Koen Meulenaere

Afgewezen dochters

Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

“Met afgewezen dochters moet je opletten. Ze houden zich lang koest, maar dan slaan ze toe: trefzeker en genadeloos.”

TerZake is een mooi kleedje gepast door de dochter van Jef Geeraerts. Jef zelf ook, trouwens. Met afgewezen dochters moet je opletten. Ze houden zich een tijdlang koest, soms een jaar of twintig, dertig, maar dan slaan ze plotseling toe, trefzeker en genadeloos.

Koning Albert heeft het mogen ondervinden, en niets zal de aflevering van Mijn Vader op Canvas overtreffen waarin Anne Martens het portret schilderde van haar vader Wilfried: een zelfingenomen egoïst die met niemand in zijn gezin rekening hield, zijn eigen dochter opdroeg om haar moeder in te lichten dat hij er met een ander vandoor was, en die niet eens naar Spanje wou afreizen toen zijn zoon daar een zwaar verkeersongeluk had gehad.

Zonder de minste terughoudendheid vertelde dochter Martens hoe haar vader op vrijdagavond vaak heel laat thuiskwam, en dan de kinderen verplichtte uit hun bedjes te komen en nog mee te rijden naar zee omdat hij daar de volgende dag wou gaan fietsen. In zijn eentje. Had waarschijnlijk met Miet Smet afgesproken in de duinen. Dat laatste zat niet in de uitzending, maar lijkt ons een plausibele veronderstelling.

Een hond. Je moet zo blind zijn als Miet Smet om het niet te zien. En dat vertelde die Anne allemaal open en bloot voor de camera, terwijl Wilfried nota bene meesmuilend naast haar zat. Om het even welke vader die een dergelijk verdict van zijn eigen kind te horen krijgt, rent naar de dichtstbijzijnde spoorwegberm en gooit zich onder de trein. Volgens Wilfried had hij nu een hartelijke relatie met zijn dochter. Er zijn mensen die het nooit beseffen.

De dochter van Jef Geeraerts heeft ook toegeslagen, met een onthutsend interview in De Standaard. Ze is historica en een verstandige vrouw, vandaar dat ze in de media nooit eerder was opgevoerd. Over wat ze Jef aanwrijft, en dat is voorwaar niet weinig, zullen wij het niet hebben. Jef was een gewaardeerd lid van onze Kroonraad en over leden van onze Kroonraad hoort u van ons geen slecht woord. Dat getuigt niet van objectiviteit, maar wij zeggen het er onverbloemd bij zodat u het weet. Over wat ze TerZake aanwrijft, hebben wij het wel: een totaal gebrek aan kritische instelling en niveau, en een schaamteloze medewerking aan de komedie die door en rond haar vader werd opgevoerd.

TerZake had een reeks gemaakt over de terugkeer van Jef naar het gebied in Congo waar hij vroeger de goede orde moest handhaven. Lees: het varken uithangen. Wat een nepreportage was me dat. Gemaakt door Lieven Vandenhaute, cultuurspecialist van de openbare nieuwsdienst. In feite ging het om een reclamespot voor het boek dat Erwin Mortier over de retour van Geeraerts naar Congo zal schrijven, en waarvan gelijktijdig met de TerZake-uitzendingen al elke dag een volledige bladzijde in De Morgen verscheen.

Vandenhaute en Mortier zijn dorpsgenoten van Geeraerts, en Lieven is het lief van Erwin. Stond in zijn eigen VRT-Journaal een minuut lang vol in beeld met hem te tongzoenen toen hij de AKO Literatuurprijs had gewonnen. Een tafereel dat niet meteen de indruk wekte van een grote afstand tussen de journalist en zijn onderwerp. We mogen alleen bidden dat Erwin Mortier niet op kosten van de VRT is meegereisd naar Congo. Hier ligt werk te wachten op Carl Decaluwé.

Wij lezen nu in Humo een interview met Jeroen Brouwers, die onthult dat de naakte negerin op de cover van de roman Black Venus een fotomodel was, en niet de fameuze Congolese vrouw van Jef Geeraerts. Dat was nochtans het thema van een van die afleveringen in TerZake. Als Brouwers gelijk heeft, en wij zijn geneigd dat te denken, weet u naar wat voor bedrog u hebt zitten kijken.

(Koen Meulenaere)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content