Met de drie decreten die president Trump donderdag uitvaardigde, kiest hij de kant van de politie. Afrikaans-Amerikaanse activisten maken zich zorgen.
President Donald Trump ondertekende donderdag drie nieuwe decreten die grotendeels onder de radar zijn gebleven. Dat komt misschien omdat ze vooral oproepen tot het instellen van nieuwe taskforces en beleid, maar dat beleid niet echt instellen. Het eerste decreet roept op tot een taskforce die criminaliteit moet verminderen en de publieke veiligheid moet vergroten. Er staat onder andere in dat “het beleid van de uitvoerende macht zal zijn criminaliteit in Amerika te verminderen” en dat de op te richten taskforce (onder leiding van de nieuwe openbaar aanklager Jeff Sessions) bestaand beleid moet bekijken en herzien. Het decreet wordt als redelijk tandeloos beschouwd. Datzelfde geldt voor het derde decreet, dat oproept federale wetgeving met betrekking tot transnationale criminaliteit te handhaven.
Het wordt interessanter bij het tweede decreet, dat tot doel heeft “Geweld tegen federale, statelijke, stammen- en lokale politieagenten te voorkomen”. Wederom gaat het slechts om een decreet dat uitzoekt hoe het doel (politieagenten beschermen) bereikt kan worden. Maar het is interessant, omdat het specifiek politieagenten op alle lagen van de overheid benoemt. In principe is politie in de VS een aangelegenheid waar de staten over gaan. De president heeft alleen iets te zeggen over de federale politie. Maar wat Trump hier probeert duidelijk te maken, schrijft Dara Lind van Vox, is dat hij ‘blauwe levens’ boven zwarte levens kiest.
Blue Lives Matter
‘Blue Lives Matter’ is een kreet in oppositie tegen Black Lives Matter, de beweging die in 2013 begon nadat George Zimmerman, de politieagent die Trayvon Martin doodschoot, werd vrijgesproken. Met Blue Lives Matter willen demonstranten zeggen dat het leven van politieagenten ook telt.
Maar niemand ontkent dat. Waar Black Lives Matter om draait, is dat zwarte Amerikanen (met name mannen) bovengemiddeld kans hebben neergeschoten te worden door de politie. De statistieken liegen er niet om: de kans dat een zwarte Amerikaan door politiegeweld om het leven komt is drie keer groter dan dat van een witte Amerikaan, volgens de website Mapping Police Violence. 30 procent van de zwarte Amerikanen die in 2015 werd doodgeschoten was bovendien ongewapend, tegen 19 procent van de witte Amerikanen die dat jaar door politiegeweld om het leven kwam.
Activisten en sympathisanten van Black Lives Matter vinden de Blue Lives Matter-beweging aanstootgevend, omdat het impliceert dat het leven van politieagenten meer waard is dan dat van zwarte arrestanten. Bovendien insinueert het dat zwarte Amerikanen gevaarlijker zijn dan witte Amerikanen – dat politieagenten meer risico lopen bij het arresteren van zwarte Amerikanen en dat er daarom meer zwarte politiedoden vallen.
Kant kiezen
Aanhangers van de Blue Lives Matter-doctrine waren niet blij met het feit dat president Obama de onderzoeken naar burgerrechtenschendingen in Ferguson en Baltimore ondersteunen. Het werd gezien alsof hij de politie afviel. Trump’s decreten, met name de tweede, wordt gezien als een hart onder de riem voor politieagenten.
Dat gebeurde twee dagen geleden ook al, toen Trump sprak voor de politiechefs van de grote steden. “Onze politieagenten en sheriffs riskeren elke dag hun leven. En ze hebben recht op een regering die achter ze staat”, zei de president toen. Kort daarop gevolgd door: “Jullie hebben een ware, ware vriend in het Witte Huis.”
Afrikaans-Amerikaanse activisten maken zich zorgen over deze toenadering tussen het Witte Huis en de politie. De laatste jaren was er meer aandacht voor en onderzoek naar de schendingen van burgerrechten door politieagenten. De vrees is dat die vooruitgang onder Trump weer teniet wordt gedaan.
Hoewel de drie decreten van afgelopen donderdag nog weinig concrete veranderingen schetsen, is het duidelijk dat Trump de kant van de politie heeft gekozen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
