Ann Peuteman

Anissa Temsamani heeft gelogen over haar diploma. Of beter: ze heeft haar curriculum vitae bijgekleurd. So what? Bluffen bij sollicitaties is als nationale sport al jarenlang even populair als het kunstig invullen van belastingaangiftes. Vooral nu jobs niet meer voor het oprapen liggen, vallen de opgesmukte cv’s dagelijks bij potentiële patrons op de mat: zelfverklaarde gediplomeerden die zijn vergeten hun scriptie in te leveren, jongelui die wijselijk de begin- en einddatum van hun enige job weglaten, ervaringen opgedaan in afgelegen en onbekende buitenlanden en referenties die bij navraag hooggeplaatste suikertantes lijken te zijn. Meer dan versiering – zoals de oncomfortabele panty’s die amper de duur van een sollicitatiegesprek overleven – is zo’n leugentje om bestwil niet. Echte leugenaars worden er wel uitgezeefd. Tenminste: dat zouden we toch van goedbetaalde bedrijfspsychologen of partijvoorzitters mogen verwachten.

In de politiek moet iedereen tegenwoordig katholieker zijn dan de paus, zelfs socialisten. Nochtans neemt ook oppersocialist Steve Stevaert het niet altijd even nauw met de werkelijkheid als hij weer eens benadrukt wat een eenvoudige volksjongen hij toch is. Daarbij gaat hij graag voorbij aan zijn diploma van de Hogere Hotelschool in Hasselt. En als er vragen worden gesteld over de periode voor hij in de Limburgse provincieraad stapte, antwoordt zijn persdienst: ‘Schrijf maar gewoon dat hij leraar en horeca-uitbater is geweest. Details zijn niet nodig.’ Is Stevaert daardoor ongeschikt als partijvoorzitter? Dat hij er weinig aan gedaan heeft om Temsamani op post te houden, heeft wellicht weinig te maken met de paar jaar hogere studies die hij achter de kiezen heeft. Net zoals het te betwijfelen valt dat Colin Powell zich zo aan Louis Michel ergert omdat die geen licentiaat in de Germaanse filologie is – een misverstand dat hij jarenlang met graagte liet bestaan -, maar wel regent Nederlands, Engels en Duits.

De jongste week sijpelden e-mails met de cv’s van allerlei jong politiek volk op de redactie binnen. Meestal met de vermelding dat ‘ik natuurlijk bereid ben meer in detail te treden’. De boodschap is eensluidend: ik ben niet zoals Temsamani.

Heeft de voormalige staatssecretaris gelogen? Ja. Moest een journalist op zoek naar de grote waarheid haar daarom aan de menigte uitleveren voor een lynchpartij?

Natuurlijk niet. Wie vermoedt dat de nieuwe paarse regering niet veel soeps is – u hoeft er geen zieke geest voor te zijn -, kan beter wachten tot de eerste regeringsleden uitgebreid over hun dossiers uitglijden. Iemand afvoeren die wegens incompetentie op zijn bek gaat, is terecht en rechtvaardig. Iemand kaltstellen omdat die nu eenmaal de zwakste schakel is, is alleen maar gênant.

Ann Peuteman

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content