‘Waarom Open VLD toch reageerde op de aanval van coalitiepartner N-VA’

Open VLD-woordvoerder Thomas Vanwing legt uit waarom Open VLD gisteren een video verspreidde op sociale media om coalitiepartner N-VA ‘een koekje van eigen deeg’ te geven. ‘Ik kan alleen maar hopen dat onze reactie en deze ‘rel’ iedereen bij de democratische partijen doet nadenken. Willen we echt zo doorgaan de komende jaren?’

Dinsdagmiddag lanceerde N-VA op sociale media een filmmontage waarin Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten werd weggezet als een politica ‘die haar principes onderschikt aan privileges’ omdat ze een andere mening heeft over communautaire zaken.

https://twitter.com/de_NVA/status/1232278641423388673N-VAhttps://twitter.com/de_NVA

“Wie privileges waardeert boven principes verliest beide snel.” – Dwight D. Eisenhower pic.twitter.com/Muz0XWlCul

— N-VA (@de_NVA) February 25, 2020

De communicatiedienst van Open Vld besloot uitzonderlijk om te reageren. Dit is waarom.

Het is bijzonder opmerkelijk dat de leidende partij van de Vlaamse regering haar coalitiepartner zo frontaal aanvalt. Nochtans is het niet de eerste keer dat N-VA bedenkelijke technieken gebruikt om de publieke opinie te bespelen. Er was de leugenachtige campagne over het Marrakech-pact, inclusief een gemanipuleerde foto. Er zijn talloze bedenkelijke tweets van mandatarissen. Sowieso draait de partij haar hand nooit om voor een slag onder de gordel of persoonlijke aanval tegen een politieke concullega wanneer de inhoudelijke argumenten op zijn. De falanx in actie, quoi.

Nieuwssites en de spionkop op de sociale media smullen ervan. Maar doorgaans passeren die aanvallen zonder een reactie. “Niet te veel aandacht aan schenken, dan maak je ze alleen maar belangrijker.” Net zoals bij pestkoppen op de speelplaats die je dag na dag naroepen. Als je reageert, dreig je trouwens zelf nog de schuld te krijgen van het storende geruzie. Daar kunnen wij bij Open VLD vandaag bijvoorbeeld van meespreken.

Gisteren besloten wij als communicatiedienst toch om te reageren met een koekje van eigen deeg in de vorm van een filmpje met een greep uit het betere inhoudelijke bochtenwerk van de N-VA. Hiermee gingen we in tegen onze eigen communicatieve grondregels: we communiceren in principe enkel over onze eigen winkel, op een positieve manier én louter op basis van feiten. Maar gisteren was dat nodig en wel hierom.

https://twitter.com/openvld/status/1232360557568720896Open Vldhttps://twitter.com/openvld

Wij beantwoorden de charge van @de_nva met Abraham Lincoln: "Truth is generally the best vindication against slander." pic.twitter.com/qzQHxPNNJy

— Open Vld (@openvld) February 25, 2020

Ten eerste heeft de waarheid haar rechten. Het fragment waarmee N-VA Rutten en dus onze partij aanviel, dateert ondertussen van 10 jaar geleden. Zij was op dat moment nog niet eens verkozen in het parlement, laat staan voorzitter. Het fragment komt uit een Ketnetprogramma dat -toen al!- probeerde om uit te leggen wat confederalisme precies is. Dat er kort daarna een grote zesde staatshervorming volgde met overdracht van bevoegdheden en middelen waardoor het zwaartepunt van de financiële uitgaven vandaag bij de regio’s ligt, wordt verzwegen. Na die grote staatshervorming koos Open VLD -intussen onder het voorzitterschap van Rutten- eind 2013 op het Toekomstcongres unaniem voor het samenwerkingsfederalisme. Voor liberalen draait de staatsorganisatie enkel en alleen om efficiëntie, goede dienstverlening en lage kost. Verdere regionalisering of herfederalisering zijn dus mogelijk. We bekijken dit zonder taboes. Een positie die Rutten als voorzitter van onze partij dus steevast heeft ingenomen en ook maandag in Terzake uiteenzette. Consequent. De montage van N-VA is dus inhoudelijk betwistbaar. Het is een gekende truc om fragmenten te knippen en plakken zonder duiding, context of zonder tijdsmarkering om het gewenste resultaat te bereiken. Wat je vertelt hoeft niet juist of waar te zijn. Het zou gewoon waar moeten kunnen zijn. N-VA begeeft zich als democratische partij met haar montages -ook die rond het Marrakech-pact- op glad ijs en dat mocht volgens ons nu wel eens gezegd worden.

Ten tweede vonden we het gisteren ook geoorloofd om nu wél eens een vuist te maken tegen de herhaaldelijke aanvallen en karaktermoord op onze voorzitter en partij die al een tijd bezig is. De politiek is geen stiel voor doetjes. Onze voorzitter is er trouwens ook geen. Maar het moet over inhoud gaan. Politiek is voor ons nog altijd een georganiseerd meningsverschil. Karaktermoorden en persoonlijke aanvallen zijn niet nodig. Als je mensen maar lang genoeg en met veel trollen op sociale media wegzet als postjespakkers, saboteurs, onbetrouwbare sujetten, … dan zou het wel eens waar kunnen zijn. Alles was de schuld van de sossen (tot het moment waarop De Wever in Antwerpen zelf met SP.A ging besturen in 2018), Kris Peeters was vijf jaar lang het doelwit in de Zweedse regering, Bart Somers werd in de nieuwe Vlaamse regering al snel geframed als mol en Gwendolyn Rutten mag het sinds het herhaaldelijk falen van N-VA en PS om samen een federale regering te vormen haast elke week ontgelden. Waarom? Omdat onze partij met de Franstaligen praat, ook met de PS die incontournable is. Of mag Bart De Wever dat alleen? Die persoonlijke aanvallen zijn net zoals betwistbare montages eveneens een gekende tactiek. Men hoopt dat de slachtoffers geïntimideerd geraken en dat ze zouden terugdeinzen. Na zeven jaar kennen ze bij N-VA blijkbaar Gwendolyn nog altijd niet. Een partij en zeker een coalitiepartner hoeft dergelijke aanvallen echt niet te slikken.

Ten derde willen wij bij Open VLD niet dat de Belgische of Vlaamse politieke verwordt tot een dergelijk schouwspel met constante aanvallen. Het is gemakkelijk en verleidelijk, want negatieve gevoelens scoren makkelijker dan positieve. Wij hebben met onze montage aangetoond hoe simpel het is om een andere partij of politici weg te zetten als windhanen en bochtenmakers. De lijst in ons filmpje tegen N-VA is lang, maar nog niet eens volledig. De politieke context verandert nu eenmaal van tijd tot tijd. Dat geldt voor elke partij. ‘Panta rhei’, of mag alleen N-VA dat zeggen? Maar dit is niet het pad dat wij willen bewandelen. Onze politici zijn verkozen om beleid te voeren of om het beleid met inhoudelijke oppositie te bekampen. Niet om dag in dag uit met modder te gooien. Daar heeft de burger geen enkele boodschap aan.

Ik kan alleen maar hopen dat onze reactie en deze ‘rel’ iedereen bij de democratische partijen doet nadenken. Willen we echt zo doorgaan de komende jaren? Dan voeden we alleen de anti-politiek en maken we de extremen groter. Onze democratie kan er aan kapot gaan. Daarom ben ik in 2013 als 23-jarige snaak niet voor mijn partij gaan werken.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik de laatste maanden veel heb gedacht of het dit wel allemaal waard is. En ik ben niet de enige woordvoerder, blijkbaar. Maar: “Quand tous les dégoûtés s’en vont, il n’y a que les dégoûtants qui restent.” Dus vanaf vandaag keren we terug naar onze eigen stijl met positieve communicatie. Positief en respectvol. Dat is ons DNA, zo doen wij aan politiek.