‘Benadeeld door de Brexit? Pech.’

Lia Van Bekhoven staat stil bij de regio’s in Groot-Brittannië waar de Brexit grotere gevolgen heeft dan voorzien.

Het spijt me voor Cornwall. Het gaat me aan het hart dat een van Engelands mooiste regio’s, en dan nemen we de pretentieuze palmbomen even voor lief, tot de bedelstand veroordeeld is. Het zuidwestelijke Cornwall stemde in juni voor de Brexit. Tikje riskant, want Cornwall ontvangt jaarlijks £ 60 miljoen van de EU. Maar ministers in het Brexit-kamp verzekerden dat er genoeg geld zou zijn ’te garanderen dat subsidies van de EU voor de Britse regio’s gehandhaafd blijven tot 2020′. Helaas. Die belofte was uit de lucht gegrepen. Londen zei vorige week niet meer dan een derde van de Europese subsidie aan Cornwall over te maken. En nu staat de regio, volgens een lokale bestuurder, ‘aan de rand van de afgrond’.

In Wales vrezen ze voor het voortbestaan van de Ford-fabriek in Bridgend. De Amerikaanse autofabrikant die eerder met beloftes zwaaide van nieuwe investeringen, dreigt die nu in te houden. De vakbonden geven de Brexit de schuld. Wales stemde voor uittreding.

Evenals het Noord-Engelse Grimsby. Even grimmig als de naam suggereert, moest die stad het lang hebben van de visvangst. Als je in de jaren vijftig ’s werelds grootste vissersvloot wilde zien, moest je in Grimsby zijn. In juni konden de bewoners eindelijk wraak nemen op de Europese visquota’s die de regio destijds de nek omdeden. 70% koos voor de Brexit. Volgens de plaatselijke krant heeft bijna een kwart van die Brexit-kiezers inmiddels spijt van hun besluit. Bij een tweede referendum zou men voor blijvend Europees lidmaatschap gaan. De krant zegt niet wat die nogal dramatische ommekeer teweeg bracht. Ik kan me echter voorstellen dat het vooruitzicht van een mogelijk handelsakkoord met de VS of China niet persè goed nieuws is voor de Engelse visserij. Het is jammer voor Grimsby. Dat tweede referendum gaat er niet komen.

Maar ik heb veel meer te doen met de drie en een half miljoen Europeanen die aan de vooravond van het echtscheidingsproces met de EU, geen idee hebben hoe lang ze in het VK kunnen blijven. En met de Schotten die tegen hun wil uit de Europese gemeenschap getrokken worden. En met Britse jongeren die voor in blijven stemden en niet langer de kans hebben in 27 andere EU-landen te wonen, werken en studeren. En met de slachtoffers van de haatmisdaden in Londen. Overtredingen die volgens de politie met 200% gestegen zijn en terug te voeren zijn op de ‘giftige taal van de Brexit-campagne’.

Tijd genoeg voor de inwoners van Cornwall daar over na te denken voordat de laatste het licht in de vuurtoren uitdoet.