In een emotionele open brief op de voorpagina van de Boston Globe roepen Bill en Denise Richard op om geen doodstraf te eisen tegen Dzhokhar Tsarnaev, die eerder deze maand schuldig bevonden werd aan de terreuraanslag tegen de Marathon van Boston. De familie Richard verloor bij de aanslag haar 8-jarige zoontje.
Nadat de jury zich eerder deze maand over de schuldvragen uitsprak, en Dzhokhar Tsarnaev op alle dertig vragen schuldig achtte, moet de rechtbank zich vanaf dinsdag over de strafmaat buigen.
Bill Richard stond met zijn familie tijdens de marathon van 2013 op de plek waar Dzhokhar zijn hogedrukbom klaarzette De toen 19-jarige Dzhokhar, die enkele tientallen seconden op de plek bleef, wist of kon weten dat hij met zijn bom de kinderen zou raken. Toen de bom afging, besefte Bill dat hij maar een kind kon beschutten, en hij koos voor zijn 7-jarig dochtertje. Zijn zoon kwam om het leven. Zijn dochter verloor een van haar benen maar overleefde de aanslag.
In hun open brief vernoemen Denise en Bill Richard de beschuldigde nooit bij naam.
Kleren van de zoon
“De voorbije twee jaar zijn de moeilijkste uit ons leven geweest. Onze familie heeft gerouwd, heeft onze jonge zoon begraven, heeft gekampt met verwondingen en talloze chirurgische ingrepen – terwijl we tegelijk onze levens probeerden herop te bouwen hoewel ze nooit hetzelfde zullen zijn. We zaten dag na dag in de rechtszaal, zagen het overweldigend bewijsmateriaal, waarbij zelfs de kleren die onze zoon droeg tijdens zijn laatste dag.”
“Maar nu dat het onvermoeibaar en gemotiveerd procureursteam een veroordeling heeft verkregen, vragen we het openbaar ministerie om een einde aan de zaak te maken. We zijn ervoor en zouden het departement van Justitie ondersteunen als het de doodstraf van de tafel neemt en dat in ruil de beschuldigde de rest van zijn leven in de gevangenis doorbrengt, zonder mogelijkheid om vrij te komen en zonder dat hij gebruik maakt van zijn recht op beroep”.
“De beschuldigde doodde onze 8-jarige zoon, verminkte onze 7-jarige dochter, en roofde een deel van onze ziel. We weten dat het openbaar ministerie redenen heeft om de doodstraf te eisen, maar de vastberaden zoektocht naar bestraffing kan tot jaren van beroepsprocedures leiden en de periode dat we de meest pijnlijke dag uit ons leven maar herbeleven verlengen.”
‘Zijn versie, onze versie’
“Voor ons mag het verhaal van Marathon Maandag 2013 niet bepaald worden door de daden of de overtuigingen van de beschuldigde, maar door de veerkracht van de menselijke geest en door de solidariteit in deze fantastische stad. We kunnen niet vervangen wat ons ontnomen is, maar we kunnen elke dag opstaan en terugvechten. Zolang de beschuldigde in de schijnwerper staat, beleven we het verhaal in zijn versie, niet in de onze. Als hij eindelijk uit de kranten en van de tv-schermen verdwijnt, kunnen we opnieuw aan onze levens gaan bouwen”.
Ze spreken alleen voor zichzelf, schrijven ze nog.
De families van de 2 andere dodelijke slachtoffers, en van de agent die door Dzhokhar of zijn oudere broer na de marathon werd doodgeschoten, zijn wel voor de doodstraf.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier