Kinderen die zonder begeleiding in de vluchtelingenkampen van Calais verblijven, worden massaal misbruikt. Dat onthult Unicef in een recent rapport. De kinderrechtenorganisatie vraagt voor opvang voor de jongeren en de mogelijkheid tot gezinsregering.
Volgende week, op 17 oktober, wordt ‘de jungle van Calais’ ontruimd. Het leger en de politie staan klaar, maar voor de ruim tienduizend vluchtelingen is er nog geen plaats. Vooral voor de niet-begeleide minderjarigen wenkt een catastrofe.
Volgens een nieuw rapport van Unicef zijn dat er zo’n duizend, meldt De Morgen. De kinderrechtenorganisatie onderzocht de toestand van kinderen en jongeren die zonder begeleiding in de Noord-Franse kampen leven. Daarvoor ondervroeg ze in totaal 61 getuigen. Zij vertelden vreselijke verhalen over hun overtocht en verblijf.
Slaafje van de smokkelaars
Sommige jongeren worden tijdens hun tocht door Europa fysiek en mentaal misbruikt. ‘Ze worden ingezet als slaafje van de smokkelaars. Dat kan gaan van voedsel en water aandragen tot seksuele diensten’, zegt Sébastien Lyon, directeur-generaal van Unicef Frankrijk in een interview met De Morgen.
De tocht van hun thuisland tot in Frankrijk, kostte de jongeren tussen 2.700 en 10.000 jongeren. De jongeren hadden, afhankelijk van hun rijkdom, twee weken tot een jaar nodig om er te geraken. Volgens getuigen in het rapport werden sommigen onderweg door criminele bendes vastgehouden tot hun familie losgeld betaalde. Kinderen werden soms achtergelaten in de bergen omdat ze niet snel genoeg konden stappen.
Gezinshereniging
In het rapport pleit Unicef dan ook voor een tijdelijke opvang voor de niet-begeleide jonge vluchtelingen. Op termijn vraagt de kinderrechtenorganisatie om de jongeren georganiseerd aan gezinshereniging te laten doen. Anders lopen de minderjarigen volgens Lyon het risico om gewoon te verdwijnen of in handen te komen van smokkelaars.
Die weten inmiddels wat hen te doen staat, zegt Lyon. ‘Wanneer een kamp ontruimd wordt, vertrekken zij voor de politie aankomt. Ze zoeken een nieuwe plek in de buurt waar ze hun werk kunnen voortzetten. De kinderen verbergen zich intussen in de duinen, in industriegebieden, in verlaten gebouwen’, zegt hij. (JVL)
