Unicef België: Kinderen in armoede ervaren geen gelijke kansen op school

© Reuters

Kinderen in armoede vinden dat er geen sprake is van gelijke kansen op school. Dat blijkt uit een alternatief rapport van Unicef België, getiteld ‘What do you think?‘, waarin kinderen en jongeren zelf zeggen hoe zij het respect voor hun rechten in ons land beleven en wat ze graag zouden zien veranderen.

Een delegatie van Unicef België overhandigt het rapport maandag aan het VN-Comité voor de Rechten van het Kind, dat toezicht uitoefent op de wereldwijde naleving van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind.

De gelijkheid van kansen op school is een van de belangrijke thema’s in het rapport. ‘De kinderen ervaren al op heel jonge leeftijd dat het schoolsysteem twee snelheden heeft. Er zijn scholen voor “de armen” en scholen voor “de begoeden”‘, klinkt het.

Kinderen in armoede vinden dat er geen sprake is van gelijke kansen op school. Ze willen dat alle scholen aan alle kinderen dezelfde kansen geven en dat de leerkrachten gemotiveerd zijn, naar hen luisteren en hen helpen om te slagen. De kinderen vragen om een einde te maken aan pesterijen en stress, maar ook om maatregelen te nemen tegen het watervalsysteem en de schooluitval.

De kinderen die in de armere wijken wonen, zijn zich bewust van de sociale kloof. Ze kwam vaak aan bod tijdens de gesprekken met kinderen en jongeren tussen 2010 en 2017. Hun woonwijk is de plaats van vriendschap en plezier, maar even vaak het toneel van geweld en spanningen.

De migranten- en vluchtelingenkinderen die lange tijd niet naar school gingen of die op het einde van het schooljaar aankwamen, zouden graag meer ondersteuning krijgen om de taal te leren en hun achterstand weg te werken. Alle kinderen zouden graag een sport beoefenen of deelnemen aan een activiteit buiten de school of het centrum, zodat ze Belgische vrienden kunnen maken en zich kunnen integreren.

De kinderen in armoede die in een instelling geplaatst zijn, willen niet gescheiden worden van hun broers en zussen. De kinderen die bij hun familie wonen, willen beschermd zijn en met respect behandeld worden. Ze zijn ook zeer bezorgd over de werkonzekerheid en de schuldenlast van hun ouders, over de afbouw van de socialebijstandsmechanismen, de discriminatie bij aanwerving en het feit dat het extreem moeilijk is om uit de armoede te komen.

Partner Content