Vrijdag blazen zowat 3.000 Chinese volksvertegenwoordigers verzamelen voor de jaarlijkse plenaire bijeenkomst van het Chinese parlement. Dit jaar is het, naast de traditionele groeiprognose voor het komende jaar, vooral uitkijken naar de voorstelling van het nieuwe Vijfjarenplan (2021-2025) en eventuele beslissingen over een verdere inperking van de autonomie van Hongkong.
Van vrijdag 5 tot en met donderdag 11 maart verzamelen 2.953 volksvertegenwoordigers voor de traditionele bijeenkomst in de Grote Hal van het Volk in Peking. Daar zullen ze, zoals de gewoonte is, het licht op groen zetten voor de talrijke beslissingen van de Communistische Partij.
Net als vorig jaar, toen het Volkscongres omwille van de coronacrisis voor het eerst in de geschiedenis moest worden uitgesteld, zal dat gebeuren onder strikte veiligheidsmaatregelen. Traditioneel gaat het Volkscongres van start met een persconferentie van premier Li Keqiang, waarin de economische groeiprognoses voor het komende jaar worden uitgesproken. Analisten verwachten echter dat er, net zoals vorig jaar, omwille van de gevolgen van de coronacrisis geen concreet groeicijfer zal worden voorgelegd.
Daarnaast is het ook uitkijken naar de voorstelling van het veertiende Vijfjarenplan (2021-2025). Daarin stippelt het communistische land de brede lijnen voor de volgende jaren uit. Volgens the South China Morning Post zal dat plan rusten op twee grote pijlers: technologische innovatie en het stimuleren van de binnenlandse consumptie. Technologie vormt de laatste jaren namelijk een groot twistpunt tussen China en de Verenigde Staten. Om de groei verder te kunnen stimuleren en niet langer afhankelijk te zijn van derden, wil het land zelfvoorzienend worden op technologisch vlak.
In dat kader is het ook uitkijken naar de persconferentie van minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi over de relatie met de Verenigde Staten. De afgelopen jaren namen de spanningen onder ex-president Donald Trump hand over hand toe. Voorlopig wijst niets er echter op dat huidig president Joe Biden zich meer meegaand zou opstellen.
Een ander heet hangijzer dat op het Volkscongres aan bod zal komen, is de situatie in Hongkong. Kort na het vorige Volkscongres werd een nieuwe veiligheidswet aangenomen. Volgens China had de wet tot doel om ‘separatisme’, ’terrorisme’, ‘ondermijning’ en ‘samenwerking met externe en buitenlandse krachten’ aan te pakken en voor stabiliteit te zorgen in Hongkong. Critici beschouwden het echter als een inperking van de vrijheden van de Hongkongers aangezien het alle protest de facto aan banden legde. Nu zou China nog een stap verder willen gaan. Surfend op de golf van protest haalde het pro-democratische kamp in Hongkong eind 2019 het leeuwendeel van de districtszetels binnen. Om de greep op Hongkong verder te verstevigen, zou China de macht van de districtleden danig willen inperken door hen trachten te verwijderen uit de Wetgevende Raad.
Critici beweren dat het land op die manier het ‘één land, twee systemen’-stelsel met de voeten treedt. Dat model werd na de overhandiging van Hongkong aan China overeengekomen, zodat het voormalige Britse territorium nog tot 2047 haar vrijheden gevrijwaard zou zien. De beslissing zou voortborduren op de uitspraak van Xia Baolong, het hoofd van het Chinese bureau voor Hongkong en Macau, die eind januari reeds aankondigde dat Hongkong bestuurd dient te worden door ‘fervente patriotten’.
Het Volkscongres wordt door de buitenwereld jaarlijks met argusogen gevolgd, omdat het een goede graadmeter is voor hoe China zichzelf de komende jaren zal gedragen. Dit jaar staat het Congres bovendien in het teken van de honderdste verjaardag van de Communistische Partij.
