Patrick Martens

Nog voor ze is goedgekeurd, wordt de nieuwe gezondheids-wet al vakkundig uitgehold.

‘De tijd van oeverloos overleggen is voorbij’, zo liet minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Rudy Demotte (PS) vier maanden geleden in Knack optekenen. Toen bleek dat de uitgaven in de ziekteverzekering in 2004 ruim 600 miljoen euro boven de afgesproken groeinorm van 4,5 procent zouden uitkomen en dat in 2005 een bijna even grote budgettaire ramp dreigde. Demotte kreeg prompt steun van SP.A-voorzitter Steve Stevaert met een langgerekte ‘vijfkamp’ voor ‘een toegankelijke, kwaliteitsvolle en betaalbare gezondheidszorg’.

Het financiële gemors moest dus ophouden. Daarom werd een gezondheidswet klaargestoomd die Demotte voor de rest van dit jaar een volmacht geeft om misbruiken te bestrijden, de uitgaven scherper te controleren en de bezoldiging van artsen en de terugbetaling van medische kosten aan te passen. Het pronkstuk zou een zogeheten kiwimodel worden, om eindelijk iets te doen aan de galopperende uitgaven voor geneesmiddelen. Daarmee zou België het voorbeeld van Nieuw-Zeeland volgen en misschien zelfs 1 miljard euro kunnen besparen door na openbare aanbestedingen alleen nog de goedkoopste geneesmiddelen terug te betalen.

Maar geduldig lobbywerk van de farmaceutische industrie en een paarse compromissenslag zijn uitgemond in niet meer dan een minikiwi: er komt ‘een marktbevraging’ van geneesmiddelen waarvan het patent (na 15 jaar) verstreken is, om er vervolgens enkele te selecteren die meer terugbetaald worden dan de rest. De farmaceutische bedrijven zijn zo tevreden over die regeling dat ze boven op een geplande heffing van 127 miljoen euro in ruil nog eens 63 miljoen bijleggen, via een bijkomende taks en een prijsdaling voor oudere medicamenten. Maar die bijdrage zullen ze dan ook in veelvoud compenseren met nieuwe en dure geneesmiddelen die niet onder de kiwikeuring vallen, maar binnen de ziekteverzekering relatief gemakkelijk diverse onderbemande administratieve kanalen passeren richting terugbetaling.

Na een rist opgewonden standjes in de media willen Demotte, Stevaert en hun achterban bij ziekenfonds en vakbond plots ‘geen oorlog’ met de geneesmiddelensector en pakken ze uit met een oeroud recept: naast een instructieboekje over goedkope geneesmiddelen voor patiënten, is dat een kleiner honorarium voor artsen die buitensporig veel en duur voorschrijven. Alleen, die sanctie staat al járen in de steigers, maar ze in de praktijk omzetten blijkt heel wat anders. Dat voorspelt meteen weinig goeds voor de gezondheidswet van Demotte, waarover liberalen en socialisten het al eens waren in november 2004 maar die het parlement pas na de paasvakantie zal goedkeuren. Straks is Paars II twee jaar bezig en moet de eerste structurele uitgavenbeheersing in de gezondheidszorg nog tot stand worden gebracht.

Patrick Martens

Na een rist opgewonden standjes in de media willen Demotte, Stevaert en hun achterban ‘geen oorlog’ met de geneesmiddelensector.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content