Ludo Bekkers

Therapeutische fotografie over de kleine dingen des levens

Ludo Bekkers Kunst- en fotografierecensent

De Waalse fotograaf Alain Janssens toont de subtiele kracht van fotografie met discrete elementen uit het dagelijkse leven.

Een bescheiden jonge galerie in Mechelen exposeert nu voor de derde keer een fotograaf uit Franstalig België. Het is een zeldzame gelegenheid om buiten het Waalse of Brusselse circuit het werk van een voor ons vrij onbekende fotografen te zien. De jongste tentoonstelling is gewijd aan Alain Janssens (Luik, 1956) die al een palmares kan voorleggen van zowel solo- als groepstentoonstellingen vooral in Wallonië. Zoals ook twee andere fotografen uit het diepe zuiden van het land, Lucia Radochonska (1948) en Jean-Louis Vanesch (1950) exploreert hij, dicht bij huis, doodgewone onderwerpen die een doorsnee fotograaf doorgaans links laat liggen wegens irrelevant en weinig spectaculair.

Therapeutische fotografie over de kleine dingen des levens
© Alain Janssens

Slechts bij uitzondering laat hij zich verleiden tot kleur en dan nooit op een agressieve manier. Zo discreet de behandeling van de onderwerpen ook zijn, toch dragen ze een stille boodschap uit. Het gaat om intimiteit die gevonden wordt in de begrenzing van de eigen leefwereld. Dat betekent geen beperking, integendeel want het vergt wel veel aandacht voor de eigen leefwereld. Men zou kunnen stellen dat niets gemakkelijker is dan de onmiddellijke, vertrouwde omgeving in een foto te vangen. Maar het is niet omdat de fotograaf dicht bij en in huis blijft dat zijn fotografische inzichten zouden beknot worden. Het vergt heel wat inspiratie om, net met die beperking, treffende en inhoudelijk sterke beelden te maken. Alain Janssens lukt daar wonderwel in.

Therapeutische fotografie over de kleine dingen des levens
© Alain Janssens

In 2014 publiceerde hij een fotoboek met als titel “Nulle part et partout” (negens en overal) dat als een soort manifest kan beschouwd worden om zijn inzichten, aspiraties en foto’s te duiden. De kleine dingen van het leven die zich in en rond het huis, de thuis, afspelen en er de essentie van uitmaken omzetten in beelden is zijn levenswerk. Hij heeft geen behoefte om superesthetische foto’s te maken noch emotionele beelden uit het publieke leven. Zijn onmiddellijke omgeving volstaat om gevoelens over te dragen en een zekere emotionele participatie van de toeschouwer op te wekken.

Therapeutische fotografie over de kleine dingen des levens
© Alain Janssens

Een kleine reeks vierkante foto’s, in subtiel lichte toonaard, van takjes en blaadjes is zeker niet spectaculair maar ze evoceert een poëzie die niet in woorden te vatten is. Een deel van een paardenrug in sterk zwart-witte tonaliteit wordt haast abstract maar heeft voldoende kracht om de verbeelding op gang te brengen dwars door het compositorisch raffinement en de balans van lichte en donkere partijen in het beeld. Er hangt in de expositie één opvallend grotere foto die een blauw golvend doek toont tegen een donkere achtergrond. Het onderwerp, zoals het hier in beeld werd gebracht, spreekt zowel van rust als van beweging, tegenstellingen die, net door de subtiele kleurweergave, geactiveerd worden en tegelijk een soort sensualiteit oproepen. Dat is de subtiele kracht van fotografie.

Alain Janssens lukt daar wonderwel in met discrete elementen uit het dagelijkse leven die een universele betekenis krijgen. Dat is ook het geval en even persoonlijk voor het duo Radochonska-Vanesch die al eerder in deze galerie te zien waren.

Tentoonstelling : Alain Janssens; oplichtende duisternis Mechelen Galerie ‘T zien, Muntstraat 10. uitsluitend za en zo 14-18u. nog tot 9 juli

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content