De voorbije week draaide rond de coronavolmachten van de regering-Wilmès II, het parlement dat zichzelf tijdelijk werkloos stemde, en de eerste lessen die we kunnen leren uit de coronacrisis. Knack-redacteur Ewald Pironet blikt terug.
'Dit zijn geen bijzondere machten, dit is de installatie van een voorzittersbewind. De particratie regeert het land, openlijker dan ooit tevoren', schrijven Veerle Wouters en Hendrik Vuye over de volmachtenwet voor premier Sophie Wilmès waarover donderdag gestemd wordt.
'Pacificeert de particratie nog, of polariseert ze?' vragen Hendrik Vuye en Veerle Wouters in hun nieuwe boek 'Schone schijn. Particratie wurgt democratie'. Knack biedt u een voorpublicatie aan.
Een half jaar na hun afscheid van de Kamer schreven Hendrik Vuye en Veerle Wouters een boek over de particratie - de almacht van de partijtop over het politieke systeem. 'Alle SP.A'ers zullen zoals de nieuwe voorzitter Conner Rouseau beginnen te praten: "matekes" hier en "matekes" daar.'
We leven in politiek complexe en verwarrende tijden. Daarom vroeg Knack aan 30 bevoorrechte waarnemers suggesties voor boeken die licht in de duisternis kunnen brengen. Vandaag: Frans Crols, Oud-directeur van Trends.
We leven in politiek complexe en verwarrende tijden. Daarom vroeg Knack aan 30 bevoorrechte waarnemers suggesties voor boeken die licht in de duisternis kunnen brengen. Vandaag: Tinneke Beeckman, filosofe en columniste.
We leven in politiek complexe en verwarrende tijden. Daarom vroeg Knack aan 30 bevoorrechte waarnemers drie suggesties voor boeken die licht in de duisternis kunnen brengen. De reacties variëren van 'een must read!' via 'zwierig geschreven!' tot 'ontluisterend!' De redactie wenst u een verhelderende zomer.
'We gaan stemmen, maar kiezen niet. Er is al gekozen door de partijbonzen. In 2014 heeft de kiezer slechts 2 van de 150 Kamerleden echt verkozen, twee PS'ers overigens.' Veerle Wouters en Hendrik Vuye schrijven een handleiding voor de al dan niet gewillige kiezer.
De kans dat de kamperende klimaatactivisten hun zin krijgen is zeer klein. Hoewel premier Charles Michel (MR) dan toch instemt met een grondwetswijziging, zijn de voorstanders voor een klimaatwet in het parlement simpelweg met te weinig.
Met het verdwijnen van ex-N-VA'ers Hendrik Vuye en Veerle Wouters uit de Kamer komt niet alleen een einde aan hun best pittige aanwezigheid in het parlement. Belangrijker is dat - alweer - een poging tot 'Forza Flandria' niet van de grond is gekomen.
Kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters onderhandelen al sinds 2017 over hun politieke toekomst. Nu trekken ze een lijn: het is afgelopen. Omdat Jean-Marie Dedecker uiteindelijk toch niet meedoet, komt er géén lijst Gezond Verstand. 'Wie één toppoliticus kan beïnvloeden, heeft meer te zeggen dan het hele parlement.'
Kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters stoppen met politiek. Met spijt, want naar eigen zeggen scheelde het geen haar of ze trokken met Jean-Marie Dedecker naar de kiezer. 'We zouden los over de kiesdrempel gaan.'
'Het is toch onbegrijpelijk dat de mensen die het oude katholicisme geleerd hebben wat het belang is van vrijheid, nu maar al te graag bereid zijn om die vrijheden af te schaffen als het om katholieken gaat?', vraagt theoloog Hans Geybels zich af naar aanleiding van de discussie over de eindtermen voor het vak godsdienst.
'De vrijheid van onderwijs voor elke religie leidt in een multireligieuze maatschappij tot segregatie,' stellen Vuye en Wouters. Ze pleiten voor een hervorming. 'Op dit ogenblik kiest de grondwet voor instellingen en structuren, niet voor de leerlingen. Wie durft het debat aan om de vrijheid van onderwijs te herzien?'
Volgens opiniemaker Othman El Hammouchi is het 'grappig hoe rechtse politici die zeggen zich te storen aan buitensporige gevoeligheid en politieke correctheid meestal degenen zijn die in naam van "samenleven" willekeurige beperkingen aan de individuele vrijheid willen opleggen.'
'De hele Vlaamse Beweging lijkt ten prooi gevallen aan een soort van institutionele slaapziekte', schrijft politicoloog Bart Maddens (KU Leuven). 'Ze is te zwak om het communautaire opnieuw op de agenda te plaatsen.'
'Geweld wordt beloond, dat kan toch niet de bedoeling zijn?', schrijven Veerle Wouters en Hendrik Vuye. 'Mensenrechten zijn belangrijk,' stellen ze, 'maar ze zijn territoriaal. Als het Hof aanzet tot het gebruik van geweld, moet het niet verbaasd zijn dat burgers de rechters als wereldvreemd zullen beschouwen.'