Afscheid van Ger van Elk, de kunstenaar die zich radicaal tegen de traditie verzette

Ger van Elk was een van de prominente Nederlandse kunstenaars die de “arte povera” en de conceptuele kunst vertegenwoordigden.

Voorbije week overleed in Amsterdam Ger van Elk (1941-2014). Van Elk was een kunstenaar die zich radicaal tegen de traditie verzette en dat is ook te merken aan zijn artistieke geschiedenis. Zijn oeuvre omvat sculpturen, installaties, films en beschilderde foto’s, daarmee was hij een van de prominente Nederlandse kunstenaars die de “arte povera” en de conceptuele kunst vertegenwoordigden. Zijn companen daarbij waren Marinus Boezem, Wim T. Schippers en Jan Dibbets.

In de jaren zestig deed hij al van zich spreken toen hij het A-dynamisch manifest mede ondertekende. Zijn adagio was toen dat er kunstwerken moeten worden gemaakt waarbij op geen enkele manier de persoonlijke expressie van de kunstenaar van belang is. Ook in die jaren richtte hij met Jan Dibbets en Reinier Lucassen het “Internationaal Instituut voor de Herscholing van Kunstenaars” op en zonden ze van daaruit een aantal manifesten de wereld in en realiseerden projecten in de stijl van de conceptuele kunst.

Op het einde van die periode legde hij zich steeds meer toe op werken met dia- en filmbeelden. En het is met dat soort werk dat hij ook hier het meest bekend is. Het zijn foto’s in kleur van structuren die hij in gebouwen waarnam of natuurbeelden die doorgaans in reeksen ontstonden. Het SMAK bezit er een drietal van. Vragen die hij zichzelf stelde gingen over de essentie van de kunst en het kunstwerk. Maar ook over de positie van de kunstenaar, hoe kijken we naar de werkelijkheid om ons heen.

Toen hij in 2013 een hersenbloeding kreeg en zijn gezondheid stilaan maar zeker achteruit ging omschreef hij, vanop zijn ziekbed, zijn werk zo : De wereld van de moderne kunst wordt poeniger en poeniger … Daar heb ik een hekel aan en daar wilde ik op mijn manier op reageren.

Van Elk was een van de vlaggenschepen van de Nederlandse beeldende kunst en zijn oneindige lijst van tentoonstellingen wijst er op dat hij internationaal mee telde. De Antwerpse galerie Wide White Space toonde zijn werk al in 1973.