Op 1 mei is het precies twintig jaar geleden dat Ayrton Senna op het circuit van Imola overleed. Sport/Voetbalmagazine brengt een reconstructie van zijn tragische dood.
Morumbi, een van de vele begraafplaatsen net buiten São Paulo. In de verte reusachtige wolkenkrabbers, stoorzenders in een bijna sacraal beeld: kort gemaaid gras, grote boom, een bronzen plaatje van amper zestig op negentig centimeter. Het opschrift is sober:
Ayrton Senna da Silva
21.03.1960 – 01.05.1994
Nada pode me separar do amor de Deus
Een discreet graf, afgescheiden door een geel-zwart plastieken lint, een zinnetje – Niets kan me scheiden van mijn liefde voor God – met een veel diepere betekenis.
Niets kan Ayrton Senna van de affectie van zijn volk scheiden. Dagelijks verse bloemen, Braziliaanse vlaggen, elke dag opnieuw honderden bezoekers voor de formule 1-piloot, die in zijn land een bijna goddelijke status had.
Fangio
“Hij is onsterfelijk”, citeerde The Guardian Sonia Barbosa, de vrouw die aan de poort van Cemitério do Morumbi Sennamemorabilia verkoopt. Helmen, foto’s, petjes, T-shirts, dvd’s… “Een eenvoudige en bescheiden man, die ons – Brazilianen – begeesterde.”
Senna, de held die zijn volk gelukkig maakt. Zoals die zondag, 1 mei 1994 in Imola, terwijl miljoenen Brazilianen voor hun televisie gekluisterd zitten en zien hoe hij Michael Schumacher moeiteloos van zich afhoudt.
Tot zijn Williams in de zevende ronde aan bijna tweehonderd kilometer per uur tegen de betonnen Tamburellomuur crasht. Brokstukken overal. Binnen een paar minuten zal hun held zichzelf uit de auto hijsen, denken ze. Hópen ze, wanneer Senna’s hoofd eventjes naar voren beweegt.
In San José de Balcarce – een wijk van Buenos Aires, duizenden kilometers van Imola – weet Juan Manuel Fangio, vijfvoudig wereldkampioen, beter. “Ik wist dat Ayrton dood was en knipte meteen de televisie uit.”
Lees het volledige verhaal over de tragische dood van Ayrton Senna deze week in Sport/Voetbalmagazine.
