Net voor Kerstmis raakten de artsensyndicaten en ziekenfondsen het eens over de honoraria en tarieven voor de komende twee jaar. ‘We doen er alles aan om de kosten te verlagen. Ook de ereloonsupplementen pakken we aan’, zegt De Block.
‘Het budget voor de gezondheidszorg blijft groeien, maar wel minder dan vroeger. Dat is niet gemakkelijk, maar er zit ook een positieve kant aan: een krap budget verplicht ons om elke vorm van verspilling aan te pakken. Vroeger, toen het budget nog veel meer groeide, werd het niet altijd even efficiënt gebruikt. Nu kunnen we niet anders meer. Maar dat betekent niet dat er geen ruimte zou zijn voor nieuwe initiatieven. Zo heb ik 25 miljoen vrijgemaakt voor het akkoord dat de artsensyndicaten en de ziekenfondsen hebben afgesloten.
1. Geen hoger remgeld
Allebei vinden zij het heel belangrijk dat patiënten tariefzekerheid hebben. Als je ziek wordt, is het cruciaal dat je een correcte prijs betaalt voor de medische zorg die je nodig hebt. Het remgeld wordt de komende tijd dan ook niet opgetrokken. Integendeel. We doen er net alles aan om de kosten voor medicatie en medische devices zoals implantaten te verlagen. Ook de ereloonsupplementen pakken we aan.’
2. Minder ongelijkheid in de zorg
‘Toch stelt nog 8,4 procent van de bevolking medische verzorging uit om financiële redenen. Het is geen toeval dat wie het financieel moeilijk heeft gemiddeld tien jaar minder lang leeft. Op dat vlak verwacht ik veel van de zogenaamde derdebetalersregeling, waarbij mensen die het moeilijk hebben aan de arts alleen het remgeld hoeven te betalen. In andere landen is al gebleken dat patiënten die in armoede leven daardoor sneller naar de huisarts gaan. Bij ons is het nog te vroeg om de gevolgen ervan te meten, want het systeem is pas afgelopen zomer ingegaan. Maar ik hoop natuurlijk dat de ongelijkheid in de gezondheidszorg daardoor ook in België zal afnemen.’
3. Betere begeleiding voor chronisch zieken
‘In het akkoord tussen de artsen en ziekenfondsen gaan ook veel aandacht en middelen naar de begeleiding van chronisch zieke patiënten. Er komen dan ook steeds meer chronisch zieken bij. Mensen leven nu eenmaal langer en krijgen op den duur last van ouderdomskwalen. Bovendien heeft de medische vooruitgang ervoor gezorgd dat de overlevingskansen bij onder meer kanker zijn toegenomen. Veel mensen leven dus nog vele jaren met zo’n ziekte en moeten ondertussen door een dokter worden opgevolgd. Daarnaast zien we ook dat sommige chronische ziekten, zoals diabetes type 2, meer en meer voorkomen. Vandaar dat we echt in de medische begeleiding van die mensen willen investeren. Zo is het heel belangrijk dat de verschillende artsen die een chronische patiënt behandelen nauwer samenwerken. Wie kanker heeft, wordt niet alleen door een oncoloog gevolgd maar bijvoorbeeld ook door een cardioloog. Het is cruciaal dat zij informatie over hun patiënt uitwisselen en ook de huisarts op de hoogte houden. Het bedrag dat huisartsen krijgen om voor chronische patiënten een globaal medisch dossier bij te houden waarin alle informatie wordt samengebracht, wordt trouwens opgetrokken.’
