Johan Van Overtveldt (N-VA)

Politiek gaat over macht. En weinig anders

Johan Van Overtveldt (N-VA) Europarlementslid, voormalig minister van Financiën en ex-hoofdredacteur Trends en Knack.

Wat is het ultieme draagvlak van de regering Di Rupo? De angst voor een verdere uitbreiding van de machtsbasis van N-VA. Het machtsdenken zou echter wel eens kunnen maken dat Di Rupo I veel langer overeind blijft dan velen vandaag denken.

De vermaarde Midden Oosten correspondent Robert Fisk wond er in De Ochtend op Radio 1 geen doekjes om. Zolang de Syrische president in Syrië de expliciete steun geniet van Iran, Irak en Libanon en de impliciete steun van China en vooral Rusland, is de kans klein dat het regime zal wijken. Het Westen, aldus Fisk, kakelt veel en roept hard maar kan, gegeven de concrete machtsverhoudingen, bitter weinig doen. Hij voegde er nog fijntjes aan toe dat ook Israel Assad eigenlijk liever wil houden. Beter, zo gaat de redenering in Tel Aviv, een stabiele dictatuur dan een labiele anarchie als buur.

In zijn kort betoog benadrukte Robert Fisk diverse malen dat we nooit uit het oog mogen verliezen dat zeker in het Midden Oosten het politieke gebeuren compleet gedomineerd wordt door het rauwe machtsspel. Die regel geldt evenwel voor de politiek in het algemeen, ook al hebben in het Westen (for the time being) afgeleerd om mekaar in die politieke machtstrijd met geweren en messen te lijf te gaan.

Nemen we de problematiek binnen de eurozone en binnen de Europese Unie in het algemeen. De Duitse politiek-economische elite kwam de jongste maanden tot de conclusie dat Europa zal moeten evolueren naar de inzichten van Berlijn. Anders gaat zowel de Europese constructie als de politieke toekomst van de betrokken Duitse politici de muur in. Er is de Duitsers, zo blijkt uit diverse contacten, echter veel aan gelegen om die conclusie zo goed mogelijk te verbergen. En dus heeft kanselier Angela Merkel iemand als de Franse president Nicolas Sarkozy aan haar zijde nodig. Niet dat Sarkozy als het echt om de knikkers gaat nog veel in de pap brokken heeft. Het gaat er Merkel en haar entourage om de Duitse machtsuitoefening binnen Europa weg te steken achter een grote Duits-Franse alliantie. Sarkozy en anderen in Europa beseffen deze realiteit maar al te best en trachten te pareren, wat gezien het gewicht van Duitsland met de dag moeilijker wordt. Het verloop van de crisis binnen de eurozone heeft nog maar weinig met economische en monetaire overwegingen te maken maar erg veel met een politieke machtsstrijd pur sang.

Een gelijkaardige analyse kan op België losgelaten worden. Wat is het ultieme draagvlak van de regering Di Rupo? De angst voor een verdere uitbreiding van de machtsbasis van N-VA. De angst dus om het verlies van de eigen machtsbasis, in Vlaanderen en in België. Onder meer premier Elio Di Rupo heeft dat eigenlijk al met evenveel woorden toegegeven. Het feit dat dit uiteraard een enge basis is om aan constructief en creatief beleid te doen, laat zich elke dag gevoelen. Het wantrouwen tussen de regeringspartijen kan je er soms met de emmer afscheppen. Speculaties over een snelle val van deze regering zijn dan ook haast dagelijks aan de orde. Het machtsdenken zou echter wel eens kunnen maken dat Di Rupo I veel langer overeind blijft dan velen vandaag denken. Zoals Assad, maar dan wel vreedzaam.

Johan Van Overtveldt

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content