Patrick Martens

Uitstel van executie

De regering-Di Rupo heeft nog goed een maand om voor 2012 een begroting op te stellen die Europa wél kan overtuigen.

De nieuwe federale minister van Financiën, Steven Vanackere (CD&V), probeert door briefwisseling en gesprekken met Europees Commissaris Olli Rehn en zijn diensten manhaftig te vermijden dat ons land een Europese boete van 700 miljoen euro krijgt aangesmeerd. Reden: het Belgische begrotingstekort blijft in 2012 niet onder de toegelaten drempel van 3 procent van het bruto binnenlands product (bbp).

Hoewel Vanackere en Rehn elkaar blijkbaar graag tutoyeren, is het duidelijk dat de Europese Commissie er niet veel vertrouwen in heeft dat de regering-Di Rupo met haar maatregelenpakket van 11,3 miljard euro het tekort op de overheidsfinanciën kan terugbrengen tot 2,8 procent van het bbp. De brief die ‘Dear Steven’ vorige week van Rehn ontving, laat daarover weinig twijfel bestaan. De Europees Commissaris meent dat de regering-Di Rupo veel te optimistisch is over de opbrengsten van geplande besparingen in de gezondheidszorg, de beperking van de notionele-interestaftrek en de fraudebestrijding. Rehn raamt het verschil met het budgettaire huiswerk van Belgische kant op niet minder dan 1,2 à 2 miljard euro. Een bijzonder kritisch rapport van het Rekenhof, dat de begroting van 2012 punt na punt heeft geanalyseerd, bevestigt die sombere inschatting alleen maar.

De regering-Di Rupo houdt de boot van een Europese boetedreiging – voorlopig – af door onder meer bij de NMBS, Ontwikkelingssamenwerking, Defensie en een interdepartementaal fonds voor 1,3 miljard euro aan uitgaven te bevriezen. Minister van Begroting Olivier Chastel (MR) noemt die ingrepen ‘pijnloos’, maar dat is een even naïeve als absurde kwalificatie. Niet alleen werken hij en de rest van de regering op dit ogenblik met ‘voorlopige twaalfden’, want het federale parlement moet de begroting voor dit jaar nog goedkeuren en begint pas deze week aan de bespreking. Diezelfde begroting steunt ook nog altijd op een groei van 0,8 procent, terwijl de Nationale Bank en andere financiële instellingen al lang hebben laten weten dat ons land eerder op een nulgroei afstevent en mogelijk zelfs in een recessie belandt.

Overigens heeft ook de Europese Commissie in haar eerste oordeel een bijstelling van de economische groeivooruitzichten nog niet in rekening gebracht. Wel stelt Rhen dat snoeien en besparen eveneens een negatieve invloed heeft op de economie – en dus ook op het begrotingsresultaat. Die opmerking is niet zonder dubbelzinnigheid. Europa dwingt België en andere EU-lidstaten de vinger stevig op de knip te houden, maar neemt zo tegelijk alle ademruimte weg om de economie te stimuleren.

Het bevriezen van een aantal uitgaven door de regering-Di Rupo is intussen niet meer dan een boekhoudkundige poging om de budgettaire executie uit te stellen. Tegen eind februari moet de zespartijencoalitie tijdens een begrotingscontrole op twee manieren bijsturen: voor diverse posten is een meer accurate en realistische raming nodig, en bijkomend moeten de gevolgen van de economische terugval worden opgevangen. Om nog steeds uit te komen bij een tekort van 2,8 procent, gaat het dan al gauw over een extra inspanning van 3 à 4 miljard euro. Dat die ook pijnloos zou zijn, is gewoon ondenkbaar.

Patrick Martens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content