Alleen een verregaande interpretatie van het strafrecht laat toe Damien Wigny te strikken. Guy Stessens verstrekt uitleg.

Guy Stessens doctoreerde in mei met overweldigende lof van de examenjury aan de UIA met het thema ?De nationale en internationale bestrijding van het witwassen : onderzoek naar een meer effectieve bestrijding van de profijtgerichte criminaliteit?. Op 7 mei bepleitte hij in Knack terzake een nog strengere wet. Nu is zijn verhandeling van 652 bladzijden ook bij Intersentia gepubliceerd.

Is het zo eenvoudig om een Belg, in dit geval een Belg die in Luxemburg aan het hoofd staat van een bank, in verdenking te stellen voor zijn daden in het buitenland ?

GUY STESSENS : Een misdrijf kan in België gelokaliseerd worden, zelfs indien bepaalde feiten, die wijzen op medeplichtigheid, zich in een ander land voordeden. Belastingen die in België verschuldigd zijn, kunnen in het buitenland ontdoken worden. Welnu, de feiten die deel uitmaken van dit misdrijf alsook de medeplichtigheid eraan, worden dan verondersteld zich in België te hebben voorgedaan. De Belgische rechter moet zich in dit geval zelfs niet afvragen of die feiten naar buitenlands recht strafbaar zijn of niet. Dan zal alleen het Belgisch recht gelden, en dus de vraag of de handelingen naar Belgisch recht strafbaar zijn of niet.

Pleegt een Belg daarentegen een misdrijf in het buitenland, dat geen verband houdt met België, dan kan een Belgische rechtbank nog rechtsmacht hebben om dat misdrijf te beoordelen. Op voorwaarde dat dit misdrijf door een Belg werd gepleegd en niet alleen strafbaar is naar Belgisch recht maar ook naar het recht van het land waarin het werd gepleegd. Dit staat trouwens in de inleiding van het Wetboek van Strafvordering.

Als het gerecht dus kan hard maken dat een Belg in het buitenland handelingen stelde, die medeplichtigheid laten veronderstellen aan fiscale fraude in België, dan kunnen die handelingen in België gelokaliseerd worden en worden zij louter en alleen naar Belgisch recht beoordeeld.

Is er geen derde hypothese, waarbij een Belg in België bepaalde daden worden aangewreven die hij in een ander land, in casu in Luxemburg en Spanje, stelde terwijl die handelingen ginder helemaal niet als misdrijven worden beschouwd ?

STESSENS : In dit geval kan de Belgische rechtbank hem niet bestraffen. Want dan zitten wij in de tweede hogervermelde hypothese, omdat de voorwaarde niet is vervuld waarbij het in België aangevoerde misdrijf in dat ander land als misdrijf wordt beschouwd.

Witwassen wordt in België sinds enkele jaren vrij algemeen en fors bestraft, maar is in Luxemburg uitsluitend strafbaar als het geld dat wordt witgewassen, afkomstig is van drugshandel.

STESSENS : Dit is zo, hoewel er op dat vlak sprake is van een uitbreiding van de Luxemburgse wetgeving.

Is de Belgische antiwitwaswet dan op een Belg in Luxemburg van toepassing als het activiteiten betreft die hij daar ontwikkelt ?

STESSENS : Neen, tenzij kan bewezen worden dat het misdrijf ten dele in België werd gepleegd en dus hier kan gelokaliseerd worden. Eén enkel constitutief element is voldoende. Dan heeft de Belgisch rechtbank rechtsmacht en moet geen rekening gehouden worden met de Luxemburgse, Spaanse of welke buitenlandse wetgeving dan ook.