Siegfried Bracke (4)

Siegfried Bracke tuimelt van de ene leugen in de andere, het is niet bij te houden.

Heeft bij de Raad voor de Journalistiek wel een klacht ingediend tegen Humo, omdat dat niet alleen had onthuld dat hij als VRT-journalist veertien jaar een partijkaart van de SP had gehad en vijf jaar in hun ledenblad had geschreven, maar ook dat hij daarvoor in het zwart was betaald. Volgens Bracke schreef hij gratis, en had Humo verzuimd contact met hem op te nemen en hem een kans op een antwoord te bieden.

Dit wordt de makkelijkste zaak uit de geschiedenis van de Hoge Raad. Die kan zelfs meester Van Steenbrugge niet verliezen, al laten wij de voorzichtigheid nu misschien iets te veel varen. Wie Bracke wel had gevraagd naar zijn SP-verleden – De pappenheimers en Knack – is door hem flagrant belogen. Om het waarheidsgehalte van een artikel te verhogen, is het dus onontbeerlijk om géén contact op te nemen met Bracke.

Bracke daagde iedereen uit om aan te tonen dat hij in zijn werk één keer, één enkele keer, zijn voorkeur voor de socialistische partij zou hebben laten blijken. Ook daar moet een mens lang naar zoeken: het promoten van Freya Van den Bossche in Bracke & Crabbé. Dagen van tevoren werd ze al getraind op de kritische en onverwachte vragen waarmee ze geconfronteerd ging worden. Er zijn mensen die beweren dat ook de stemming die eraan verbonden was gemanipuleerd werd, maar daar hebben wij vooralsnog geen bewijzen van. Bracke heeft zich nu in zeer korte tijd herhaaldelijk gemanifesteerd als een vunzig leugenaartje. De N-VA gaat nog problemen krijgen met deze overloper. Naar het schijnt zoekt Bart De Wever al discreet een uitgang.

Ondertussen is merkwaardig weinig aandacht besteed aan een brief van Maurits Van Liedekerke, ex-hoofdredacteur van het Volksunie-weekblad Wij, die aan alle redacties liet weten dat er ook veel gereputeerde journalisten incognito aan zíjn blad hebben meegewerkt. Namen wil hij niet noemen, wat hem siert, maar het verplicht ons onze eigen schaarse hersenen te pijnigen: over wie kan het hier gaan? Wij hebben dat geweten, hoor. Eens denken. Je zoekt het best naar mensen van wie niemand het zou geloven, in dit geval dus fervente belgicisten. Hoe heet die barones weer, die vroeger hotpants droeg en nu fluorescerende schoenen? En die verliefd is op Yves Leterme? Toe, help even, ze is nog voorzitster van de Internationale Persbond geweest en heeft een facelift laten uitvoeren. Tommetoch, dat geheugen, wij zouden het 1000 keer… Ria Hoornaert! Die is het. Die heeft, terwijl ze nota bene in vaste dienst was bij De Standaard, voor het blad van de Volksunie geschreven. Nadat ze van het hof een adellijke titel cadeau kreeg, heeft ze zich snel in zwart-geel-rood laten bodypainten. En nu zitten er in haar geheugen blijkbaar evenveel gaten als in het onze.

Koen Meulenaere