Na de aanrandingen van vrouwen door Noord-Afrikaanse jongeren op het centraal station in Keulen tijdens de jaarwisseling 2015/16 beklaagden veel AfD-politici zich.

Björn Höcke, fractieleider van de AfD in de deelstaat Thüringen, ziet Duitsland door de vluchtelingencrisis wel mannelijker worden maar ‘helaas niet Duitser’. Het enige antwoord op de mannelijkheid van de Noord-Afrikaanse migranten is volgens hem het herontdekken van de Duitse mannelijkheid. In een voordracht op het partijcongres maakte hij duidelijk hoe hij dat voor zich ziet: ‘We moeten onze mannelijkheid herontdekken. Alleen wanneer we onze mannelijkheid herontdekken, worden we weer manmoedig. En alleen pas als we manmoedig zijn, worden we weerbaar. En weerbaar moeten we worden, beste vrienden!’

Die Neue Rechte

De boter voor deze controversiële kijk haalt de AfD ook bij belangrijke politiek-culturele bewegingen die meer op de achtergrond van het Duitse politieke en culturele speelveld opereren. Het gaat dan vooral om identitaire bewegingen zoals die Republikaneren Die Identitären die nauw aanleunen bij onder meer Nationalistische Partei Deutschlands (NPD). Ook in het programma uit 2015 van Pegida staat dat de beweging tegen de dwangmatige, politiek correcte neutralisering tussen man en vrouw is. Verzamelnaam voor deze identitaire rechts-conservatieve bewegingen zijn de Neue Rechte.

Een van de belangrijkste en meest invloedrijke figuren binnen de Neue Rechte is de rechts-intellectuele Götz Kubitschek, die de conservatieve revolutie in Duitsland nieuw leven wil inblazen. Kubitschek is reeds geruime tijd uitgever van het invloedrijke tijdschriften waarin de meest vooraanstaande rechts-conservatieve theoretici publiceren. Volgens de Frankfurter Algemeinne Zeitung geldt Kubitschek zelfs als partijideoloog van de AfD. Kubitschek gaf meermaals speeches voor Pegida in Dresden, net als Vlaams Belangers Anke Vandermeersch en Filip de Winter.

Kubitscheks vrouw, Ellen Kositza, is tevens literatuurredacteur bij het tijdschrift Sezession en pleit in haar boeken voor een traditioneel rollenpatroon en geslachtspolitiek, waarbij ze tevens de rol van het feminisme stevig op de korrel neemt. In haar boek die Einzelfalle: Warum das Feminismus ständig die Straßenseite wechselt legt ze de -volgens haar- ware kern van het probleem bloot, namelijk het opgelegde pluralisme van de politiek correcte linkiewinkies die de ware bedreiging van de Islam niet willen zien.

Met de invalshoek van genderstudies over het conflict tussen de patriarchale man enerzijds en de geobjectiveerde vrouw anderzijds heeft Kositza het helemaal gehad. Voor haar is de traditionele rol van huisvrouw is het logische gevolg van een duidelijk biologische onderscheid tussen man en vrouw. Emancipatie is als het daglicht ontkennen, en tradities dienen er om bewaard te worden. Niet toevallig hebben Kositza en Kubitschek een kroostrijk gezin van zeven kinderen. Haar dochters dragen traditiegetrouw oud-Germaanse namen zoals Brünhilde, vernoemd naar de dochter van de Visigotische koning Athanagild.

Ook auteur Thor Kunkel, die evenees uitgeeft in Sezession noemde de huidige Duitse mannen na oudejaarsnacht ‘slapjanussen die de situatie probeerden te beslechten of zich uit de voeten wilden maken.’ ‘Van een Duitser heeft zulk schorem weinig te vrezen. Gedomesticeerde Duitse mannen, die huilebalken en moreel invaliden, slaan zelden terug in zulke gevallen’, klinkt het

Electorale zelfmoord

De steeds conservatievere AfD voelt met zulke opvattingen de huidige Duitse tijdgeest slecht aan. Maar liefst 75% van de Duitsers is voorstander van het onlangs besloten homohuwelijk. De rechtszaak die de AfD tegen het homohuwelijk aanspant bij het Grondwettelijk Hof in Karlsruhe plaats de partij alleen maar verder op een zijspoor. Bovendien heerst er in het land, geleid door een vrouw, inmiddels brede consensus over de deelname van vrouwen op de arbeidsmarkt.

Vrouwen die voor de AfD broodnodig zijn vooreen goede verkiezingsuitslag op 24 september. Zo lijkt het er steeds meer op dat Duitsland als een van de weinige Europese landen ook de komende jaren gevrijwaard blijft van een sterke rechts-populistische partij in het parlement. Want met weerbare manmoedige mannen alleen kom je er uiteindelijk niet.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content