Ofschoon de weersomstandigheden zeer geschikt waren om een eindje te gaan zeilen, had u zich zaterdag laatstleden toch de moeite getroost om de militanten op het SP.A-congres een beetje moed in te spreken. Bij wijze van palliatieve zorg, zeg maar, want het ziet er beroerd uit voor uw partij. Behoudens een mirakel of zware stembusfraude zal uw achterban op zondag 25 mei nog wat verder uitgedund worden. De dag komt dat u de laatste twee SP.A-kiezers, onder politiebegeleiding en massale persbelangstelling, zult overbrengen naar een zoo in Wallonië, in de hoop dat ze bereid zijn om zich in gevangenschap voort te planten.
Toen uw redevoering ineens werd onderbroken door luid gebrul achteraan in de zaal, dacht ik eerst dat een van uw supporters daadwerkelijk aan het sterven was. Of dat iemand van de jongsocialisten een psychotische aanval had gekregen na het roken van een joint. Jammer genoeg voor u ging het om een dissident die zijn voorzitter het zwijgen wilde opleggen. Met die scène gaat het congres allicht de geschiedenis in: u die totaal verbouwereerd peentjes staat te zweten op het podium. Machteloos en lichtjes overbodig. De SP.A anno 2014.
Uw partij is de voorbije tien jaar ten onder gegaan aan wat ik pappenheimersocialisme noem. Een pappenheimersocialist is een socialist die geknipt is om de sympathieke knul (m/v) uit te hangen in quizprogramma’s op tv, maar die een paar maatjes te klein is voor de politiek. Uw illustere voorgangster Caroline Gennez is zo’n pappenheimersocialiste. Pascal Smet en Ingrid Lieten, die van haar een toffe ministerspost toebedeeld kregen in de Vlaamse regering: idem dito. Als ik u welgeteld één compliment mag geven: het soortelijk gewicht van de federale SP.A-ministers, die u hebt aangewezen, ligt hoger. Zij kunnen de val van uw partij misschien breken, maar niet voorkomen. U vecht dit voorjaar niet gewoon tegen de bierkaai, het is alsof alle bierkaaien ter wereld verzamelen hebben geblazen om het tegen u op te nemen.
Er is om te beginnen de Partij van de Arbeid, die u ter linkerzijde stemmen zal afsnoepen. Er is Groen, voor de liefhebbers van cannabis en vegetarische schotels. Maar er is vooral CD&V, waarop ik mijn geld durf te zetten als dé verrassing van 25 mei. De kiezer die stabiliteit en sociale welvaart wil, zal aankloppen bij Wouter Beke. Zoals Steve Stevaert ooit katholieken naar de SP.A haalde, zo zal Beke straks socialisten in zijn CD&V-fuik lokken.
Als ik een suggestie mag doen? Sla deze verkiezingen maar eens over. Doe doodgewoon niet mee. Verdwijn volledig uit alle regeringen en parlementen. Maak de SP.A de komende vijf jaar onzichtbaar. Zeil eens rond de wereld, beklim dan een hoge berg en blijf daar een paar maanden. In kleermakerszit. Om na te denken over de toekomst van de sociaaldemocratie. Reculer pour mieux sauter: het werkt altijd. Frank Vandenbroucke deed het ooit. Guy Verhofstadt. Luc Appermont. Geloof me: ook u zult als herboren terugkomen.
U kunt van die sabbatical gebruik maken om elke vorm van electorale behaagzucht, nog zo’n kwalijke erfenis van het Genneztijdperk, grondig van u af te schudden. In de politiek is het zoals in de liefde: het is niet door iemand achterna te hollen dat u haar hart verovert. De SP.A moet een aanbodpartij worden, die haar historische missie – herverdelen en emanciperen – ernstig opneemt, en die de kiezer af en toe tegen de haren in durft te strijken.
Er is veel om over te mediteren. Ik pik er twee dingen uit. Eén: u moet eindelijk positie kiezen ten aanzien van de problemen in onze diverse samenleving. Toen CD&V-Kamerlid Nahima Lanjri onlangs streefcijfers voor allochtone Vlamingen op de werkvloer ter sprake bracht, hoorde u zich te schamen dat u dat niet allang op de agenda heeft gezet. Twee: u moet de herverdelingsmachine efficiënter én rechtvaardiger maken. Toen ik u zaterdag hoorde zeggen dat u evenveel kinderbijslag wilt voor elk kind, vroeg ik mij af: zou Tobback vinden dat de postbaas evenveel kinderbijslag verdient als de postbode? Of bent u in het kader van de oprukkende zelfbeschikking van plan om de zichtrekening voor zuigelingen in te voeren?
Ik wens u een goede reis. Val onderweg niet uit de boot.
Met kameraadschappelijke groet,
Joël De Ceulaer
Als ik een suggestie mag doen? Sla deze verkiezingen maar eens over.
