Amerikaanse Democraten profileren zich verder in nieuw verkiezingsdebat

Eva Schram
Eva Schram Correspondent voor Knack.be in Noord-Amerika.

Deze week houdt de Democratische partij een tweede ronde verkiezingsdebatten. Op de eerste avond werden de scheidslijnen tussen de presidentskandidaten, gematigd versus progressief, verder geschetst.

Op de eerste avond van twee debatten, georganiseerd en uitgezonden door nieuwszender CNN, namen presidentskandidaten Bernie Sanders, Elizabeth Warren, Amy Klobuchar, Pete Buttigieg, John Delaney, John Hickenlooper, Beto O’Rourke, Marianne Williamson, Tim Ryan en Steve Bullock het tegen elkaar op.

Van tevoren werd vooral uitgekeken naar de ontmoeting tussen Sanders en Warren, twee senatoren die de laatste tijd hoog staan in de peilingen en beide progressief liberaal beleid voorstaan. De meer centristische John Delaney en in mindere mate John Hickenlooper openden het debat door beleidsvoorstellen als ‘Medicare-for-all‘ en gratis hoger onderwijs af te schieten. ‘Mensen, we hebben een keuze’, zei Delaney, die ooit de jongste CEO van de beurs in New York was. ‘We kunnen het pad bewandelen dat Sanders en Warren voor ons schetsen, met slecht beleid als Medicare for All (waarbij de gratis zorgverzekering die nu voor 65+-ers geldt, voor iedere Amerikaan beschikbaar te maken, nvdr.) , gratis van alles, en onmogelijke beloften die onafhankelijke kiezers zullen wegjagen en ervoor zorgen dat Trump wordt herverkozen.’ Volgens Sanders zat Delaney verkeerd, die op z’n beurt zei dat ‘hij bij het goede eind had’.

Onmogelijke beloften zullen onafhankelijke kiezers wegjagen en ervoor zorgen dat Trump wordt herverkozen.

John Delaney, gematigd presidentskandidaat

Volgens Delaney, Hickenlooper, Bullock en Ryan is Medicare for All problematisch omdat het mensen die nu tevreden zijn met hun zorgverzekering, die ze vaak privaat krijgen via hun werkgever, gedwongen zouden worden hun verzekering op te zeggen om zich bij Medicare aan te sluiten. Delaney voegde toe dat in zijn beleidsplannen gezondheidzorg universeel toegankelijk wordt, maar dat mensen mogen kiezen of ze zich erbij aansluiten, of dat ze bij hun private verzekeraar blijven. Sanders en Warren ketsten de bal terug, en beargumenteerden dat zelfs mensen met een verzekering vaak met rekeningen van duizenden dollars blijven zitten na ziekte, vanwege de extreem hoge eigen risico’s (vaak duizenden euro’s per persoon). Warren zei daarbij nog dat geen enkele Democraat van plan is gezondheidszorg van mensen weg te nemen. ‘Dat is wat de Republikeinen proberen te doen. En we moeten stoppen met de Republikeinse perspectieven te bespreken zodat we met elkaar kunnen overleggen hoe we de beste gezondheidszorg gaan bieden.’

Structurele hervormingen

Vervolgens spraken de kandidaten over vuurwapenbeleid, waarbij elke kandidaat voor uitgebreide controles op de verkoop bleek te zijn. Amy Klobuchar nam het initiatief de NRA op z’n plaats te zetten. ‘Na Parkland (de stad waar op een schietpartij in 2018 op een middelbare school 17 doden vielen, nvdr.) zat ik met president Trump om tafel. Ik heb genoteerd hoe vaak hij zei dat hij voor controles op de verkoop was: negen keer. Een dag later had hij met de NRA gepraat en kwam hij erop terug. Als ik president ben, zal ik niet naar de NRA luisteren.’ Bij andere kandidaten klonken gelijke geluiden. Het debat kwam op hoe het grote geld extreem veel invloed heeft op de Amerikaanse politiek. Steve Bullock, de gouverneur van het diep-Republikeinse Montana, zei: ‘In mijn staat heb ik wetten doorgevoerd die het rapporteren van elke politieke donatie verplicht maken. Ik heb de Koch-broers (miljardairs die heel veel lobbywerk en politieke campagnes sponsoren, nvdr.) uit Montana gekregen. Ik kan dat ook in DC doen.’

Vervolgens merkte Pete Buttigieg op dat het nu al twintig jaar over dezelfde problemen gaat in de Amerikaanse politiek. Gezondheidszorg, immigratie, vuurwapengeweld. Democraten hebben wel ambitieuze plannen, maar het politieke bestel werkt steeds minder in hun voordeel. ‘Natuurlijk moeten we het geld uit de politiek halen, maar wanneer ik voorstel om structurele, democratische hervormingen door te voeren die een verschil kunnen uitmaken – het electoraal college afschaffen, de grondwet aanpassen om Citizens United (een uitspraak van het Hooggerechtshof die inmenging van bedrijven in verkiezingen, bijvoorbeeld via de zogenaamde superPAC’s, in stand hield, nvdr.)weg te werken, van DC een staat maken, en het Hooggerechtshof depolitiseren door structureel te hervormen – kijken me aan alsof ik gek ben. Alsof het voor dit land onmogelijk is om structurele hervormingen door te voeren.’

Ik heb de Koch-broers uit Montana gekregen.

Steve Bullock, gouverneur van Montana

Williamson verrast

Later in het debat ging het nog over het milieu in Amerika. Marianne Williamson, die tot dan toe weinig aan het woord was geweest en die in de Amerikaanse media nauwelijks serieus genomen wordt, kreeg groot applaus toen ze op een vraag over de watercrisis in Flint, Michigan (waar de waterleidingen zodanig met lood vervuild zijn, dat bewoners al jaren alleen maar fleswater kunnen drinken) oreerde over hoe zulke crises te maken hebben met ras. ‘Flint is nog maar het topje van de ijsberg. … De regering heeft de Clean Water Act kapot gemaakt. Er zijn gemeenschappen, vooral gemeenschappen van kleur, die lijden onder milieu-onrecht. Dit is de schaduwzijde van de Amerikaanse samenleving. Al deze slimmigheden die je hier hoort gaan niet helpen me de donkere kracht die uit gaat van de collectieve haat die deze president voorstaat. We moeten zeggen waar het op staat. Het is groter dan Flint, het is verspreid over dit hele land. Het treft vooral mensen die van kleur zijn, of die het geld niet hebben om terug te vechten. Als we dat niet hardop gaan zeggen, dan voelen deze mensen zich niet vertegenwoordigd door de Democraten. En waarom zouden ze er dan voor een stemmen?’

Verkiesbaarheid

De verschillende kandidaten gingen ook nog in op de vraag of ze in 2020 van Trump zouden kunnen winnen. Sanders, nadat hij daarop door Delaney werd uitgedaagd: ‘Elke geloofwaardige peiling laat zien dat ik Donald Trump zal verslaan. Ook in de battleground-staten Michigan en Wisconsin, waar ik de Democratische voorverkiezingen (van 2016, nvdr.) won, en in Pennsylvania.’ Waarop Ryan antwoordde: ‘Hillary Clinton zou ook winnen volgens de peilingen. Om vandaag een momentopname van de peilingen te nemen en het te extrapoleren naar 16 maanden in de toekomst, lijkt mij niet erg correct.’

Hickenlooper positioneerde zich als echte centrist. ‘Als we Amerikanen gaan dwingen radicale veranderingen door te voeren, zullen ze niet volgen. Je kunt niet zomaar een plan over de wereld uitgooien en verwachten dat het zal werken.’ Warren reageerde daarop: ‘Er staat veel op het spel, en mensen zijn bang. Maar we kunnen niet een kandidaat kiezen omdat we te bang zijn iets anders te doen. En ik begrijp niet waarom iemand de moeite neemt zich kandidaat te stellen voor het presidentschap als je alleen maar gaat praten over je niet kunt doen en waar je niet voor zou moeten vechten.’

Om vandaag een momentopname van de peilingen te nemen en het te extrapoleren naar 16 maanden in de toekomst, lijkt mij niet erg correct.

Tim Ryan, vertegenwoordiger van Ohio in het Huis der Afgevaardigden.

Gematigd versus progressief

Uiteindelijk hielp het debat de meeste kandidaten zichzelf verder te profileren. Delaney, Hickenlooper en Ryan als de klassieke, gematigde Democraat (à la Bill Clinton). Van hen was Delaney het meest nadrukkelijk aanwezig in het debat, en zou hij nog wel eens kunnen klimmen in de peilingen de komende dagen. Sanders en Warren staan bekend als links van het midden, en die positie hielden ze. Williamsen is de gekke outsider, die nog altijd niet echt ernstig genomen wordt, maar die in het debat enkele momenten had waarin haar algemene boodschap over hoe Amerika vervalt in een vicieuze cirkel van haat enkele keren goed ontvangen leek door het publiek. Dat zal haar waarschijnlijk weinig opleveren in de peilingen, maar vergeet niet: Trump leek ook de onwaarschijnlijke outsider, tot hij het niet meer was.

Buttigieg, het wonderkind van de afgelopen maanden, deed waar hij goed in was: in eloquente termen uitleggen welke visie hij heeft voor het land. Voor het eerst combineerde hij dat met enkele beleidsvoorstellen. Toch is het de vraag of hij een bump in de peilingen zal krijgen. Hij heeft het de laatste tijd lastig bij kiezers van kleur, nadat in zijn thuisstad South Bend een zwarte man werd doodgeschoten door een politieagent. In het deel van het debat over ras in Amerika schitterde Buttigieg niet.

Bullock profileerde zich als de Democraat in Republikeinen-land. In Montana zijn drie keer zoveel Republikeinen als Democraten, en toch won hij er alledrie zijn verkiezingen. Hij zou daarmee de aangewezen persoon, zegt hij zelf, om van Trump te winnen in staten die wel Republikeins, maar niet zo’n fan van Trump, zijn.

Achterblijvers zijn Amy Klobuchar, die strijdlustig aan het debat begon maar naarmate het einde steeds minder aan het woord kwam, en Beto O’Rourke. Die laatste was in 2018 enorm populair in Texas, waar hij bijna Ted Cruz versloeg. Bijna, maar niet helemaal. Desondanks bleek hij destijds enorm populair bij sponsoren, wat hem deed geloven dat een gooi naar het presidentschap een goed idee was. Maar een gebrek aan gedetailleerde beleidsvoorstellen en twee teleurstellende debatprestaties zouden binnenkort wel eens het einde van zijn presidentsdroom kunnen betekenen.

Het tweede debat met onder andere Kamala Harris en Joe Biden vindt woensdag plaats.

Partner Content