De Wetstraat Twitter Top: wie wordt gehoord en wie niet?

De Wetstraat Twitter Top levert een lijst van 464 Twitteraars die in België meespelen in het politieke debat. Hoe ging Knack te werk bij het opstellen van de rangschikking en wat kunnen we concluderen uit de lijst?

Een van de leuke gadgets aan Twitter is dat het een sociaal netwerk is dat heel secuur meet wie populair is, wie men wil horen, en wie (iets) minder. Het is een amusante Spielerei dat ook voor de Wetstraat te doen. De Wetstraat in brede zin: ministers en parlementsleden, maar ook zij die zich op Twitter voortdurend met hen in discussie gaan: Wetstraat-journalisten vooral, communicatie-adviseurs, kabinetsmederwerkers, opiniemakers, bedrijfsleiders, verantwoordelijken van middenveldorganisaties, opiniemakers allerhande. Zeg maar: de los-vaste groep die ‘het debat’ in grote mate bepaalt. Vandaar deze aparte meting naar wie wordt gehoord, wie laat zich horen – toch tenminste op Twitter. De namen die u niet terugvindt in de lijst, gebruiken Twitter niet, of kozen voor een redelijk onherkenbare naam. In geval van twijfel werden ze niet opgenomen.

Followers bepalen rangschikking
De rangschikking werd opgemaakt aan de hand van de ‘followers’ ofwel ‘volgers’, en niet aan de hand van het aantal tweets. De volgers werden door ons geregistreerd tijdens een momentopname. De bedoeling is minder om de activiteit op Twitter van het Wetstraat-volk te meten, dan wel hun populariteit en/of naamsbekendheid (hoewel het ene met het andere te maken heeft). Wie al langer op Twitter ‘zit’, heeft een voordeel tegenover sommige politici die het sociale netwerk pas ontdekt hebben – Bert Anciaux wordt bijvoorbeeld pas sinds deze week gesignaleerd, hetgeen zijn statistiek vanzelfsprekend beïnvloedt. Mààr: op twee dagen tijd haalde Anciaux wel meer dan vijfhonderd volgers binnen.

Geen tweets, wel volgers
Twitter is geen gesloten wereld, voor politici met enige zin voor verbeelding en initiatief blijven er kansen te over. Sommigen laten dat moedwillig links liggen. De in de lijst opgenomen politici met sterren achter hun naam (***) hebben wel volgers, soms duizenden maar hebben zelf nog niet één keer getweet.

Politici met nul volgers
Er zijn ook een aantal politici opgenomen met nul volgers. Dat betekent dat ze een account hebben aangemaakt, maar anders dan hun meer populaire collega’s, is er niemand – ook hun dichte familie niet, gesteld dat die twitteren – die hen interessant genoeg vond om te volgen, voor het geval ze iets te zeggen zouden hebben. Voor het overige moet u er rekening mee houden dat het aantal volgers groeit, voor veel twitteraars zelfs dagelijks. De top-tien krijgt per dag zelfs gemakkelijk honderd tot tweehonderd volgers erbij,

En voor de rest trekt u natuurlijk vooral zelf uw conclusies. Maar toch kunnen we ons niet inhouden zelf een aantal zaken te signaleren.

95-jarige Flamingant
– Twitter is een jong medium, maar de oudst actieve Wetstraat-Twitteraar is de onverslijtbare Jan Verroken. Verroken, 95 jaar (!) inmiddels, heeft in 1968 als CVP-volksvertegenwoordiger de regering-Van den Boeynants laten vallen over Leuven-Vlaams. Dat werd hem toen niet door zijn partij in dank afgenomen (CVP-PSC was nog één en Van den Boeynants was ‘hun’ eerste minister) Meer dan vijfenveertig jaar later twittert Verroken nog altijd over de Vlaamse zaak, en net als destijds is dat meestal om uit te leggen dat de christen-democraten (of tenminste alle Vlaamse partijen die het luik staatshervorming van Di Rupo I hebben onderschreven) een dwaasheid hebben begaan, te weinig beginselvast zijn geweest en de Vlaamse belangen manhaftiger hadden moeten verdedigen. Om het in termen van de Griekse mythologie te stellen: Jan Verroken is een kind van Nestor (de eerbiedwaardige grijsaard) en Cassandra (de onheilsprofete).

Haantjes kwetteren luider
– Hoewel er aardig wat vrouwen actief zijn en van tijd tot tijd de toon bepalen, lijkt Twitter toch een mannelijk medium. Haantjes kwetteren vlugger en luider, zo blijkt.

Vlaamse parlementsleden
– Vlaams parlementsleden zijn hun slechte reputatie al langer beu. Hoe durven we, schrijven van een saai parlement, bevolkt door figuren die weinig aanspreken. Lees de lijst even door, kijk eens hoeveel mensen benieuwd zijn naar wat Vlaamse parlementsleden te zeggen hebben, en de conclusie lijkt redelijk onvermijdelijk. Kijk eens waar het gros van de kamerleden zich bevindt, de senatoren en de leden van het Vlaamse Parlement.

Dikke bonzen
– Politici en journalisten voeren in dit klassement de toon, plus een aantal zeer bekende en frequent opgevoerde opiniemakers. Merkwaardig genoeg zitten er ook ‘dikke bonzen’ op Twitter die echter nauwelijks gevolgd worden, terwijl ze wel degelijk actief zijn, en hun mening in de besluitvorming wellicht een pak zwaarder doorweegt dan de journalist die u leest, de radiomaker die u hoort of de opiniemaker die u ergert.

Vakbonden voeren geen actie
– Sommige maatschappelijke groepen moeten twitter nog ontdekken. Het bedrijsleven kent twitter, de vakbonden al veel minder (nochtans leren buitenlandse voorbeelden dat het een ideaal en snel recruteringskanaal is voor betogingen en stakingen), andere groepen als ziekenfondsen of levensbeschouwelijke organisaties (de kerk, de immer discrete loge) zijn als zodanig nog altijd afwezig. Ze zijn dus minder hip dan Benedictus XVI hemzelf, die sinds kort een geofficialiseerde en ongetwijfeld gewijde twitteraccount heeft aangemaakt.

Obama als voorbeeldWie in het maatschappelijke debat wil meespelen, negeert nieuwe sociale netwerken best niet te lang. Het hielp Obama een verkiezing winnen: misschien zijn er ook wel een paar Belgische politici die vinden dat hun partij zich wat meer mag inspannen om meer stemmen te halen. Tegelijk is Twitter natuurlijk niet zaligmakend. Uit deze telling blijkt dat de populairste twitteraars uit CD&V en Open Vld-rangen komen. En wat hebben die gedaan bij de jongste verkiezingen? Juist. Alles is relatief, zelfs Twitter, en zeker rangschikkingen die elke seconde veranderen.

Walter Pauli

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content