Redactie Knack

Het PhRma-zorgplan

Voor zijn zorgplan sloot Obama een deal met de farma-industrie.

Wat tal van zijn Democratische voorgangers, van Theodore Roosevelt en Harry Truman tot Bill Clinton, nooit is gelukt, heeft de Amerikaanse president Barack Obama nu wel voor elkaar gekregen.

Afgelopen zondag stemde een meerderheid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden in met een hervorming van het ziekteverzekeringsstelsel.

Het zorgsysteem, dat pas in 2014 volledig in werking treedt, is zeker geen doorslag van de West-Europese zorgstelsels. Maar voor de 32 miljoen niet-verzekerden in de Verenigde Staten betekent het wettenpakket dat de Amerikaanse afgevaardigden afgelopen zondag hebben goedgekeurd een aanzienlijke verbetering. Want zij kunnen nu, zo nodig met een overheidssubsidie, een zorgcontract afsluiten.

Het nieuwe zorgplan komt voor de Amerikaanse ziekteverzekering – met 2500 miljard dollar per jaar de duurste ter wereld – neer op een besparing die de komende tien jaar het Amerikaanse begrotingstekort met 138 miljard dollar moet terugdringen.

Obama sloot voor zijn zorgplan een deal met de Amerikaanse farmaceutische industrie. In zijn campagne voor de presidentsverkiezingen van 2008 schoot Obama vaak en graag met scherp op de farmalobby die, zo werd beweerd, politiek Washington corrumpeerde. Uitgelezen doelwit daarbij was de Republikein uit Louisiana Bill Tauzin, voormalig lid van het Huis van Afgevaardigden. Die werd, nadat hij er enkele wetten op maat van de farmaceutische bedrijven had doorgeduwd, gedelegeerd bestuurder van de belangenorganisatie PhRMA (Pharmaceutical Research and Manufacturers of America). Obama legde daarbij geregeld de nadruk op Tauzins vorstelijk jaarsalaris van 2 miljoen dollar.

Nog geen drie maanden na zijn eedaflegging nodigde Obama ‘baarlijke duivel’ Tauzin samen met andere kopstukken van de Amerikaanse farmabedrijven uit voor discreet overleg op het Witte Huis. Uit dat gesprek ontstond een merkwaardige coalitie tussen Obama en Tauzin. Die werd prompt gesteund door twee organisaties, Healthy Economy Now en Americans for Stable Quality Care, volledig gefinancierd door de farmareuzen. Die twee organisaties voerden voor Obama’s zorgplan een lobby- en reclamecampagne die ruim 24 miljoen dollar heeft gekost.

Volgens de afspraak met Obama zal de Amerikaanse farmaceutische industrie de komende tien jaar zo’n 90 miljard dollar bijdragen tot het nieuwe zorgplan. Een verteerbare inspanning voor een industrie met een wereldwijde jaarverkoop van 750 miljard dollar, waarvan 300 miljard dollar in de VS alleen al, en dat met een winstmarge van nagenoeg 30 procent.

In ruil voor die steun krijgt de farma-industrie een bescherming van 12 jaar voor haar merkproducten en blijft, ondanks Obama’s verkiezingsbelofte, goedkopere import uit Canada en elders afgeblokt. Bovendien kan de Amerikaanse overheid niet afdingen op de prijs van de geneesmiddelen en zorgt het nieuwe zorgplan voor een veel grotere afzetmarkt – dat laatste geldt ook voor de verzekeraars.

Wall Streetanalisten beloofden begin deze week alvast mooi weer voor de farma-aandelen.

In Europa werd hoog opgegeven van de historische zege voor Obama. De ‘overwinning van het Amerikaanse volk’, zoals Obama die bestempelde, komt er ironisch genoeg op een ogenblik waarop alle Europese regeringen nadenken over hoe ze aan hun burgers moeten uitleggen dat het voortaan met veel minder moet.
‘Vooruitgang’ en ‘voor iedereen méér en beter’ zijn geen evidente synoniemen meer schrijft gewezen SP.A-voorzitter Frank Vandenbroucke verderop in het blad, in zijn bedenkingen bij de 125e verjaardag van de stichting van de Belgische Werkliedenpartij, voorloper van de SP.A.

In de jaren 1990 kozen de socialisten, ook bij ons, de Derde Weg. Sommigen van hen liepen al snel verloren en kwamen uit op neoliberaal terrein. Vandaag kijken zij, met de rest van Europa, aan tegen de forse rekening van het wilde marktdenken. Want al die vrije jongens van de banken hebben intussen in alle EU-lidstaten de overheid opgezadeld met hun gifkredieten. Met als resultaat een openbare schuldenberg die allengs het Rijnlandmodel verplettert.

Rik Van Cauwelaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content