Het enthousiasme van premier Guy Verhofstadt (VLD) en Frank Vandenbroucke (SP) over een toenadering tot Tony Blair werd vooral door de Parti Socialiste afgeremd.
Terwijl Louis Michel en de Franstalige liberalen met de affaire-Pinochet en de controverse rond Jörg Haider de PS voortdurend op haar linkerflank pakken, belandde de PS ook in het Europese sociale dossier in het defensief. Met de zeer actieve steun van Frank Vandenbroucke trok regeringsleider Guy Verhofstadt het sociale Europa naar zich toe. Minister van Arbeid en vice-premier Laurette Onkelinx (PS) moest op haar strepen staan om niet te worden weggedrukt.
Stoort de as Brussel-Londen u?
Laurette Onkelinx: Helemaal niet. Ik besef ook wel dat je Europa niet zonder de Britten kunt maken. Als ik in het begin terughoudend was, had dat met de vrees te maken dat België te veel zou toegeven. Dat gebeurde niet en de gemeenschappelijke tekst is een goed document. Londen zette belangrijke stappen in de goede richting. In feite aanvaardt de regering van Tony Blair dat er sociale normen moeten komen.
Toch vond u het nodig om met Martine Aubry een apart document uit te werken.
Onkelinx: Onze tekst gaat verder en brengt vooral principes in herinnering. Hij is complementair met de Brits-Belgische verklaring en kan een hefboom worden voor het Belgische voorzitterschap in de tweede helft van 2001. Op sommige punten zijn wij ook veel duidelijker. We pleiten heel nadrukkelijk voor een economische groei van tenminste drie procent en voor een aangepaste macro-economische politiek. Daarnaast verzetten we ons heel scherp tegen elke vorm van discriminatie en dringen we erop aan dat de strijd tegen het racisme een integraal deel van het tewerkstellingsbeleid wordt.
Uw tekst is geen regeringstekst.
Onkelinx: In de kabinetsraad komt er nog een debat over de punten die België op de top van Lissabon absoluut wil binnenhalen. Mijn nota komt dus op de regeringstafel. Ook de Europese ministers van Arbeid en Sociale Zaken zullen zeer binnenkort over onze tekst debatteren. Als zij onze standpunten onderschrijven, zal dat de conclusies van Lissabon kleuren.
Destijds verdedigde Jacques Delors een economische regering voor Europa. Op dat punt bent u opmerkelijk discreet.
Onkelinx: In de grond ben ik het met hem eens, maar ik neem zijn terminologie niet over. Het Portugese voorzitterschap doet dat evenmin, omdat het begrip te veel controverses oproept. Het komt er nu op aan dat we algemene richtsnoeren voor het economisch beleid ontwikkelen. Het gaat dus om veel meer dan de cijfers waar de ministers van Financiën mee bezig zijn. In de toekomst moeten ook de tewerkstelling en de sociale criteria in die richtsnoeren worden opgenomen.
U beweert dat een sociaal Europa kiezers uit het extreem-rechtse kamp kan losweken. Gelooft u dat echt, want in eigen land wilt u het Blok verbieden?
Onkelinx: Ik ben razend, echt waar. De manier waarop Le Soir mijn nota liet uitlekken, is ongehoord. Blijkbaar was het hen alleen om de sensationele titel te doen. Terwijl ik alleen de vraag opwerp of we een verbod van extreem-rechts moeten overwegen, stelt Le Soir het voor of ik al een keuze gemaakt heb. Dit is heel bedenkelijke journalistiek.
Paul Goossens
