Liv Laveyne

Theater: Toreadors, Theaterproductiehuis Zeelandia

Liv Laveyne Liv Laveyne

Tijdens het Zeeland Nazomerfestival wordt er theater gespeeld op bijzondere locaties. Onder meer in een afvalverwerkend bedrijf. Want afval dat zijn ze ook volgens onze maatschappij, de twee personages in het stuk ‘Toreadors’.

KEEP THE CHANGE, OBAMA!

“Keep the change, Obama!”, zegt de dakloze blanke tegen de neger-zwartwerker in de wasserette nadat hij een vrouwtje beroofd heeft om zijn gewassen broek te kunnen betalen.

Regisseur Stef De Paepe plaatst voor het Zeeland Nazomerfestival zijn ‘Toreadors’ ( * * * ) bijzonder mooi in het waslokaal van een oude cokesfabriek in Sluiskil, waar nu een afvalverwerkend bedrijf is gevestigd. Want als afval zo worden de twee personages ook door onze maatschappij behandeld: de zwarte Momo en de dakloze Ferdinand.

Wanneer Ferdi (acteur Bas Teeken met hear-extensions) de wasserette binnenvalt waar Momo (Werner Kolf) werkt, ontwikkelt zich een bizarre vriendschaptussen deze aan wal gespoelde en de aan lager wal geraakte, waarbij het onduidelijk is of ze elkaar boven water houden dan wel kopje onder willen duwen.

Blijvend actueel

In een interview loofde De Paepe de bijzondere manier waarop auteur Jean-Marie Piemme in zijn stuk ‘Toreadors’ “alle geledingen van de maatschappij door de mangel haalt”. Ons lijkt dat eerlijk gezegd iets teveel eer voor Piemme, die een hoop maatschappijkritiek (van een vuile broek tot de illegalenproblematiek en rechts extremisme) in een FC De Kampioenen-humorkleedje tracht te stouwen en daarvoor twee dankbare figuren uitkiest.

De Waalse dramaturg-schrijver Piemme is gekend om zijn maatschappijkritische, brandend actuele stukken en wordt niet voor niets wel eens ‘de schrijver die de krant leest’ genoemd. In dat opzicht nam De Paepe dan ook de logische en zeer legitieme beslissing om ‘Toreadors’, dat dateert uit 1999, aan een grondige make-over te onderwerpen.

De thema’s en opzet blijven weliswaar dezelfde, maar de feiten zijn die van vandaag (de bankencrisis, wildpoepers als Berlusconi en Strauss-Kahn, vluchtelingen die stranden op Lampedusa). Dat neemt echter niet weg dat het een tekst blijft die veel aanraakt maar echte diepgang mist.

Sinterklaas en zwarte piet

Voor de acteurs is het bij de laatste try-out die wij zien gevaarlijk balanceren met dit steekspel van woorden, vol karikatuur en grof geschut. Vooral Teeken gaat (soms te) gretig aan het schmieren. Kolf biedt mooi tegenwicht, maar het ’tragische’ blijft wat jammerlijk achterop hinken bij het komische in deze regie, die voor de politieke cabaret touch gaat. Scènes worden geritmeerd met muzikale intermezzi (van jazzy tot Nederlandse schlager), de kostuums zijn bewust opzichtig dwaas (van de gebloemde badjas tot de zwarte piet-outfit met Zwanworsten in de oren).

Toch intrigeert die aanpak bij momenten: de lekkere foute humor (de sinterklaas-scène met een knipoog naar cabaretier Hans Teeuwen of de negerdans) of de manier waarop dichtbij en met het publiek wordt gespeeld. Naar het einde toe wanneer de acteurs uit het stuk stappen en de hoorns richten op ons, toeschouwers en ons geweten, ontlokt ‘Toreadors’ ons bijna een “Olé”! Al had ook dat slot voor ons beslist nog straffer en gevaarlijker gekund, zeker wanneer je het betere werk van Bad van Marie, het Antwerpse gezelschap waarvan acteur Bas Teeken deel uitmaakt, indachtig bent.

Liv Laveyne

‘Toreadors’, nog tot 3 september tijdens het Zeeland Nazomerfestival op locatie in Sluiskil. www.nazomerfestival.nl

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content