Maurits Vande Reyde (Open VLD)

‘Wat een overheid wel en niet mag doen moet nu de inzet zijn van het après-Samusocial tijdperk’

Maurits Vande Reyde (Open VLD) Vlaams Parlementslid (Open VLD) en oud-voorzitter van Jong VLD

‘Het is hoog tijd om het debat te voeren over de kerntaken van de overheid’, schrijft voorzitter van Jong VLD Maurits Vande Reyde naar aanleiding van de onthullingen van de laatste weken. ‘Wat een overheid wel en niet mag doen moet nu de inzet zijn van het après-Samusocial tijdperk.’

Het echte probleem bij de stroom aan schandalen: een overheid die zich met alles moeit waar het eigenlijk niets te zoeken heeft. Er is niemand die nog weet hoeveel vehikels er juist zijn en wat ze allemaal doen, laat staan welke politici erin graaien. Als die verstikkende greep van de politiek op de samenleving nu niet verdwijnt zal er niets veranderen. Los van wie er nu het meest gegraaid heeft: het is dringend tijd om de “civil society” op de voorgrond te zetten. Daarin concentreert de overheid zich op wat het moet doen en laat het de rest aan burgers.

‘Wat een overheid wel en niet mag doen moet nu de inzet zijn van het après-Samusocial tijdperk’

De après-Samusocial discussies gaan daarbij voorlopig niet in de juiste richting. Neem nu de uitleg over de VZW Internationale Jaarbeurs in Brussel. Zelfs na het Samusocial-schandaal zagen sommigen bij de S.PA niet in wat er mis is met verloning van 13.000 euro. Want “er wordt werk geleverd en het staat op onze website”. Dat zal vast wel zo zijn. Alleen: waarom moet dat door uitvoerende politici gebeuren?

In mijn eigen stad bestaan vzw’s voor zo’n evenementen uit burgers en lokale verengingen. Die doen dat belangeloos en zonder zitpenningen. Het stadsbestuur steunt en faciliteert waar het kan. Dat is wat echte burgerparticipatie betekent. Dat het engagement van mensen ondergeschikt wordt gemaakt aan de almacht van de politiek, is de echte oorzaak van de problemen vandaag.

‘Dat het engagement van mensen ondergeschikt wordt gemaakt aan de almacht van de politiek, is de echte oorzaak van de problemen vandaag.’

Daarom is dat befaamde kerntakendebat zo belangrijk nu. Zolang de overheid zich niet bezig houdt met wat ze eigenlijk zou moeten doen gaat er niets veranderen Dat moet het echte keerpunt zijn. Nu worden politici zonder enig ethisch besef neergesabeld: terecht, daar niet van. Een debat over een cumulverbod laait op: goh ja, kan ergens nuttig zijn. Jammer genoeg zijn het tot nu toe enkel liberalen die de wortel van het probleem willen aanpakken.

Een kerntakendebat wordt vaak verward met harteloze privatiseringen. Ten onrechte. Het betekent gewoon dat een overheid zich concentreert op taken die niemand anders beter kan doen. De rest wordt aan burgers gelaten. Dat kunnen inderdaad bedrijven zijn die winst willen maken, maar vaker nog individuele mensen die niet anders dan puur maatschappelijk engagement nastreven. In sommige gevallen is een behoorlijk loon daarbij nodig, in de meeste gevallen niet. Het essentieel verschil met vandaag is echter dat uitvoerende politici zich enkel bezig houden met hun kerntaken. Als er dan een opdracht – van daklozenwerking tot de jaarlijkse braderie- in een aparte VZW moet gestoken worden, behoort het duidelijk niet tot de kerntaken. Dus privaat engagement in plaats van uitvoerende politici, simpel.

Moeras aan overheidsvehikels

Nu verhindert een moeras aan overheidsvehikels dat. Er is niemand in dit land die nog kan zeggen hoeveel het er juist zijn, laat staan wat ze doen of hoeveel politici erin meegraaien. Dat is stuitend. De mentaliteit bij partijen daarover zat verkeerd. Bij de éne meer dan de andere, maar uiteindelijk zijn ze allemaal schuldig aan het systeem. De schandalen die we nu kennen zijn daar slechts een uitloper van. Voor de nieuwe generatie politici is het hemeltergend om te zien dat daar tot nu toe niets aan gedaan werd.

In de Vlaamse regering zitten bijvoorbeeld geen socialisten. Toch blijkt een kerntakendebat ook daar onmogelijk. Na drie jaar brainstormen is een besparing van welgeteld 0,13% het enige resultaat. Koffiedragers werden afgeschaft, hoera. Alle andere taken bleken levensnoodzakelijk voor een overheid, van boomfluisteraars tot een Vlaamse wielerploeg. Het kerntakendebat was één groot fiasco. Daarom dat er ook in Vlaanderen niemand is die nog weet hoeveel vehikels er juist zijn en wat ze allemaal doen. Op die manier is het enkel wachten op het volgende Publifin, Publipart of Samusocial schandaal.

Laat ons daarom dus de grote inzet van maken in het après-Samuocial tijdperk, over partijgrenzen heen. Voor eens en altijd de wildgroei van de overheid een halt toe roepen. We zijn 2017: als de politiek het blijf nalaten, zullen burgers het uiteindelijk wel zelf in handen nemen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content