Rel

Afgaande op de vele affiches overal in het straatbeeld, heerst er een stevige protestcultuur in Thessaloniki. Vanavond verzamelen enkele honderden overwegend linkse studenten aan de boog van Galerius voor een mars tegen politiegeweld.

“Vorige week, bij een herdenking van de val van de militaire junta, werd een Cypriotische student zonder aanleiding in elkaar geramd door zes flikken in burger”, vertelt een student toegepaste informatica me. “Camera’s registreerden hoe geuniformeerde agenten geamuseerd toekeken. De jongen is er zeer erg aan toe en ligt nog steeds in het ziekenhuis. Met deze optocht betuigen we hem onze steun en protesteren we tegen het politioneel geweld in het algemeen.”

De studenten maken zich zorgen over het voortbestaan van het “asiel”. “Dat houdt in dat de politie niet gewettigd is om op eigen houtje het universiteitsterrein te betreden. Een raad binnen de unief beslist wanneer dat wel gerechtvaardigd is. Die raad dreigt te worden afgebouwd, waardoor de politie vrij spel krijgt en te pas en te onpas onze activiteiten en debatten zal verstoren. Een universiteit hoort een plek te zijn waar eenieder zijn mening zonder vrees moet kunnen uiten.”

“Wij willen dat het onderwijs gratis blijft”, komt een andere student tussen. “Ook de boeken”.

De betoging zet zich in gang. Deze jongens zijn geroutineerde actievoerders en weten de boodschap eensgezind en krachtig te verkondigen. Tussen een omvangrijke groep onder de rood-zwarte vlag der anarchie, zit de harde kern, die met helmen en stofmaskers op het ergste zijn voorbereid. “De Griekse politie is kampioen in het gebruiken van chemische wapens als pepperspray en traangas”, zegt er een.

De optocht trekt langs de brede winkelstraten Ignatia en Agias Sofias. Shoppers staken even hun bezigheid en kijken vanaf de zijlijn toe. Aan het politiekantoor op het Aristotelesplein houdt de menigte even halt. Slogans klinken luider. De rolluik voor de poort van het commisariaat ratelt naar beneden. Er is geen agent te bespeuren, en ook de politievoertuigen werden preventief in veiligheid gebracht. Een durver spuit graffiti op het wachtershuisje voor de poort. De lucht kookt. Een eerste ruit valt in diggelen op de grond. Dan de lichtbak boven de deur. Een fractie van een seconde later volgt een blitzactie van een tiental kerels die met helmen, stenen en stokken de overgebleven ruiten aanvallen.

Maar achter het hoekje loert de vijand stiekem mee. Een traangasgranaat ontploft en agenten in gevechtskledij chargeren. De anarchisten stuiven uit elkaar. Een meisje wordt gevat en in het zopas aan stukken geslagen politiekantoor binnen geleid. Een agent bloedt aan het hoofd. In de verte klinken de slogans voort, terwijl de politie de schade opmeet.

Er wordt wat afgerocheld en gekucht tijdens het verdere verloop van de betoging. Oogdruppels en waterverstuivers worden bovengehaald om geirriteerde ogen te verzorgen. De actie eindigt voor het ziekenhuis waar de gewonde Cypriotische strijdmakker herstelt.

De betogers hebben wraak genomen. De politie heeft de eigen ruiten opgeofferd om erger te voorkomen. De nieuwe zijn al besteld. Het zal de laatste keer niet zijn. Iedereen tevreden.