Alles over boeken

In 'Koloniseren om te beschaven. Het Nederlandstalige Congoproza van 1596 tot 1960' concentreert Luc Renders zich op een specifiek onderdeel van het Belgische koloniale verleden: koloniale fictie, maar ook de beschrijvingen, de dagboeken en de reisverslagen van reizigers en kolonialen, missionarissen en zusters.

In de zopas in het Nederlands verschenen detectiveroman 'Jaag je ploeg over de botten van de doden' geeft Nobelprijswinnares Olga Tokarczuk een ecofeministische draai aan het inmiddels platgetreden 'wraak-van-de-natuur'-thema.

Het nieuwste boek 'Pandemie. Hoe corona de wereld verandert' van Slavoj Zizek toont niet 'het denkbeest uit Ljubljana op zijn best', zoals de flaptekst orakelt.

De nieuwe gedichtenbundel van Jacques Hamelink, 'Solituden, songs', is een feest van zintuiglijk genot, waarvan je als lezer alleen maar vrolijk en geestdriftig kunt worden.

Toni Coppers schrijft in zijn nieuwste thriller 'Val' onmenselijk mooi over het kwaad dat ons leven vergiftigt.

In Rustig aan, tijger laat Joost De Vries zien hoe millennials worstelen met prestatiedruk en adulting. Als de personages in de verhalen één ding gemeen hebben, dan is het dat ze niet echt gelukkig zijn. Nu hun leven zich begint uit te rollen, is er ook de anticlimax - het staat nergens, maar je voelt het overal: is dit het nou?

Wat de lezer aan het einde van 'De straffeloze' van Huub Beurskens zeker weet, is dat het een briljante roman is van een schrijver die, ver weg van de mode en de media, een van de interessantste oeuvres uit de laatste vijftig jaar Nederlandse literatuur heeft opgebouwd.

David Markson is een auteur om te bestuderen. Hij schreef geen boeken die lekker weglezen, maar met Wittgensteins minnares schreef Markson een buitengewoon boek.

Debuten kreunen vaak onder zelfoverschatting. Rudi Walravens mag dan een debutant zijn, hij bewijst wel dat hij een kernthema in de hand kan houden en een vlot verhaal met geloofwaardige dialogen tot een aannemelijke afronding kan dragen.

Kleinzeer. De onzichtbare wereld van ziekte van Nadia De Vries is een hoopvol boek. Als het kan zorgen voor een echtere kijk op mensen die omschreven worden als 'mentaal ziek', zou de coronacrisis dan kunnen leiden tot een veralgemeend besef dat het kapitalistisch realisme een fictie is die blijft bestaan omdat we er ons niet tegen verzetten?

Begin dit jaar verscheen Bekentenissen van het vlees, de - overigens uitstekende - vertaling van het twee jaar eerder verschenen Les aveux de la chair, deel IV van Michel Foucaults Histoire de le sexualité.

Auteur en priester Pol Dehullu wint er geen doekjes om: zijn thriller Pontifex 'is geen afrekening, wel een verwerking van de manier waarop de Kerk mij heeft behandeld'.