Brazilië kiest op 3 oktober een opvolger voor de mateloos populaire president Lula da Silva.
Even werd overwogen om de Brazi-liaanse grondwet zodanig te wijzigen, dat Luiz Inacio Lula da Silva kans zou krijgen op een derde ambtstermijn. Lula is zo immens populair dat hij die verkiezing met de vingers in de neus zou hebben gewonnen. Uiteindelijk koos hij zelf de kandidaat die voor zijn Arbeiderspartij zou proberen om hem op te volgen. Het zou al heel vreemd moeten lopen als de 62-jarige Dilma Rousseff straks niet de eerste vrouwelijke president van Brazilië wordt. De vraag lijkt alleen of ze de buit al in de eerste stemronde binnenhaalt, dan wel of er op 31 oktober een tweede ronde nodig is.
Dilma Rousseff is de dochter van een Bulgaarse immigrant. Tot begin dit jaar was ze de kabinetschef van de president, en in die hoedanigheid in feite nummer twee in de politieke rangorde van het land. Daarvoor diende ze Lula als minister van Mijnbouw en Energie in zijn regering. Zoals andere politici van haar generatie was Dilma in de jaren zeventig en tachtig actief in het verzet tegen de militaire dictatuur. Ze werd opgepakt, zat twee jaar in de cel en werd gemarteld. Rousseff heeft niet het charisma van haar voormalige baas, maar dat heeft haar belangrijkste rivaal, José Serra, ook niet. De gouverneur van de deelstaat Sao Paulo is kandidaat voor de Braziliaanse Sociaaldemocra-tische Partij. Hij boerde in de peilingen geleidelijk achteruit, naarmate meer prominente politici en kleinere partijen voor steun aan Rousseff kozen.
Brazilië kende onder het bestuur van de voormalige schoenpoetser, straatverkoper en vakbondsleider Lula da Silva jaren van ongekende groei. Hij slaagde er met grootschalige en dure sociale programma’s ook in om de levensomstandigheden van veel arme Brazilianen te verbeteren. Het land verwacht dit jaar een economische groei van 7 procent. Het doet daarmee beter dan de andere BRIC-landen Rusland en India en het steekt China naar de kroon. Brazilië is nu de achtste economie van de wereld. Het speelt met Lula in de spits ook een steeds grotere rol in de internationale diplomatie.
De verkiezingen gaan daarom over continuïteit. Even leek het er nog op dat een corruptieschandaal rond de opvolgster van Rousseff in het presidentiële kabinet roet in het eten zou gooien. Maar de Brazilianen lijken niet bereid om de weg te verlaten die door Lula is gewezen. Dat de verkiezingen op die manier erg voorspelbaar worden, beschouwen ze als een compliment. Ze zien het als een bewijs dat het land stilaan de kleurrijke chaos van de derde wereld achter zich laat.
Hubert van Humbeeck
