Brexit en migratie leveren giftige debatten op in het Europees Parlement

Nigel Farage en Frans Timmermans © Belga
Lukas De Vos
Lukas De Vos Europakenner

In Straatsburg werd deze week gedebateerd over de povere resultaten die de Europese regeringsleiders en staatshoofden na de Europese top in Brussel kunnen voorleggen. Ook de brexit blijft in het Europese halfrond voor onrust zorgen.

In het Europees parlement in Straatsburg ging het er deze week weer pittig aan toe. De teleurstellende resultaten van de Europese Raad en de heikele kwestie over de brexit beroerde de gemoederen. ‘Het nazisme was een socialistische ideologie, vergeet dat niet. Een links gedachtengoed’. De anders zo voorkomende fractieleider van de conservatieve fractie (ECR), Syed Kamall lokte meteen een pandemonium van oververhitte reacties uit. Udo Bullmann van de sociaaldemocraten (S&D) sprong bijna uit zijn vel van woede, daarin gesteund door het sarcasme van Gabriele Zimmer van radicaal-links. ‘Mijnheer Kamall, u kent de geschiedenis van Europa niet, nochtans behoort het Verenigd Koninkrijk, of het dat nu wil of niet, tot hetzelfde continent’.

Zolang er geen oplossing voor de Ierse grenskwestie is, komt er geen u003cemu003edealu003c/emu003e.

Europarlementslid Guy Verhofstadt (ALDE)

Het was Guy Verhofstadt van de liberalen (ALDE) die de juiste toon aansloeg. ‘Dit is een belediging voor alle socialisten die gevochten hebben tegen het nazisme, in concentratiekampen stierven, de demokratie verdedigen. Hier past een gemeend excuus. En wel onmiddellijk’. Wat hij deed, maar wat Bullmann niet aanvaardde. ‘U moet dat niet tegen mij doen, maar tegenover de historische waarheid’.

Teleurstellende Europese top

De aanleiding voor de bizarre woordenstrijd (was eigenlijk het debat over de resultaten van de Europese Top die president Tusk kwam verdedigen. Hij werd weggehoond. ‘Er zijn geen resultaten, het is altijd hetzelfde, u vergadert en vergadert, en er is geen enkele vooruitgang geboekt’, was de algemene teneur. Op geen van de drie behandelde terreinen: de Brexit, de veiligheid in de Unie, en migratie. De Brexit stond in het hart van de kritiek.

Elmar Brock (EVP) legde meteen de vinger op de wonde: ‘Wezenlijk is de grens tussen Ierland en Noord-Ierland. Iedereen wil een harde grens vermijden. Maar Europees onderhandelaar Michel Barnier heeft geen gesprekspartner: de Britse regering is hopeloos verdeeld, en heeft geen eenheidsstandpunt. Dan kun je niet onderhandelen’. Sofie in ’t Veld (ALDE) achtte de Raad even verantwoordelijk: ‘Jullie willen geen oplossingen, alleen het eigenbelang telt. Ga naar huis, ga op de foto staan in Salzburg, en ga lunchen’. Dat was koren op de molen van de Griek Sotirios Zarianopoulos, die tot geen enkele fractie behoort. ‘Futiele discussie over communistische of fascistische dictaturen. Er is hier maar één dictatuur: die van het kapitaal. Het volk lijdt, zeker in Griekenland. Maar dat raakt de heren hun kouwe kleren niet’.

Uit het felle gebekvecht bleken in elk geval twee op de spits gedreven problemen: het Parlement staat lijnrecht tegenover de Raad, die besluiteloosheid, eigengereidheid, en minachting voor de democratie wordt aangewreven; en de voorstanders van eigen soevereiniteit (‘identitair’, is het nieuwe modewoord) voelen zich gemarginaliseerd door de ‘progressieven’ die meer integratie willen.

Dat de toon verhardt is een rechtstreeks gevolg van de uitzichtloze gesprekken over de uitstap van het Verenigd Koninkrijk. De Britse eerste minister Theresa May mag dan wel verklaren dat 95 % van de meningsverschillen zijn opgeruimd (Barnier houdt het bij 90 %), maar, oreerde Verhofstadt, ‘zolang er geen oplossing is voor de Ierse grens, zolang de Goede Vrijdagakkoorden niet onverkort worden uitgevoerd, is er géén deal, komt er ook geen deal en is er voor dit Parlement niks, nul procent, geregeld. En op principes zullen wij nooit toegeven’.

Migratie

Die zat. Maar Tusk was niet aan het eind van zijn lijden. Ook over het migratieprobleem en de hervorming van de eurozone is er veel beloofd en niks gerealiseerd. Frontex, de buitengrensbewaking ? De inzet van tienduizend nieuwe agenten is niet eens begonnen. De afspraken van Dublin over opvang van vluchtelingen in het land waar ze zich eerst aanmelden ? Het parlement wacht al twee jaar op een actualisering, en kan nog lang wachten.

Frans Timmermans van de Europese Commissie belooft wel dat hij de Bankenunie wil afronden tegen eind dit jaar. Maar is er een nieuw beleid voor de eurozone. ‘Wake up !’, riep Verhofstadt uit in zijn onnavolgbaar Engels, ‘Word wakker, Tusk, er staat een nieuwe financiële crisis voor de deur, Italië dreigt in te storten, de hele Europese sector zal meegesleept worden’. Het ontbreken van een plan om dat te voorkomen wijst op politieke onverantwoordelijkheid van de Raad van regeringsleiders. Er is geen eurobudget, er is geen Europese minister van Financiën, de Bankenunie is niet af, er is niet de minste voorbereiding. ‘We slaapwandelen regelrecht de financiële catastrofe in’.

Verhofstadt gaf Tusk nog een goede raad mee. Sluit de regeringsleiders op tot ze concrete maatregelen hebben uitgedokterd op een Top, geen verse kleren, geen propere onderbroek. Eten wel, anders zou dat foltering zijn. Maar zonder hervormingen moeten ze dan blijven doorgaan tot er oplossingen zijn. Het is niet vijf voor twaalf, maar vijf over twaalf’.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content