Bert Bultinck

‘Voor ons land is het ongetwijfeld het beste als de 28-jarige Kevin Kühnert komende zondag verliest’

Bert Bultinck Hoofdredacteur van Knack

We lijken het nog niet te beseffen, maar indirect heeft het gevecht van de Berlijner ook gevolgen voor Vlaanderen’, zegt Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck. ‘Het laatste wat we in Brussel nodig hebben, is een sputterende Duitse motor.’

Het kostte Knack-redacteur Jeroen de Preter enige moeite om hem te spreken, maar het lukte vorige week uiteindelijk toch. Kevin Kühnert is zonder enige twijfel de hotste Duitse politicus van het moment. Hij is 28, hij leidt de Duitse jongsocialisten en hij ziet er zonder meer gewoontjes uit. Maar hij injecteert de politiek in Berlijn en verre omstreken met geestdrift, intelligentie en authenticiteit. Zijn strijd tegen een nieuwe coalitie van de Duitse socialisten met de CDU van Angela Merkel verhit de gemoederen, en de schokgolven zijn te voelen tot aan de randen van Europa. En terecht: we lijken het nog niet te beseffen, maar indirect heeft het gevecht van de Berlijner ook gevolgen voor Vlaanderen.

Voor ons land is het ongetwijfeld het beste als de 28-jarige Kevin Kühnert komende zondag verliest.

Kühnert verzet zich met verve en welsprekendheid tegen een nieuwe Grosse Koalition (GroKo) van socialisten en christendemocraten, die volgens hem wel moet eindigen in de verdere neergang van zijn eigen partij. De Franse president Emmanuel Macron kijkt in spanning toe, want samen met de GroKo zouden ook weleens zijn grootse Europese plannen kunnen verdampen, van een eigen budget voor de eurozone tot een uitgebouwde Europese defensie. Kühnert blijft er rustig onder, en focust op zijn eigen strijd. Gaan de Duitse socialisten nu opníéuw met hun kop tegen dezelfde muur lopen, vraagt hij zich af. ‘Ik begrijp daar niets van. Daar krijg je toch koppijn van?’

Het is een boodschap waar ook sommige Vlamingen iets aan kunnen hebben. De ploeterende SP.A-voorzitter John Crombez is één van hen. De nieuwe generatie socialisten moet radicaal breken met de erfenis van de zogeheten Derde Weg van Tony Blair en Gerhard Schröder, zegt Kühnert, die met zijn verzet duizenden nieuwe leden binnenhaalde. Het huwelijk van rood en blauw heeft meer kiezers in de kou laten staan dan beide kampen voor mogelijk hielden. Hij noemt mensen met slechtbetaalde of onzekere jobs als voorbeeld van slecht vertegenwoordigde burgers. Die ‘vergeten groepen’ zijn cruciaal: in heel Europa zijn ze de achilleshiel van de zonen en dochters van Blair, die de beginselen van de partij uit het oog verloren. Rode partijvoorzitters gaan radeloos op zoek naar nieuwe inspiratie, maar het paarse avontuur en de dikwijls zeer langdurige machtsdeelname maakt een wedergeboorte bijna onmogelijk.

In de komende dagen zal blijken dat hij de toekomst van Europa mee kan bepalen. Als Kühnert — Der Spiegel noemt hem ‘de popster van de kameraden’ — zijn zin krijgt en de socialisten niet in de regering gaan zitten, verschijnt Angela Merkel gehavend aan de start (in een minderheidskabinet), of zelfs níét aan de start. Kühnert kan de Duitsers opnieuw naar de stembus drijven, en dan zou het weleens over en uit kunnen zijn voor de bondskanselier. En zonder Merkel kan Macron bewegingen uit de grond stampen zoveel hij wil: dan komt er van zijn Europese plannen weinig in huis.

Zonder Merkel kan Macron bewegingen uit de grond stampen zoveel hij wil: dan komt er van zijn Europese plannen weinig in huis.

Geen wonder dat de druk op de Duitse jongsocialist immens is: de bonzen van zijn SPD drukken hem sinds kort aan de borst en beloven hem een grote rol in de partij, ook al hopen ze van harte dat hij niet wint. Hijzelf lijkt bijwijlen ook wat te schrikken van zijn eigen succes en belooft partijtrouw als de meerderheid beslist om toch opnieuw met Merkel in zee te gaan. Een schisma komt er niet.

Voor ons land is het ongetwijfeld het beste dat Kühnert zijn slag níét thuishaalt. Het laatste wat we in Brussel nodig hebben, is een sputterende Duitse motor. Als Berlijn in een identiteitscrisis verdrinkt, bijvoorbeeld door nieuwe verkiezingen, kan dat vervelend zijn voor de Duitse economie, en dus ook voor de Belgische, maar het zal zeker de politieke slagvaardigheid van Europa aantasten. Het klopt dat de Duitse kiezer de liberale FDP en de antimigratiepartij AfD heeft gesteund, die in een GroKo-scenario opnieuw rechts blijven liggen. Over vier jaar kan dat voor beide coalitiepartners in een verpletterende nederlaag eindigen. Maar vier jaar is lang, de economie draait goed en de vluchtelingenstroom is in Duitsland al een hele tijd onder controle. Bovendien hebben de Duitse socialisten samen met Merkel nog altijd de meerderheid van de stemmen.

Het opruimen van de paarse puinhopen is een nobele dagtaak. Maar een krachtig Europa is vandaag belangrijker. Van de stroomstoot van Kühnert kan de hele Duitse politiek nu al profiteren, maar voor Europa is het beter dat hij zondag de duimen legt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content