‘Van de strapatsen van onze politieke vertegenwoordigers spat het schaamzweet uit je poriën’

In de Wetstraat steekt er blijkbaar een nieuwe politieke Vivaldicultuur van intimidatie de kop op, schrijft Jean-Marie Dedecker.

‘Het beste argument tegen de democratie is een vijf minuten durend gesprek met de gemiddelde kiezer,’ zei Winston Churchill ooit. Ondertussen is het beste argument tegen de politieke cultuur een wekelijks persoverzicht over de strapatsen van haar vertegenwoordigers. Het schaamzweet spat uit je poriën.

Het is niet verwonderlijk dat de publieke politieke val een populair journalistiek genre geworden is, en vooral een voedingsbodem voor de antipolitiek. Stilaan moet men zich zelfs beginnen afvragen wanneer de publieke zaak er nog mee gediend wordt, en wanneer het zuiver leedvermaak wordt.

Van de strapatsen van onze politieke vertegenwoordigers spat het schaamzweet uit je poriën

De CD&V-burgemeester van Sint-Truiden, Veerle Heeren, liet zich met heel haar huishouden, op de kat en de kanarievogel na, samen met haar buurman en haar haarkapster stiekem inenten met het covidvaccin. Veerle werd op het publieke schavot geplaatst voor voorkruiperij, maar ongemoeid gelaten door justitie.

Die had haar handen vol met de klokkenluider. Journalist Dirk Selis van het parochieblad Trudocs, die het machtsmisbruik aan het licht bracht, werd op last van het Limburgs parket van zijn bed gelicht wegens schending van het medisch geheim. Het Limburgs gerecht had zopas nog een fraudezaak met zonnepanelen t.b.v. 13 miljoen euro moeten uitstellen, bij gebrek aan zwarte toga’s met witte befjes om de zaak in de rechtbank af te handelen. Een mens moet zijn prioriteiten kennen. In Limburg is Dame Justitia niet alleen stekeblind maar blijkbaar ook politiek selectief. Na het nieuwsbericht over Heerens pikorde zette mijn televisie zichzelf uit en begon onophoudelijk te snikken.

CD&V-politica Joke Schauvliege mag naar het Grondwettelijk Hof. Ze werd nochtans onder publieke druk als milieuminister in 2018 met tranen van schaamte de laan uitgestuurd. De handpop van de Boerenbond had gelogen over de rol van de Staatsveiligheid bij de klimaatbetogingen. Eigen schuld, dikke bult. Joke krijgt van haar partij nu een uitloopbaantje als rechter bij het Grondwettelijk Hof. Ze zal daar zetelen naast Rebecca Vandenbroucke, alias Fientje Moerman, het hermelijnen kraagje dat in illo tempore als Open VLD-minister ontslag moest nemen wegens gesjoemel en belangenvermenging.

Ons hoogste rechtscollege was al gedegradeerd tot een asielcentrum voor gebuisde politici, van Yasmine Kherbache (SP.a) tot Thierry Giet (PS), nu wordt het ook nog volgestouwd met schadelijke, onwelriekende partijsmurrie en liegende hakkeltantes.

Afgelopen week zei CD&V-Minister van Financiën Vincent Van Peteghem met een kwinkslag dat hij in een vorig beroepsleven nog aan de kost kwam als stand-upcomedian. De ideale opleiding voor een parlementaire carrière. Er wacht hem nog een grote toekomst in de barmhartige christelijke zuil van zelfbediening.

Open VLD-sjoemelpoedel Sihame El Kaouakibi kreeg op 6 mei eindelijk huisbezoek van onze pakkemannen. Ze wordt beschuldigd van valsheid in geschriften, bedrieglijk voeren van boekhouding, subsidiefraude, misbruik van vertrouwen, misbruik van vennootschapsgoederen, valsheid in informatica en in externe en interne hacking. Een mond en een strafblad vol van exhibitionistische zelfverrijking. Werk aan de verdedigingswinkel voor Johan Vande Lanotte. De ‘Keizer van Oostende’ kan tevens zijn partijgenoot Tony Coonen ter hulp snellen. Die Limburgse socialistische kingmaker uit het geslacht Willy & Hilde Claes heeft als topman van de mutualiteit De Voorzorg zichzelf en zijn vrienden bediend, waaronder 550.000 euro per jaar voor Kaouakibi. Tony zat in de snoeppot van de zieken, Kibi plunderde dansend de arme jongeren. Hij zit al achter de tralies, zij niet. Johan zal nog wat overuren moeten draaien om zijn socialistische vrienden uit de wind te zetten.

Afgelopen weken raakte ook nog bekend dat ex-minister Luc Van Den Bossche vervolgd wordt in de frauduleuze Optima-zaak. Het is geen toeval dat de SP.A het woord socialist uit haar naam geschrapt heeft.

El Kaouakibi spijbelt ondertussen al een half jaar lang als verkozene in het Vlaams Parlement. Naar verluidt heeft ze last van een graaielleboog en van een burn-out. Van graaien kun je immers opbranden. Ondanks dit spijbelgedrag krijgt ze nog elke maand zo’n 7000 euro netto op haar rekening gestort. Theo Francken daarentegen moet de volgende drie maanden 20 procent van zijn parlementaire wedde inleveren en mag niet meer zetelen in de Opvolgingscommissie Buitenlandse Operaties. De N-VA’er had getwitterd dat ‘Onze jongens’ niet zullen deelnemen aan de militaire missie Barkhane van de Fransen in wespennest Mali. Logisch, de Fransen verdedigen daar eerder hun economische belangen dan de mensenrechten. Onze zuiderburen waren van dat wereldschokkend staatsgeheim zogezegd nog niet op de hoogte gebracht. Een weinig geloofwaardige diplomatieke vergetelheid. Theo had dus voor zijn beurt gesproken over een bagatel. Vandaar.

Alle parlementaire commissies zijn echter zo lek als een zeef, en nog nooit in de parlementaire geschiedenis werd een volksvertegenwoordiger gesanctioneerd wegens loslippigheid of het schenden van de geheimhoudingsplicht. Vertrouwelijke rapporten van Comité P en Comité I, die de werking van de politie en de inlichtingendiensten moeten contoleren, liggen eerder op de krantenredacties dan op een parlementaire pupiter. Wie voor de vierschaar van de Commissie Vervolgingen moet verschijnen, die beslist over de opheffing van de parlementaire onschendbaarheid, kan eerder zijn dossier lezen in de pers dan dat hij er zelf inzage van krijgt.

In de Wetstraat steekt er nu blijkbaar een nieuwe politieke Vivaldicultuur van intimidatie de kop op. Francken is gepokt en gemazeld in migratie en landsverdediging. Hij is Belgisch delegatieleider van het NAVO-Parlement en ondervoorzitter van het Subcommittee on Nato Partnerships. Hij is de luis in de pels van onze PS-minister van Defensie. Voor de PS is het leger een tewerkstellingsproject, voor Theo landsverdediging. De geheimhoudingsplicht wordt een selectief wapen, als de bestraffing voor een overtreding ervan in de macht ligt van je politieke tegenstanders. Dan wordt het eerder misbruikt om volksvertegenwoordigers monddood te maken. Wie vervelende kwesties wil aankaarten krijgt dan de muilband om in een zwijgakkoord, of wordt in het slechtste geval vals beschuldigd van belangenvermenging.

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) diende in maart nog een melding in bij het federaal parket over het gezin van N-VA-Kamerlid Darya Safai op basis van een nota van de Staatsveiligheid waarin sprake was van geruchten over gesjoemel met humanitaire visa voor Iraniërs. Het parket vond geen enkele aanwijzing. Een politieke karaktermoord op Darya. Het is nu wachten op de excuses van Mahdi voor zijn intentieproces vol tjevenstreken, evenals op verontschuldigingen van de persmuskieten die haar ondergang al met bloedrode letters getypt hadden.

Ik maak het in het parlementaire pluche zelf nog van dichtbij mee, op de rafelranden van het zinloze politieke bestaan. Zo kan ik het nog geloven, maar ik heb ondertussen begrip voor mensen die last hebben van journaalverbijstering. Mensen die zo verontwaardigd zijn dat ze naar de herhaling van het journaal op de treurbuis moeten kijken om zeker te zijn dat ze het allemaal goed gehoord en gezien hebben.